The size and structure of Tarnobrzeg Lusatian culture population

• Authors: Sylwester Czopek , Katarzyna Trybała-Zawiślak

Abstracts

EN

Tarnobrzeg Lusatian culture is a cultural unit distinguished in south-eastern Poland, spanning from the middle Bronze Age to the early Iron Age (and thus roughly from the 14th/13th to the 5th/4th century BC). One of its most characteristic features are large crematory cemeteries (the largest consisting of more than a thousand tombs), utilized for many centuries. For many of them, apart from standard archaeological information, we also possess anthropological analysis, perfect for demographic considerations. One can specify the size and structure of the population which used the cemetery, as well as study the dynamics of changes in the course of a long period of burying the dead in the same place. Such an analysis in the form of social microstructure research is the basis of inference at a higher level, including mesoregions settlement, characterized by a network of co-occurring cemeteries and accompanying settlements. The sum of these observations, in turn, allows us to estimate the number of people living in the territory assigned to Tarnobrzeg Lusatian culture. At each level of inference in terms of population size, a crucial role is played by possibly the most accurate and precise estimation of time of cemetery usage or the presence of settlements in the analyzed region.

Keywords

EN

Tarnobrzeg Lusatian culture; Bronze Age; Early Iron Age; anthropological analysis; microstructures; cemeteries; mesoregions settlement; paleodemography

• Publisher: Muzeum Okręgowe w Rzeszowie; Instytut Archeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego; Fundacja Rzeszowskiego Ośrodka Archeologicznego
• Journal: Materiały i Sprawozdania Rzeszowskiego Ośrodka Archeologicznego
• Year: 2022
• Issue: 43
• Pages: 125-133

Dates

published

2022

Contributors

author

Sylwester Czopek

• Instytut Archeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego

author

Katarzyna Trybała-Zawiślak

• Instytut Archeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego

References

• Acsádi Gy., Nemeskèri J. 1970. History of Human Life Span and Mortality. Budapest: Akadémiai Kiadó.
• Bukowski Z., Dąbrowski J. 1982. Eine demographische Analyse der Siedlung der Lausitzer Kultur und ihre soziologische Auswertung. W: Produktivekräfte und Geseltschaftsformationen in vorkapitalistlischer Zeit, 263–275. Berlin: De Gruyter.
• Czopek S. 2006. Czas użytkowania cmentarzysk tarnobrzeskiej kultury łużyckiej – możliwości interpretacyjne i uwagi dyskusyjne. Analecta Archaeologica Ressoviensia 1, 101–132.
• Czopek S. 2010. Die Grössen der die urgeschichtlichen Gräberfelder nutzenden Bevölkerungsgruppen (am Beispiel der Tarnobrzeg-Lausitzer Kultur). Sprawozdania Archeologiczne 62, 65–116.
• Czopek S. 2014. Stanowisko 158 w Jarosławiu, woj. podkarpackie. Część II. Osadnictwo od starszej epoki brązu do okresu rzymskiego. Rzeszów: Fundacja Rzeszowskiego Ośrodka Archeologicznego.
• Czopek S. 2015. Settlement and funerary microstructures in the studies on prehistoric societies. The case of Tarnobrzeg Lusatian Culture. Sprawozdania Archeologiczne 67, 77–100.
• Czopek S., Niemasik D., Pasterkiewicz W., Pelisiak A. 2014. Rzeszów, stanowisko 117 – osada wielokulturowa. Rzeszów: Muzeum Okręgowe w Rzeszowie.
• Godłowski K. 1960. Studia nad stosunkami społecznymi w okresach późnolateńskim i rzymskim w dorzeczu Odry i Wisły. Warszawa–Wrocław: Ossolineum.
• Henneberg M., Ostoja-Zagórski J., Piontek J., Strzałko J. 1975. Główne założenia teoretyczno-metodyczne oraz możliwości badań biologii populacji pradziejowych w Europie Środkowej. Przegląd Archeologiczny 23, 187–231.
• Koselleck R. 2012. Warstwy czasu. Studia z metahistorii. Warszawa: Oficyna Naukowa.
• Moskwa K. 1976. Kultura łużycka w południowo-wschodniej Polsce. Rzeszów: Muzeum Okręgowe w Rzeszowie.
• Neustupný E. 1983. Demografie pravěkých pohřebisť. Praha: Archeologický ústav ČSAV.
• Ostoja-Zagórski J. 1982. Przemiany osadnicze, demograficzne i gospodarcze w okresie halsztackim na Pomorzu. Wrocław: Ossolineum.
• Ostoja-Zagórski J. 1989. Mikrostruktury społeczne epoki brązu w Europie Środkowej. Próba rekonstrukcji. Przegląd Archeologiczny 36, 169–208.
• Piasecki E. 1988. Możliwości analizy demograficznej ludzkich szczątków kostnych wyeksplorowanych z cmentarzysk. Studia Demograficzne 2(92), 75–87.
• Piasecki E. 1990. Cmentarzyska w aspekcie demograficznym. Przegląd Archeologiczny 37, 5–51.
• Rajpold W. 2014. Przemiany osadnicze nad dolnym odcinkiem górnej Wisły w epoce brązu i wczesnej epoce żelaza. Rzeszów: Uniwersytet Rzeszowski.
• Rysiewska T. 1996. Struktura rodowa w społecznościach pradziejowych. Warszawa: Fundacja na Rzecz Nauki Polskiej.
• Szybowicz B. 1995. Cmentarzysko z epoki brązu w Bachórzu-Chodorówce. Analiza antropologiczna. Kraków: Uniwersytet Jagielloński.
• Tabaczyński S. 2012. Socjologia pradziejów. Zarys Problematyki. W: S. Tabaczyński, A. Marciniak, D. Cyngot, A. Zalewska (red.), Przeszłość społeczna. Próba konceptualizacji, 732–769. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie.
• Trybała-Zawiślak K. 2005. Cmentarzysko tarnobrzeskiej kultury łużyckiej na stanowisku 2 w Kłyżowie. W: M. Kuraś (red.), Archeologia Kotliny Sandomierskiej (= Rocznik Muzeum Regionalnego w Stalowej Woli 4), 411–422. Stalowa Wola: Muzeum Regionalne w Stalowej Woli.
• Trybała-Zawiślak K. 2012. Kłyżów, stan. 2 i Mokrzyszów, stan. 2 – cmentarzyska ciałopalne z wczesnej epoki żelaza. Rzeszów: Uniwersytet Rzeszowski.
• Trybała-Zawiślak K. 2015. Przestrzeń i czas – cmentarzyska tarnobrzeskiej kultury łużyckiej w kontekście rozplanowania grobów. Rzeszów: Uniwersytet Rzeszowski.
• Wiśniewska E., Szybowicz B. 1989. Badania nad strukturą populacji grupy tarnobrzeskiej. W: A. Barłowska, E. Szałapata (red.), Grupa tarnobrzeska kultury łużyckiej, 503–520. Rzeszów: Muzeum Okręgowe w Rzeszowie.

Identifiers

DOI

10.15584/misroa.2022.43.7

Biblioteka Nauki

3143093