PL
Artykuł podejmuje problem, czy teksty literackie z całą swą specyfiką mogą być przedmiotem badań lingwistyki dyskursu. Pierwsza obszerna część zawiera dyskusję teoretyczną na temat za i przeciw włączenia tekstów literackich do lingwistyki dyskursu. Wnioski ukazują, że właśnie te teksty, ze względu na ich formalne ukształtowanie, mogą być istotne dla badań dyskursologicznych. W drugiej, krótszej części, będącej empirycznym potwierdzeniem tego wniosku, przeprowadzono dyskursologiczną analizę porównawczą trzech wierszy (Seidel, Balla i Trakla), odnoszące się do I wojny światowej. Rola językowej organizacji w dyskursie staje się tu oczywista.