Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

PL EN


2020 | 1(17) | 65-80

Article title

Problem starości w literaturze japońskiej XX wieku na przykładzie twórczości Tanizakiego Jun’ichirō (1886-1965)

Content

Title variants

EN
The Problem of Old Age in Japanese Literature of the 20th Century on the Example of Tanizaki Junichirō’s (1886–1965) Works
RU
Проблема старости в японской литературе XX-ого века на примере творчества Танидзаки Дзюнъитиро (1886–1965)

Languages of publication

Abstracts

RU
В японской прозе XX-ого века, особенно в послевоенный период, самое большое внимание старости и таким ее аспектам, как болезнь, немощность, потеря жизненных сил или страх смерти, уделил один из самых выдающихся и знаменитых писателей - Танидзаки Дзюнъитиро (1886-1965). Цель статьи - представить проблему старости в творчестве Танидзаки на основе его эссе и двух романов. В произведениях Ключ (1956) и Дневник безумного старика (1962) он всесторонне описывает старость, сопутствующие ей заболевания, немощность, угасание сексуальной потенции, страх смерти или попытку осознанного поиска счастья в осени жизни. Дневник безумного старика и Ключ - это самые глубокие размышления о старости в японской литературе. Они также считаются единственным в творчестве Танидзаки и самым смелым примером изучения вопроса роста сексуальной возбудимости у пожилых людей. Мемуарная форма этих работ свидетельствует об очень интимном и особенном отношении автора к теме времени и старости. Именно в них Танидзаки очень смело рассматривает проблемы исчезновения сексуального влечения и осознания смерти как привилегии, освобождающей человека от всех ограничений и общественно-нравственных запретов, очерчивая границу, которую можно достичь в последних жизненных желаниях. Писатель рассуждает в них также, стоит ли стремиться к неизменным вечным идеалам, даже ценой потери жизни на пути к их осуществлению. Их созданию предшествовала серия автобиографических эссе, написанных в 1957-1965 годах, которые являются бесценным источником информации о последнем периоде жизни писателя. Эти эссе, упомянутые в статье, можно рассматривать как исходный материал для создания названных романов, придающий им в результате несколько автобиографический характер.
EN
In Japanese prose of 20th century, especially post-war prose, there was great Tanizaki who developed in his literature the problem of old age together with such its aspects as aging - related diseases, senility, loss of vitality or fear of death. The aim of this article is to introduce and describe the problem of old age in Tanizaki’s literature by giving as example his essays and two novels. In The Key and Mad Old Man Tanizaki depicts in great detail old age, aging - related diseases, loss of sexual potential, fear of death, or attempts of pursuit for happiness in the old age days. The two novels are the most detailed, careful considerations about old age in Japanese literature, as well as the example of a very bold depiction of increasing sexual excitability in people who are facing old age. The novel’s diaristic form shows author’s very intimate and special attitude toward time and old age. Awareness of death is a privilege that can free an old man from all social and moral restrictions - Tanizaki sketches a boundary that can be reached in the last desires of life. The author is also asking a question: is it worth striving for unchanging, eternal ideals, even at the price of losing one’s life on the way to gain them? The creation of the two novels, was preceded by a series of autobiographical essays, written in 1957-1965, which were an invaluable source of information about the writer’s last period of his literary activity. These essays - cited in the article, can be considered as the material for starting the creation of the mentioned novels, in effect giving them a somewhat autobiographical character.

Year

Issue

Pages

65-80

Physical description

Dates

published
2020

Contributors

  • Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

References

  • Benedict R., Chryzantema i miecz, Warszawa 1999.
  • Chiba Shunji, Kanshō Nihon Gendai Bungaku Tanizaki Jun’ichirō, 8, Tokio 1982.
  • Durix C., Sto kluczy zen, Poznań 1999.
  • Hendry Jo., Japończycy. Kultura i społeczeństwo, Kraków 2013.
  • Kishimoto Hideo, Some Japanese Cultural Traits and Religions, [w:] The Japanese Mind, red. Ch.A. Moore, Tokio 1986.
  • Melanowicz M., Japoński most snów, Warszawa 1994.
  • Tanizaki J., Kagi, Tokio 1996.
  • Tanizaki J., Rōgo no haru, [w:] Tanizaki Jun’ichirō zenshū, t. 18, Tokio 1982.
  • Tanizaki J., Kōketsuatsushō no omoide, [w:] Tanizaki Jun’ichirō zenshū, t. 18, Chūōkōron-sha, Tokio 1982.
  • Tanizaki J., Tōsei shika modoki, [w:] Tanizaki Jun’ichirō zenshū, 18, Chūōkōron-sha, Tokio 1982.
  • Tanizaki J., Nanajū kyūsai no haru, [w:] Tanizaki Jun’ichirō zenshū, t. 19, Tokio 1982,
  • Tanizaki J., Dziennik szalonego starca, tłum. M. Melanowicz, [w:] Dziennik szalonego starca. Niektórzy wolą pokrzywy, Warszawa 1972.
  • Watanabe T., Sofu Tanizaki Jun’ichirō, Tokio 2003.
  • Nihon gendai bungaku daijiten. Jinmei. Jikō hen, red. Miyoshi Yukio, Takemori Ten’yū, Yoshida Hiro’o, Asai Kiyoshi, Tokio 1994.
  • Nihon gendai shōsetsu daijiten, red. Asai Kiyoshi, Satō Masaru, Tokio 2009.
  • Nihonjin no“heikinjūmyō”ga kako saikō no kōshin, strona poświęcona życiu japońskich seniorów, https://seniorguide.jp/article/1134118.html.
  • Kokumin no shukujitsu ni tsuite, strona oficjalna agencji Gabinetu Japonii, https://www8.cao.go.jp/chosei/shukujitsu/gaiyou.html.
  • Elderly citizens accounted for record 28.4% of Japan’s population in 2018, data show, https://www.japantimes.co.jp/news/2019/09/15/national/elderly-citizens-accounted-record-28-4-japans-population-2018-data-show/#.XkxiSyPTUaF.

Document Type

Publication order reference

Identifiers

Biblioteka Nauki
1957184

YADDA identifier

bwmeta1.element.ojs-doi-10_15804_so2020105
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.