„WSZYSTKOIZM” KSZTAŁCENIA POD SZYLDEM MEDIÓW SZTUKI

• Authors: Porczak Antoni
• Languages of publication: PL
• Publisher: Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
• Journal: DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
• Year: 2016
• Volume: 22
• Pages: 114-138

Dates

published

2016-12-05

Contributors

author

Porczak Antoni

• Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu

References

• 1 Margaret Morse, Sztuka w cyberprzestrzeni, „Magazyn Sztuki”, nr 2–3/1993, s. 316.
• 2 P. Zawojski. Klasyczne dzieła sztuki nowych mediów, Instytucja Kultury Katowice – Miasto Ogrodów, Katowice 2015.
• 3 Była to ustawa „wolnościowa”, którą w gruncie rzeczy można nazwać ustawą środowiskową, niemal całkowicie przekazywała ona bowiem kwestie zarządzania szkolnictwem wyższym środowisku akademickiemu. Jej treść doskonale oddaje atmosferę politycznego przełomu oraz związanych z nim ogromnych nadziei środowiska akademickiego na odzyskanie szkolnictwa wyższego (Dominik Antonowicz, Między siłą globalnych procesów a lokalną tradycją, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2015).
• 4 Intermedia – kierunek studiów, [online:] http://www.kierunki.net/artystyczne/ [dostęp: 15.01.2017].
• 5 Don Forresta, Alain Mergier, Bernhard Serexe, Ewolucja interfejsu. Między sztuką a technologią, tłum. Ola i Wojciech Kubińscy, „Magazyn Sztuki”, nr 13–14 (1–2)/1997, s. 110 (tekst na zlecenie Rady Europy).
• 6 Percepcja konceptualnokontemplacyjna to utrwalony historycznie kontakt z dziełem sztuki polegający na kontemplacyjnym przeżyciu oraz interpretacji jego formy w dyspozytywie proscenicznym. Percepcja operacyjna odnosi się do artefaktów interaktywnych, kontakt z dziełem ma charakter dialogiczny, a percypujący podmiot przekształca strukturę dzieła zaproponowaną przez autora w dyspozytywie instalacyjnym nieproscenicznym.
• 7 A. Porczak, Ciało jako switch, „Kultura Współczesna”, nr 1–2/2000 (Estetyka (im) materii), s. 180.
• 8 W. Welsch, Nasza postmodernistyczna moderna, Oficyna Naukowa „Terminus”, Warszawa 1998.
• 9 R. Kluszczyński, Film, wideo, multimedia, Instytut Kultury, Warszawa 1999, s. 7.
• 10 „Wszystkoizm” – tendencja do robienia wszystkiego, w tym kontekście kształcenie w ramach kierunku unikające wspólnych dla jednostki celów i strategii. „Wszystkoizm” – pot. „dążenie do zdobycia wiedzy o wszystkim”: http://sjp.pwn.pl/sjp/wszystkoizm;2538294 [dostęp: 15.01.2017].
• 11 R. Kluszczyński, Interaktywne media sztuki, red. A. Porczak, Wydawnictwo Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, Kraków 2009.
• 12 Z. Bauman w Socjologii pisze: […] odbiorcy przeciętni, pozbawieni specyficznego wykształcenia, nie są w stanie zbadać wiarygodności informacji, którym mogą tylko zawierzyć, ufni w mądrość i prawdomówność osób oraz organizacji (kościołów, uniwersytetów, centrów badawczych) dostarczających wiadomości wraz z gwarancją ich rzetelności. Oba […] rodzaje legitymizacji – tradycjonalna i charyzmatyczna – mają jedną cechę wspólną: domagają się, aby ludzie wyrzekali się prawa do własnych wyborów i przekazywali je innym jednostkowym bądź zbiorowym podmiotem Wyrzeczenie to nader często łączy się ze zrzuceniem z siebie odpowiedzialności. Cytat z: Współczesne pytania wokół relacji „mistrz-uczeń”, http://gazeta.us.edu.pl/node/194851 [dostęp: 15.01.2017].