PL
Celem artykułu jest wskazanie dwóch odmiennych wizji rozwoju krajowego sektora energetycznego. Pierwsza z nich to model oparty na istniejących zasobach węgla kamiennego i brunatnego, uzupełniony technologiami alternatywnymi (wiatr, biomasa, energia jądrowa). Druga to model alternatywny, w którym uwzględniono ekonomiczne skutki emisji zanieczyszczeń gazowych. Jako narzędzie prognostyczne wykorzystany został matematyczny model optymalizacyjny. Obliczenia przeprowadzono dla dwóch scenariuszy: „bazowego” i „efektywnego”. W obliczany jest optymalny „mix produkcyjny” krajowego sektora energetycznego, w drugim – optymalna struktura produkcji energii dla pełnej internalizacji kosztów zewnętrznych. Wyniki obliczeń wskazują, że scenariusz „efektywnościowy” jest „droższy” od „bazowego” w sensie ponoszonych kosztów produkcji (prywatnych) – 638 mld zł w stosunku do 623 mld zł, jednak generuje o wiele niższe koszty zewnętrzne (275 zamiast 521 mld zł).