PL
Prezentowane opracowanie ma na celu przedstawienie problematyki udziału społeczności lokalnych w czynnościach z zakresu planowania i zagospodarowania przestrzennego. Przedmiotem analizy, w większości prawnej, jest instytucja konsultacji obligatoryjnych i fakultatywnych wraz ze wskazaniem zakresu uspołecznienia procesów planistycznych. Niewiążący charakter podstawowych form zasięgania opinii mieszkańców, wniosków i uwag z pewnością w sposób niedostateczny zapewnia uczestnictwo w kreowaniu i przyjmowaniu rozwiązań mających tworzyć ład przestrzenny. Obecne rozwiązania zapewniają możliwość niemalże jednostronnego kształtowania przestrzeni. Ostatecznie autor dochodzi do wniosku, że w sposób niewystarczający wykorzystuje się potencjał tkwiący w nieobligatoryjnych konsultacjach społecznych. Zbyt rzadko korzysta się z takich form partycypacji, jak otwarte zebrania z mieszkańcami, badania ankietowe, konsultacje pisemne, sondaże internetowe, ale także różne formy warsztatów obywatelskich, jak np. zespoły planujące, grupy fokusowe i inne. Wykorzystanie ich sprzyjać będzie dialogowi społecznemu i budowaniu społeczeństwa obywatelskiego, a w konsekwencji akceptacji przyjętych rozwiązań i łagodzeniu potencjalnych konfliktów.
EN
The paper aims to present participation of local communities in the activities connected with local planning and spatial development. The analysis, predominantly focused on legal aspects, covers obligatory and facultative consultations and the extent of participatory planning processes. The non-binding character of the basic forms of asking inhabitants’ opinions or receiving requests and complaints is most certainly inadequate to satisfactorily ensure local communities’ participation in the shaping of the space or in the adoption of solutions aimed at creating a spatial order.The current solutions permit a practically unilateral, one-sided decision making when it comes to spatial planning and development. It is concluded that the potential underlying non-obligatory spatial consultations is not sufficiently used as social participation. Different possible forms of social participation such as open meetings with inhabitants, surveys and questionnaires, written consultations, web surveys or civil workshops, including planning teams, focus groups and others are not fully used or made advantage of. Their better use will be beneficial and contributory tosocial dialogues and the creation of a civil society, leading in consequence to the acceptance and of the adopted solutions and mitigation of the effects of potential conflicts.