Światopogląd jako styl. „Klucze Piotrowe” Rogera Peyrefitte’a w przekładzie Hanny Szumańskiej-Grossowej jako ogniwo tradycji

• Authors: Eliza Kącka

Title variants

EN

Worldview as Style. Hanna Szumańska-Grossowa’s Translation of Roger Peyrefitte’s „The Keys of St. Peter” as a Nexus of Tradition

Abstracts

EN

The article’s starting point is the consideration of selected works of Anatole France’s, André Gide’s and Guillaume Apolinaire’s, which over a hundred years ago would constitute a separate trend in the French pre-Vatican church. What differentiates the criticism of what is known as ultramontanism from the traditional anticlerical satire is the tone of persiflage, irony and theological erudition of almost grotesque proportions. In the 1950s, Roger Peyrefitte, a diplomat and a satirist of the Vatican, was an outstanding heir to this stylistic and thematic tradition. When translating his The Keys of St. Peter in 1959, Hanna Szumańska-Grossowa had to refer to the aforementioned author, who had lived half a century earlier, and work out a narrative of her own based on the achievements of J. Sten (Anatole France), Tadeusz Żeleński-Boy (André Gide) and Adam Ważyk (GuillaumeApollinaire).

Keywords

EN

tradition; translation; anticlericalism; style; theology

• Publisher: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
• Journal: Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
• Year: 2022
• Issue: 43
• Pages: 13-26

Dates

published

2022

Contributors

author

Eliza Kącka

• University of Warsaw

• https://orcid.org/000000019589936X

References

• Apollinaire Guillaume (1958), Heretyk i S-ka, przeł. Adam Ważyk, PIW, Warszawa.
• Bechtel Guy, Jean-Claude Carrière (1992), Dictionnaire de la bêtise et des erreurs de jugement. Le livre des bizarres, Robert Laffont, Paris.
• Denizet Jules-Richard (1868), Les mensonges de la science et le musée rétrospectif de Saint-Germain, Librairie du Petit Journal, Paris.
• France Anatol (1954), Bunt aniołów, przeł. Stefan Flukowski, Książka i Wiedza, Warszawa.
• Gide André (1957), Lochy Watykanu, przeł. Tadeusz Boy-Żeleński, Czytelnik, Warszawa.
• Gide André (1984), Immoralista i inne utwory, przeł. Izabella Rogozińska, wstępem opatrzył Lech Budrecki, Czytelnik, Warszawa.
• Hartwig Julia (1972), Apollinare, PIW, Warszawa.
• Huysmans Joris-Karl (2017), Katedra, przeł. Marcin Masny, Instytut Globalizacji, Gliwice.
• Kulczycka-Saloni Janina (1995), Emil Zola – pisarz francuski, europejski, światowy, „Przegląd Humanistyczny”, t. 39, nr 6, s. 51–61.
• Lanoux Armand (1957), Dzień dobry, mistrzu, przeł. Hanna Szumańska-Grossowa, w: tegoż, Wiersze, przeł. Jerzy Zagórski, PIW, Warszawa, s. 358.
• Peyrefitte Roger (1958), Klucze Piotrowe, przeł. Hanna Szumańska-Grossowa, PIW, Warszawa.
• Servin Michel (2003), Deo gratias, przeł. Zygmunt Szymański, W.A.B., Warszawa.
• Zola Émile (1962), Lourdes, przeł. Eligia Bąkowska, PIW, Warszawa.

Identifiers

DOI

10.14746/pspsl.2022.43.2

Biblioteka Nauki

29432286