Παρρησία Szawła w Damaszku i Jerozolimie

• Authors: Dariusz Nawara

Title variants

EN

Saul’s παρρησία in Damascus and Jerusalem

Abstracts

EN

The Greek terms of παρρησία and παρρησιάζομαι assumed great importance during the 6th century BC in Athens. These words defined the right of a free citizen to speak at the General Assembly. He was obligated to tell the truth, even at the expense of persecution. These concepts also functioned in the private sphere and in philosophy The authors of the Holy Scriptures eagerly used them. They occur eleven times in the Acts of the Apostles. St. Luke uses παρρησιάζομαι as a verb in chapter 9 of Acts to describe the attitude of the converted Saul who preaches the word of God in Damascus and Jerusalem. Despite the difficulties which arise, he does not change anything in the Gospel message. Παρρησία is a charisma bestowed upon man by the Holy Spirit. The action of the Holy Spirit is crucial to a proper understanding of the above terms in Acts. Because of this action, παρρησία is no longer the privilege of free citizens only, as in ancient Athens, but a grace that enables even simple and unlearned people to speak boldly and courageously about Christ.

PL

Greckie terminy παρρησία i παρρησιάζομαι nabrały wielkiego znaczenia w Atenach w VI w. przed Chr. Określano nimi prawo wolnego obywatela do przemawiania na Zgromadzeniu Ludowym. Był on zobowiązany do mówienia prawdy nawet za cenę prześladowania. Pojęcia te funkcjonowały również w sferze prywatnej i w filozofii. Chętnie korzystali z nich autorzy Pisma Świętego (w Dz występują 11 razy). W rozdziale dziewiątym Dziejów Apostolskich św. Łukasz za pomocą czasownika παρρησιάζομαι opisuje postawę nawróconego Szawła, który głosi słowo Boże w Damaszku i Jerozolimie. Pomimo trudności, jakie się pojawiają, niczego nie zmienia w orędziu Ewangelii. Παρρησία jest charyzmatem, którym obdarowuje człowieka Duch Święty. Jego działanie jest kluczowe dla właściwego zrozumienia powyższych terminów w Dziejach. Dzięki Niemu παρρησία nie jest już przywilejem jedynie wolnych obywateli jak w starożytnych Atenach, ale łaską, która nawet prostych i nieuczonych ludzi uzdalnia do odważnego i śmiałego mówienia o Chrystusie.

Keywords

PL

Παρρησία; παρρησιάζομαι; odwaga; śmiałość; głoszenie; Szaweł; Paweł; Dzieje Apostolskie

EN

Παρρησία; παρρησιάζομαι; courage; boldness; preaching; Saul; Paul; Acts

• Publisher: Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
• Journal: Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
• Year: 2021
• Volume: 28
• Pages: 95-112

Dates

published

2021

Contributors

author

Dariusz Nawara

• Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

References

• Bartnicki R., Dzieje głoszenia słowa Bożego. Jezus i najstarszy Kościół, Kraków 2015.
• Biel S., Paweł z Tarsu na misyjnym szlaku, Kraków 2015.
• Chrostowski W., Między synagogą a Kościołem. Dzieje św. Pawła, Kraków 2015.
• Dąbrowski E., Dzieje Pawła z Tarsu, Warszawa 1953.
• Foucault M., Fearless Speech, Los Angeles 2001.
• Fredrickson D.E., ΠΑΡΡΗΣΙΑ in the Pauline Epistles, w: Friendship, Flattery, and Frankness of Speech: Studies on Friendship in the New Testament World, ed. by J. Fitzgerald, Leiden 1996, s. 163–183.
• Gnilka J., Paweł z Tarsu, Kraków 2001.
• Grün A., Drogi ku wolności, Kraków 1999.
• Haręzga S., Biblijna parresia i jej aktualność w świetle encykliki „Redemptoris missio”, „Ateneum Kapłańskie” 84 (1992), t. 118, z. 2, s. 293–306.
• Hesemann M., Paweł z Tarsu. Archeolodzy tropem Apostoła Narodów, Poznań 2015.
• Lamelas I.P., Parresia męczenników – odwaga w wyznawaniu wiary, „Communio. Międzynarodowy Przegląd Teologiczny” 23 (2003), nr 5 (137), s. 35–50.
• Marrow S.B., Parrhesia and the New Testament, „The Catholic Biblical Quarterly” 44 (1982), s. 431–446.
• Popowski R., Wielki słownik grecko-polski Nowego Testamentu, Prymasowska Seria Biblijna, Warszawa 2006.
• Reale G., Historia filozofii starożytnej, t. 3, Systemy epoki hellenistycznej, Lublin 2010.
• Rosik M., Duch Święty – źródło odwagi w głoszeniu słowa zbawienia (Dz 4,23–31), „Verbum Vitae” 2 (2002), s. 151–164.
• Rosik M., Kościół a Synagoga (30–313 po Chr.) na rozdrożu, Wrocław 2016.
• Schlier H., παρρησία, παρρησιάζομαι, w: Theological Dictionary of the New Testament, eds. G. Kittel, G. Friedrich, vol. 5, Grand Rapids 1967, s. 871–886.
• Spicq C., Theological Lexicon of the New Testament, trans. and ed. by J.D. Ernest, CD, Peabody 1994. Electronic text hypertexted and prepared by OakTree Software, Inc. Version 3.1.
• Strękowski S., Wolność (parrhesia) jako ostateczne odbudowanie podobieństwa Bożego w człowieku według św. Grzegorza z Nyssy, „Studia Ełckie” 8 (2006), s. 205–218.
• Unnik W.C. van, The „Book of Acts”: The Confirmation of the Gospel, „Novum Testamentum” 4 (1960), s. 26–59.
• Winter S. C., ΠΑΡΡΗΣΙΑ in Acts, w: Friendship, Flattery, and Frankness of Speech: Studies on Friendship in the New Testament World, ed. by J. Fitzgerald, Leiden 1996, s. 185–202.
• Wronka S., Odwaga w Nowym Testamencie, „Materiały Homiletyczne” 290 (2015), Kraków 2014, s. 49–59.
• Wróblewski W., Rozwój idei społeczeństwa obywatelskiego w Atenach w wieku VI i V przed Chrystusem, Toruń 2004.

Identifiers

DOI

10.15633/sts.4182

Biblioteka Nauki

19944783