PL
W niniejszym artykule analizuję poezję Jacka Gutorowa, w szczególności poemat Nad brzegiem rzeki, w odniesieniu do Jesiennych zórz Wallace’a Stevensa. Metodologicznym zapleczem pracy jest teoria lęku przed wpływem Harolda Blooma. Zmagania między efebem a silnym prekursorem sytuuję w odniesieniu do starcia między poetą-tłumaczem a poetą tłumaczonym. Przekładając wiersze Stevensa Gutorow niejako tworzy w polszczyźnie silnego prekursora, z którym musi zmagać się we własnej poezji. Stawką jest tu odrębność własnego głosu. W agonie tym rodzi się największa siła wyobraźni poetyckiej Gutorowa, łącząca wzniosłość Stevensa z harakterystycznym dla polskiego poety zakorzenieniem wyobraźni w bliskim mu otoczeniu.
EN
In the present article I analyse Jacek Gutorow’s poem Nad brzegiem rzeki (At the River Bank) in relation to Wallace Stevens’s poetry. The methodological backbone for the essay is Harold Bloom’s theory of anxiety of influence. The struggle between an ephebe and a strong precursor are used in regard to the agon between the poet-translator and the poetry under translation. Translating Stevens’s works into Polish Gutorow creates a strong precursory presence in his native tongue with whom he as poet must now fight. It is in such a strife that Gutorow’s strongest vision is born, which links Stevens’s sublimity with rootedness in the familiar landscapes characteristic for Gutorow’s work.