PL
Celem artykułu jest eksplikacja blogów polityków jako gatunku hipertekstu w komunikacji politycznej i analiza ich cech charakterystycznych. Dyskutowana są tutaj kategoria gatunku hipertekstu oraz umiejscowienie blogów polityków wśród innych gatunków tekstu komunikacji politycznej. Autor zakłada, że cechą konstytutywną blogów polityków jest inscenizacja autentyczności jako środka ukrytej perswazji. Analiza wykazuje również, iż stosowne językowe i koncepcjonalne wzorce w komunikacji elektronicznej nie są uwarunkowane przynależnością do określonego gatunku tekstu ale ich funkcją i sytuacją użycia.