Prezbiter – pierwszy, który „idzie i głosi” jako pasterz i przewodnik wspólnoty

• Authors: Galanciak Dawid

Title variants

EN

Presbyter – the first one who „goes and preaches the word of God” as a shepherd and religious community guide

• Languages of publication: PL EN

Abstracts

PL

Artykuł ukazuje prezbitera jako pasterza i przewodnika wspólnoty w kontekście aktualnej nauki Kościoła i oczekiwań wspólnoty. Podstawowym zadaniem kapłana jako pasterza i przewodnika jest prowadzenie wiernych do Jezusa Chrystusa. Kapłan, będąc człowiekiem wiary, czyni to na mocy otrzymanej władzy pasterskiej, ale także dzięki osobistej relacji z Jezusem, który jest Dobrym Pasterzem, a zarazem źródłem pasterskiej misji i władzy kapłana. Budując relację ze wspólnotą Kościoła, prezbiter służy jej jako pierwszy idący za Jezusem i jest zarazem pierwszym, który głosi jej Ewangelię. W ten sposób kapłan staje się autentycznym świadkiem wiary i ewangelizatorem nie tylko dla wspólnoty wierzących, ale także wobec niewierzących.

EN

The article shows a presbyter as a shepherd and religious community guide in the context of the current Church teachings and the community’s expectations. The basic role of a priest as a religious shepherd and guide is leading the faithful to Jesus Christ. A priest as a man of faith acts on the strength of received shepherd’s power, but also thanks to personal relation with Jesus, who is The Good Shepherd, as well as a source of shepherd mission and priest’s power. Building up relationships with the religious community, a presbyter fulfils a role of the first one following Jesus, and at the same time the first one preaching his word. In this way a priest becomes a genuine witness of faith and an evangelizer not only for the faithful, but also for non-believers.

Keywords

PL

pasterz; przewodnik wspólnoty; ewangelizator

EN

religious shepherd; religious community guide; evangelizer

• Publisher: Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
• Journal: Sympozjum
• Year: 2017
• Issue: 2(33)
• Pages: 61-81

Dates

published

2017-12-01

Contributors

author

Galanciak Dawid

References

• II Sobór Watykański, Konstytucja dogmatyczna o Kościele Lumen gentium, Rzym 1965.
• Alberich E., Katecheza dzisiaj. Podręcznik katechetyki fundamentalnej, Warszawa 2003.
• Balter L., Kapłaństwo Ludu Bożego, Warszawa 1982.
• Bartnik C., Sakrament kapłaństwa, „Roczniki Teologiczne” 2(40) (1993), s. 5-14.
• Bartnik C., Sakramentologia społeczna, Lublin 2000.
• Benedykt XVI, Głosić Chrystusa i prowadzić ludzi na zbawcze spotkanie z Nim. Audiencja generalna (26.05.2010), „L’Osservatore Romano” 7 (2010), wyd. pol., s. 51-53.
• Benedykt XVI, Kapłani darem dla Kościoła i świata. Audiencja generalna (5.05.2010), „L’Osservatore Romano” 7 (2010), wyd. pol., s. 49-51.
• Dulles A., Posługa kapłańska w świecie współczesnym. Refleksje teologiczne, Kraków 2005.
• Hummes C., Homilia podczas Ogólnopolskiej Pielgrzymki Kapłanów do Narodowego Sanktuarium Matki Bożej Częstochowskiej, 1.05.2010, http://info.wiara.pl/doc/514037.Kard-Hummes-na-Jasnej-Gorze (odczyt z dn. 31.08.2017 r.).
• Jan Paweł II, Adhortacja Pastores dabo vobis, Rzym 1992.
• Jan Paweł II, Bądźcie szczęśliwi i dumni, że jesteście kapłanami (30.05.1980), w: Nauczanie papieskie, t. II, 1 (1980), Poznań 1985, s. 672-676.
• Jan Paweł II, Kapłan – współpracownik Boga (25.03.1990), „L’Osservatore Romano” 2-3 (1990), wyd. pol., s. 12.
• Jan Paweł II, Kapłaństwo służebne, 1979, w: K. Lubowicki (red.), Jan Paweł II. Listy na Wielki Czwartek 1979-2005, Kraków 2005, s. 13-33.
• Jan Paweł II, Prezbiter pasterzem wspólnoty. Audiencja generalna (19.05.1993), „L’Osservatore Romano” 8-9 (1993), wyd. pol., s. 41-42.
• Katechizm Kościoła katolickiego, Poznań 1994.
• Klahs C., Przewodnik wspólnoty, „Pastores” 4 (2000), s. 117-124.
• Knabit L., Wojtusik Ł., Dusza z ciała wyleciała. Rozmowy o śmierci i nie tylko, Tyniec 2016.
• Kodeks prawa kanonicznego, Poznań 1984.
• Konferencja Episkopatu Polski, Abyśmy nie ustali w drodze. List biskupów polskich do prezbiterów Kościoła w Polsce o stałej formacji kapłańskiej, Tarnów 2006.
• Kongregacja do Spraw Duchowieństwa, Dyrektorium o posłudze i życiu kapłanów, Rzym 1994.
• Kongregacja do spraw Duchowieństwa, Instrukcja Kapłan pasterz i przewodnik wspólnoty parafialnej, Rzym 2002.
• Kongregacja do spraw Duchowieństwa, Kapłan głosiciel Słowa, szafarz sakramentów i przewodnik wspólnoty w drodze do trzeciego tysiąclecia chrześcijaństwa, Rzym 1999.
• Maciaszek P., Pasterska tożsamość prezbitera, Kraków 2006.
• Michalik A., Duszpasterz wczoraj, dziś i jutro, t. 1 (Wybrane zagadnienia duszpasterskie), Tarnów 1997.
• Niemira A., Moralny wymóg formacji stałej kapłanów, „Ateneum Kapłańskie” 2(154) (2010), s. 261-273.
• Ozorowski M., Służba kapłańska w Kościele, „Studia Teologiczne” 27 (2009), s. 9-19.
• Papieska Rada do spraw Środków Społecznego Przekazu, Instrukcja Aetatis novae, Rzym 1992.
• Pianceza M., Chrystus tożsamością kapłana, Kraków 2011.
• Proniewski A., Kapłan – świadkiem komunii z Bogiem, „Studia Teologiczne” 29 (2011), s. 83-92.
• Ratzinger J., Nowa pieśń dla Pana: wiara w Chrystusa a liturgia dzisiaj, Kraków 2005.
• Ratzinger J., Słudzy waszej radości, Wrocław 1990.
• Sadowski L., Duchowa formacja kapłana katolickiego według «Pastores dabo vobis», „Studia Diecezji Radomskiej” 7 (2005), s. 335-346.
• Skworc W., Abyśmy nie ustali w drodze. Homilia podczas Mszy Krzyżma Świętego, Tarnów (13.04.2006), http://www.currenda.diecezja.tarnow.pl/archiwum/2006/06-02/art-08.php (odczyt z dn. 31.08.2017 r.).
• Słomka W., Oblicza kapłańskiej miłości, w: W. Słomka, J. Misiurek (red.), Kapłan pośród ludu kapłańskiego, Lublin 1993, s. 33-41.
• Świerzawski W., Kapłan Jezusa Chrystusa – kim jest?, „Homo Dei” 2(56) (1987), s. 81-88.
• Twardowski J., Żyć chwilą konsekracji, „Pastores” 1 (1998), s. 39-55.
• Wątroba J., Więź kapłana ze wspólnotą wiernych w kontekście permanentnej formacji duchowej kapłanów, w: S. Urbański, M. Szymula (red.), Duchowość przełomu wieków, Warszawa 2000, s. 394-417.
• Wons K., Jakiego księdza chcą ludzie?, Kraków 2010.