Covenantal Metaphors and Interreligious Reality

• Authors: Goshen-Gottstein Alon

Title variants

PL

Metafory przymierza i rzeczywistość międzyreligijna

• Languages of publication: EN

Abstracts

EN

Religious thought does only express abstract truths. It also captures relationships and these are served by means of metaphors. Metaphors condition the religious imagination as well as theological thinking. One of the key concepts of biblical faith is the covenant between God and Israel, itself a crossover between a literal and a metaphorical view of the relationship. The covenant is served by a series of metaphors – husband/wife, king/people, parent/child, shepherd and more. Covenantal metaphors took shape in a context in which Israel alone was considered to have a valid relationship with God. Historically, there has been a decline in covenantal theology for two millennia, since the end of the period represented in the Hebrew Bible. The twentieth century witnessed a revival of Jewish covenantal theology. Proponents of such a theological view happen to also be proponents of religious pluralism in relation to other faiths. This presents an interesting challenge that has not been previously tackled. How does one apply the biblical covenantal metaphors, that came into being during a period of religious exclusivism in an era of religious pluralism? Such application must be deliberate, and may lack some of the spontaneity associated with the uses of metaphor. The present essay considers the metaphors above and how they might be expanded and reinterpreted in the context of interreligious pluralism. It also considers the metaphor of the friend, which in and of itself is not one of the stock biblical covenantal metaphors, and its usefulness for the present theological challenge. The metaphor of the friend allows us to develop a contemporary religious approach that can function both vertically, in relation to God, and horizontally, in relation to other peoples and religions.

PL

Tezy religijne odnoszą się jedynie do prawd abstrakcyjnych. Uchwytują też relacje, które przedstawiają za pomocą metafor. Metafory warunkują wyobraźnię religijną oraz myślenie w kategoriach teologicznych. Jednym z kluczowych aspektów biblijnej wiary jest przymierze zawarte między Bogiem i Izraelem, które rozumiane być może zarówno literalnie, jak i metaforycznie. Wspomniane przymierze opisywane jest przez szereg metafor – mąż/żona, król/poddani, ojciec/dziecko, pasterz i inne. Metafora przymierza ukształtowała się w kontekście, w którym Izrael miał wyłączność na posiadanie istotnej relacji z Bogiem. Od czasu, w którym kończy się historia przedstawiona w hebrajskiej Biblii, czyli przez ostatnie dwa tysiąclecia, daje się zaobserwować zanik teologicznych rozważań o przymierzu. Dwudziesty wiek jest jednak czasem, kiedy żydowska teologia przymierza przeżywa powtórny rozkwit. Akurat tak się zdarzyło, że zwolennicy takiego teologicznego podejścia odznaczają się również przychylnym nastawieniem do pluralizmu religijnego w stosunku do innych wiar. To stawia przed nami interesujące wyzwanie, które nie zostało wcześniej podjęte. Jak można zasadnie posługiwać się biblijną metaforą przymierza, która sformułowana została w czasach ekskluzywizmu religijnego żydów, w czasach religijnego pluralizmu? Używanie tej metafory musi być celowe i może mu brakować czegoś ze spontaniczności, które związane jest z posługiwaniem się metaforami. Niniejszy artykuł skupia się na przytoczonych wyżej metaforach i na tym, jak mogą być one poszerzone i zreinterpretowane w kontekście pluralizmu międzyreligijnego. Kolejną ważną metaforą, na której koncentrują się rozważania prowadzone w artykule, jest metafora przyjaciela – która sama w sobie nie jest częścią biblijnych metafor przymierza – oraz jej przydatność dla współczesnych wyzwań teologicznych. Metafora przyjaciela pozwala nam rozwinąć religijne podejście do relacji z Bogiem (w formie wertykalnej) oraz do relacji z innymi ludźmi i religiami (w formie horyzontalnej).

Keywords

EN

metaphors; covenant; Paul Ricoeur; religious imagination; Song of Songs; divine kingship; friendship; pluralism; interreligious dialogue

PL

metafora; przymierze; Paul Ricoeur; wyobraźnia religijna; Pieśń nad Pieśniami; Królestwo Boże; przyjaźń; pluralizm; dialog międzyreligijny

• Publisher: University of Warsaw, Institute of Philosophy
• Journal: Edukacja Filozoficzna
• Year: 2019
• Issue: 68
• Pages: 19-40

Contributors

author

Goshen-Gottstein Alon

References

• Bonsirven J., Le Judaisme Palestinien, Paris, 1934, Vol. 1.
• Davies W.D, The Gospel and the Land: Early Christianity and Jewish Territorial Doctrine, JSOT Press, Sheffield, 1994.
• Eichrodt Walther, Theology of the Old Testament, Vol. 1, SCM, London 1961.
• Gerson C., The Song of Songs and the Jewish Religious Mentality, Jewish Theological Society, New York 1966.
• Goshen-Gottstein A., God and Israel and Father and Son in Tannaitic Literature, Phd, Hebrew University of Jerusalem, Jerusalem 1986 [Hebrew].
• Goshen-Gottstein A., God between Christians and Jews: Is it the same God?, in: Do We Worship the Same God? Jews, Christians and Muslims in Dialogue, ed. Volf M., Eerdmans, Grand Rapids, MI 2102, pp. 50–75.
• Goshen-Gottstein A. (ed.), Judaism’s Challenge: Election, Divine Love and Human Enmity, Academic Studies Press, Boston 2020.
• Goshen-Gottstein A., Korn E. (eds.) Jewish Theology and World Religions, Littman Library, Oxford 2012.
• Goshen-Gottstein A., Same God, Other god: Judaism, Hinduism and the Problem of Idolatry, Palgrave, New York 2016.
• Goshen-Gottstein A., Understanding Jewish Friendship, Extending Friendship Beyond Judaism, in: ed. A. Goshen-Gottstein, Friendship across Religions: Theological Perspectives on Interreligious Friendship, Lexington Books, Lanham 2015, pp. 1–35.
• Greenberg I., For the Sake of Heaven and Earth, Jewish Publication Society, Philadelphia 2004.
• Idel M., Ben: Sonship and Mysticism, Continuum, London–New York 2007.
• Kimelman R., The Mystical Meaning of Lekha Dodi and Kabbalat Shabbat, The Littman Library, Oxford 2019.
• Kimelman R., The Rabbinic Theology of the Physical: Blessings, Body and Soul, Resurrection, Covenant and Election, in: ed. Katz S.T., The Cambridge History of Judaism, Vol. 4: The Late Roman-Rabbinic Period, Cambridge University Press, Cambridge 2006, pp. 946–976.
• Kimelman R., The Shema’ Liturgy: From Covenant Ceremony to Coronation, in: Kenishta: Studies of the Synagogue World, ed. J. Tabory, Bar Ilan University Press, Ramat-Gan 2001, pp. 9–105.
• Oldenhage T., Parables for Our Time: Rereading New Testament Scholarship after the Holocaust, Oxford University Press, Oxford 2002.
• Renard J., Friends of God: Islamic Images of Piety, Commitment and Servanthood, University of California Press, Berkeley 2009.
• Ricœur P., Crossan J.D., Dornisch L., Paul Ricoeur on Biblical Hermeneutics, “Semeia” 1975, Vol. 4.
• Vélez de Cea A., An Alternative Conception of Multiple Religious Belonging: A Buddhist-Catholic Perspective, in: Buddhist-Christian Dual Belonging: Affirmations, Objections, Explorations, eds. G. D’Costa, R. Thompson, Ashgate, Farnham 2015, pp. 161–178.
• Vriezen Th.C., Theologie des Alten Testaments in Grundzeugen, Wageningen 1965.