Konsumpcja w ujęciu studiów kulturowych

• Authors: Łukasz Iwasiński

Abstracts

EN

PostMarxist perspective perceived consumption primarily as an instrument of alienation. Cultural studies offered a different view. Focusing on using and reconstructing (both symbolic and physical) of goods, they argued that consumption may be a mechanism of authentic expression, a way of articulating consumer’s personal meanings. Cultural studies also demonstrated that consumers, through the process of consumption, can actively manifest their resistance to the market (or any imposed ideology). The paper traces the development of reflection on consumption within cultural studies, deriving from the work of Stuart Hall and Michel De Certeau, through the writings on subcultural and popcultural (in the sense of John Fiske) consumption, to contemporary subversive activities. It reveals the broad application of the notion of consumption for the purpose of describing contemporary social reality. The text discusses the concept of tactics and strategy, incorporation, as well as various forms of subversion. The author illustrates these concepts with observed examples or cases obtained from desk research. The paper examines the opposition potential of consumption, considers the cultural and social changes resulting from certain styles of consumption. It also poses the question of the status of consumer in today’s market. It offers different ways of interpreting the above problems present in the area of cultural studies.

Keywords

EN

consumption; cultural studies; subculture; pop culture; strategy; tactics; subversion

• Publisher: Wydawnictwo Adam Marszałek
• Journal: Kultura i Edukacja
• Year: 2016
• Issue: 1(111)
• Pages: 34-52

Dates

published

2016

Contributors

author

Łukasz Iwasiński

References

• Burzyńska, A., Markowski, M.P. (2007). Teorie literatury XX wieku. Kraków: Znak.
• De Certeau, M. (2008). Wynaleźć codzienność. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
• Debord, G. (2006). Społeczeństwo spektaklu oraz Rozważania o społeczeństwie spektaklu. Warszawa: PIW.
• Drozdowski, R. (2010). Kultury oporu na jałowym biegu? Uwagi na temat ograniczeń i perspektyw kultur oporu w społeczeństwie poszukującym nowych form uspołecznienia. Kultura Współczesna, 2 (64), s. 24 34.
• Eco, U. (1996). Semiologia życia codziennego. Warszawa: Czytelnik.
• Filiciak, M., Tarkowski, A. (2009). Alfabet nowej kultury. F jak fan. Pobrane z: http://www.dwutygodnik.com/artykul/247.
• Fiske, J. (1989a). Reading the Popular. London/New York: Routledge.
• Fiske, J. (1989b). Understanding Popular Culture. London/New York: Routledge.
• Fromm, E. (1995). Mieć czy być? Poznań: Rebis.
• Fromm, E. (1996). Rewolucja nadziei. Poznań: Rebis.
• Gierad, L. (2008). Wprowadzenie Luce’a Giarda. W: M. De Certeau. Wynaleźć codzienność. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
• Hall, S. (1973). Encoding and Decoding in The Television Discourse. Birmingham: Centre for Contemporary Cultural Studies.
• Hall, S. (1980). Encoding/decoding. W: S. Hall, D. Hobson, A. Lowe, P. Willis (red.), Culture, Media, Language. (s. 128-138). London: Hutchinson.
• Hall, S. (1987). Kodowanie i dekodowanie. Przekazy i Opinie, 1 2, s. 58 72.
• Hebdige, D. (2012). Subkultura: znaczenie stylu. W: M. Wróblewski (red.), Kultura i hegemonia. Antologia tekstów szkoły z Birmingham (s. 51 78). Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
• Horkheimer, M., Adorno, W.A. (1994). Dialektyka oświecenia. Warszawa: IFiS PAN.
• Jenkins, H. (2007). Kultura konwergencji. Zderzenie starych i nowych mediów. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
• Klein, N. (2004). No Logo. Izabelin: Świat Literacki.
• Księżyk, R. (2000). O motylach. Antena Krzyku, 1, s. 2 5.
• Lessing, L. (2008). Remix: Making Art and Commerce Thrive in the Hybrid Economy. London: Penguin Press.
• Manovich, L. (2008). The Practice Of Everyday (Media) Life. Pobrane z: www.manovich.net/DOCS/manovich_social_media.doc.
• Marcuse, H. (1991). Człowiek jednowymiarowy. Warszawa: PWN.
• Muggleton, D. (2004). Wewnątrz subkultury. Ponowoczesne znaczenie stylu. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
• Oswald, J. (1985). Plunderphonics, or Audio Piracy as a Compositional Prerogative. Pobrane z: http://www.plunderphonics.com/xhtml/xplunder.html.
• Rushkoff, D. (1996). Media Virus: Hidden Agendas in Popular Culture. New York: Ballantine Book.
• Sassatelli, R., Santoro, M. (2009). An Interview with Paul Willis: Commodification, Resistance and Reproduction. European Journal of Social Theory, 2 (12), s. 265 289.
• Siuda, P. (2008). Fani jako specyficzna subkultura konsumpcji. Pomiędzy fanatyczną konsumpcją a oporem przeciwko konsumeryzmowi. W: W. Muszyński (red.), Czas ukoi nas? Jakość życia i czas wolny we współczesnym społeczeństwie (s. 60-71). Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
• Skórzyńska, A. (2010). Subwersje miejskie. Niewyraźne kultury oporu. Kultura Współczesna, 2 (64), s. 51 65.
• Storey, J. (2003). Studia kulturowe i badania kultury popularnej. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
• Strinati, D. (1998). Wprowadzenie do kultury popularnej. Poznań: Zysk.
• Willis, P. (1990). Common Culture. Milton Keynes: Open University Press.

Identifiers

DOI

10.15804/kie.2016.01.02

Biblioteka Nauki

2010612