„Poetyka dysonansu”, jako jedna z kategorii definiujących wyobrażenia o zaświatach w polskiej kulturze ludowej

• Authors: Robert Piotr Piotrowski
• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Artykuł jest próbą zwrócenia uwagi na powtarzające się w narracjach ludowych motywy o dużym ładunku dynamizmu i ekspresji, które pojawiają się niejednokrotnie w kontekście epifanii postaci o demonicznych, czy też diabolicznych konotacjach. Do tych zjawisk należy zaliczyć zarówno zjawiska charakteryzujące się nagłością – nagłe dźwięki, zachowania nieobliczalne, jak również ekspresje rozbijające wymarzony stan idealnej harmonii – do tych należy zaliczyć gwałtowne zjawiska pogodowe – chociażby wichury, ale też społeczne, wdzierające się w przestrzeń człowieka niemym krzykiem, takie jak samobójstwo. Pozwoliłem sobie na zastosowanie wobec nich pojęcia „poetyki dysonansu”, która jako oddzielna kategoria mogłaby być używana do definiowania wyobrażeń na temat zaświatów, funkcjonujących wyobrażeń w kulturze ludowej. 

EN

The article draws attention to motifs characterized by substantial dynamism and expression that often reoccur in folk narratives. These motifs frequently appear in the context of demonic or diabolic characters’ epiphanies. Such phenomena are marked by suddenness (sudden sounds, unpredictable behaviors) and expressions shattering the dreamed state of ideal harmony (sudden weather phenomena, including strong winds, or social ones, including the intrusion on human spaces through a silent scream, for example suicide). The “concept of the poetics of dissonance” applied herein to address these phenomena could also be used as a separate category to define ideas about the afterlife present in folk culture.

Keywords

PL

ekspresja negatywna, „poetyka dysonansu”, szaleństwo, diabeł, wiatr

EN

• Publisher: Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
• Journal: Literatura Ludowa
• Year: 2017
• Issue: 6

Dates

published

2017

online

2018-05-20

Contributors

author

Robert Piotr Piotrowski

Identifiers

DOI

10.12775/LL.6.2017.003