EN
This essay discusses Adrian Gleń’s book Andrzej Stasiuk. Istnienie, which refers to the hermeneutical tradition in literary studies. The perspective from which Gleń analyzes Stasiuk’s prose is largely determined by Martin Heidegger’s philosophy, as well as postulates of “self-identifying criticism” by Georges Pulet of the Geneva School. The essay presents a broader context for issues related to autobiographism, polemizing with Gleń’s interpretation “without biographical intrusions”. Additionally, methodological issues related to literary criticism under the influence of fascination with the analyzed works are discussed. The essay focuses on literary studies practices which explore the category of experience.
PL
W artykule omówiono książkę Adriana Glenia Andrzej Stasiuk. Istnienie, która odwołuje się do tradycji hermeneutycznej w badaniach literackich. Perspektywę, z której Gleń analizuje prozę Stasiuka, w dużym stopniu wyznaczają problemy podjęte przez Martina Heideggera, a także postulaty „krytyki identyfikującej się” przedstawiciela szkoły genewskiej Georges’a Pouleta. Praca ukazuje szerszy kontekst zagadnień dotyczących autobiografizmu, polemizując z zaproponowaną przez Glenia interpretacją „bez biograficznych natręctw”. Omówione zostały również trudności metodologiczne związane z uprawianiem krytyki literackiej pod wpływem fascynacji analizowaną twórczością. Autor szczególnie wyeksponował te praktyki literaturoznawcze, które eksplorują kategorię doświadczenia.