Mijająca dekada przyniosła wiele zmian w wartościowaniu polityki gospodarczej i kryteriach oceny rozwoju społeczno-gospodarczego. Jedną z ważniejszych nowości jest nadanie zdecydowanie większej niż dotychczas roli rozwojowi społecznemu i promowanie zrównoważonego rozwoju społecznego i gospodarczego. Diagnoza stanu społeczeństwa staje się zatem coraz ważniejszą przesłanką programowania rozwoju społeczno-gospodarczego. Autor przedstawia kierunki doskonalenia statystyki społecznej, umożliwiające wypełnienie tego zadania.