Institutionalization of Media Market in Greek Political System

• Authors: Jacek Knopek

Title variants

PL

Instytucjonalizacja rynku medialnego w greckim systemie politycznym

Abstracts

PL

W artykule wskazuje się na proces instytucjonalizacji greckiego rynku medialnego. Proces ten zaczął kształtować się po wstąpieniu tego kraju do struktur europejskich, czyli po 1981 r. Sukcesywnie od końca lat 80. XX w. kształtował się on w oparciu o nowe inicjatywy, formy i działania. Jednakże proces ten jeszcze się nie zakończył ze względu na zmiany, do jakich doszło w ostatnim dziesięcioleciu. W tym czasie członkowie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, ze względów proceduralnych związanych z trybem powoływania tego gremium, nie byli w stanie rozdzielać ani przedłużać koncesji radiowo-telewizyjnych, co wywołało kryzys medialny. Dodatkowo państwo greckie stanęło na krawędzi wypłacalności ze względu na stan jego finansów. Nowy rząd stworzył kolejną instytucję medialną, tym razem Sekretariat Generalny ds. Informacji i Komunikacji, który podlegał bezpośrednio premierowi i miał kontrolować rynek prasowo-radiowo-telewizyjny. Poza instytucjami wiodącymi za grecki rynek mediów odpowiadają także gremia wspomagające. W dużej mierze istniały one (jak ministerstwa czy urzędy centralne typu komisja telekomunikacji i poczty) znacznie wcześniej i do ich kompetencji oddano niektóre uprawnienia medialne, które pomagać miały instytucjom wiodącym w wypełnianiu swoich funkcji. Poza tym obszarem występowały treści upowszechniane w internecie, które znalazły się pod kontrolą specjalnej jednostki powołanej w ramach struktur policyjnych.

EN

The article points to the process of the institutionalization of the Greek media market. This process began to take shape after the country’s accession to the European structures, i.e. after 1981. Successively since the late 1980s, it has been shaped based on new initiatives, forms and activities. However, this process is not yet completed due to the changes that have taken place over the last decade. At that time, the members of the National Broadcasting Council, for procedural reasons related to the mode of appointment to this Council, were unable to grant or renew broadcasting licences, which led to a media crisis. In addition, the Greek state was on the brink of solvency due to the condition of its finances. The new government created another media related institution, this time the General Secretariat for Information and Communication, which reported directly to the Prime Minister, and its aim was to control the press, radio and television market. Apart from the leading institutions, supporting bodies are also responsible for the Greek media market. To a large extent, they (such as ministries or central offices like the Telecommunications and Postal Commission) existed much earlier and some media powers were handed over to them to assist the leading institutions in fulfilling their functions. Outside of this area, there was content disseminated on the Internet, which came under the control of a special unit established within the police structures.

Keywords

EN

Greece; political system; political institutions; media; media system

PL

Grecja; system polityczny; instytucje polityczne; media; system medialny

• Publisher: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
• Journal: Przegląd Politologiczny
• Year: 2022
• Issue: 4
• Pages: 71-84

Dates

published

2022

Contributors

author

Jacek Knopek

• Politechnika Koszalińska

• https://orcid.org/0000000298785808

References

• Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών, https://www.adae.gr, 15.10.2020.
• Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (ΑΠΔΠΧ), https://www.dpa.gr, 16.10.2020.
• Bartoszcze R. (1997), Prasa, radio i telewizja w krajach Unii Europejskiej, Wydawnictwo „ABCmedia”, Kraków.
• Bonarek J. i in. (2005), Historia Grecji, Wydawnictwo Literackie, Kraków.
• Brzeziński A. M. (2002), Grecja, Wydawnictwo TRIO, Warszawa.
• Chałubińska-Jentkiewicz K. (2016), Zmiany na rynku mediów w świetle nowelizacji dyrektywy o audiowizualnych usługach medialnych, in: Prawo prasowe między wymogami prawa, nakazami etyki a oczekiwaniami rynku. W poszukiwaniu nowego modelu dziennikarstwa, eds. J. Sobczak, K. Chałubińska-Jentkiewicz, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń.
• Clogg R. (2006), Historia Grecji nowożytnej, tłum. W. Gałąska, Książka i Wiedza, Warszawa.
• Εθνικό Κέντρο Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας, https://www.ekome.media.gov.gr, 07.10.2020.
• Ethniko Simvúlio Radhiotileórasis, https://www.esr.gr, 05.10.2020.
• Forst K. (2015), Polityka medialna Unii Europejskiej a media masowe – kreowanie tożsamości, in: Tożsamość w wieku informacji: media, internet, kino, ed. K. Doktorowicz, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice.
• Fraszczyk T. (2010), Recepcja środków masowego przekazu w śródziemnomorskim modelu medialnym na przykładzie Grecji, „Studia Medioznawcze”, no. 4.
• Fraszczyk T. (2011), Grecki dziennik „Rizospastis” jako przykład prasy partyjnej, „Studia Medioznawcze”, no. 1.
• Fraszczyk T. (2012a), Greeklish, czyli o wpływie nowoczesnych technologii komunikowania oraz nowe media na przeobrażenia współczesnego języka greckiego, „Studia Medioznawcze”, no. 2.
• Fraszczyk T. (2012b), Od prywatnej do państwowej, czyli o początkach radiofonii w Grecji, „Studia Medioznawcze”, no. 4.
• Fraszczyk T. (2014), Telewizja w Grecji w epoce socjalistycznego snu Andreasa Papandreu, „Studia Medioznawcze”, no. 3.
• Fraszczyk T. (2015), Strukturalny przełom w greckich mediach publicznych – „samorządny” model medialny czy kolejna emanacja modelu śródziemnomorskiego?, „Studia Medioznawcze”, no. 2.
• Geniki Grammateia Enimerosis ke Epikinonias, https://media.gov.gr/armodiotites, 01.10.2020.
• Grochowski R. (2011), Ewolucja greckich ośrodków społecznego przekazu, z uwzględnieniem komunikatu reklamowego, „Środkowoeuropejskie Studia Polityczne”, no. 1.
• Η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ), https://biztech.gr/adae-kanonismos-gia-tin-asfaleia-se-dimosia-diabouleusi/, 16.10.2020.
• Halin D. C., Mancini P. (2007), Systemy medialne. Trzy modele mediów i polityki w ujęciu porównawczym, tłum. M. Lorek, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.
• https://cmpf.eui.eu/media-pluralism-monitor/mpm-2016-results/greece/, 25.10.2020.
• https://gs.statcounter.com/social-media-stats/all/greece, 10.10.2020.
• https://medialandscapes.org/country/greece/policies/regulatory-authorities, 15.10.2020.
• https://medialandscapes.org/country/greece/policies/media-legislation, 20.10.2020.
• https://www.edee.gr/autodesmeusi-autorruthmisi/epitropi-eleghou-ereunas-tiletheasis-eeet/, 20.10.2020.
• https://www.statistics.gr/el/legal-framework, 18.10.2020.
• Jas-Koziarkiewicz M., Stasiak-Jazurkiewicz E. (2018), Przeciwdziałanie koncentracji mediów w wybranych państwach członkowskich i Unii Europejskiej – analiza rozwiązań prawnych, „Przegląd Politologiczny”, no. 1.
• Jaskiernia A. (2001), Rola Rady Europy w dziedzinie mediów masowych, „Studia Medioznawcze”, no. 1.
• Jaskiernia A. (2002), Rada Europy a problemy mediów masowych, Oficyna Wydawnicza Aspra-JR, Warszawa.
• Jaskiernia A. (2006), Publiczne media elektroniczne w Europie, Oficyna Wydawnicza Aspra-JR, Warszawa.
• Jaskiernia A. (2010), Polityka Unii Europejskiej w sprawie zasad pomocy państwa wobec radiofonii i telewizji publicznej, „Studia Medioznawcze”, no. 4.
• Jaskiernia A. (2011), Unia Europejska jako podmiot kreujący standardy w zakresie polityki medialnej, „Europejski Przegląd Prawa i Stosunków Międzynarodowych”, no. 2/3.
• Jaskiernia A. (2015), Problemy wolności i pluralizmu mediów w polityce medialnej Unii Europejskiej, „Studia Medioznawcze”, no. 2.
• Jaskiernia A. (2018a), Aktualne problemy europejskiego ładu medialnego: Rada Europy i Unia Europejska wobec zagrożeń wolności i pluralizmu mediów, postprawdy i odpowiedzialności platform internetowych, „Studia Medioznawcze”, no. 1.
• Jaskiernia A. (2018b), Monitoring wolności mediów w Europie, Oficyna Wydawnicza Aspra-JR, Warszawa.
• Jaskiernia A., Głowacki M. (2016), Wolność i pluralizm mediów w epoce cyfrowej: działalność Rady Europy i Unii Europejskiej w 2015 roku, „Studia Medioznawcze”, no. 1.
• Kaczmarczyk M. (2009), System medialny w Grecji, in: Systemy medialne krajów bałkańskich, eds. Z. Oniszczuk, M. Gierula, Wyższa Szkoła Humanitas, Sosnowiec.
• Kamiński J. (2004), System konstytucyjny Grecji, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa.
• Karagiannopoulou C. (2017), Unveiling the “veil debate” in the Greek press, “Studia z Prawa Wyznaniowego”, t. 20.
• Karakostas I., Tsevas A. (2012), The Media Legislation, Nomiki Bibliothiki, Athens.
• Knopek J. (1997), Polacy w Grecji. Historia i współczesność, Wydawnictwo Uczelniane WSP w Bydgoszczy, Bydgoszcz.
• Konstytucja Grecji (2005), tłum. G. i W. Uliccy, B. Zdaniuk, wstęp J. Kamiński, wyd. 2, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa.
• Nowosad A. (2016), Grecja, in: Systemy medialne państw Unii Europejskiej. Kraje pierwszej piętnastki, eds. A. Matykiewicz-Włodarska, M. Ślufińska, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń.
• Papageorgiou N. (2017), The left and the church in Greece: the ambiguity of political and religious domain relationships, „Studia z Prawa Wynaniowego”, t. 20.
• Προφίλ ΕΚΚ, https://www.gfc.gr/el/?option=com_wrapper&Itemid=154, 15.10.2020.
• Stasiak-Jazukiewicz E., Jas-Koziarkiewicz M. (2011), Polityka medialna w Unii Europejskiej, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa.
• Sutkowska A. (2004), System polityczny Republiki Greckiej, in: Systemy polityczne wybranych państw, ed. K. A. Wojtaszczyk, Dom Wydawniczy i Handlowy „Elipsa”, Warszawa.
• Woźniak A. (2008), Proces koncesyjny na przykładzie wybranych państw europejskich, „Analiza Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji” (Warszawa), no. 1.
• https://www.eett.gr/opencms/opencms/EETT_EN/index.html, 15.10.2020.

Identifiers

DOI

10.14746/pp.2022.27.4.6

Biblioteka Nauki

32304249