PL
Wewnętrzne rozwiązania w jednostkach medycznych, kształtujące porządek czynności wchodzących w skład procesu diagnostyczno-leczniczego przewidzianego dla polskiego pacjenta, zagrażają bezpiecznemu i skutecznemu uzyskaniu korzyści terapeutycznych, stwarzając jedynie pozory starań pracowników. Celem głównym artykułu jest przedstawienie autorskiego, innowacyjnego modelu procesu diagnostyczno-terapeutycznego, który pozwolił na skuteczne zaspokojenie społecznego zapotrzebowania na usługi zdrowotne w Polsce. Podmiot badań empirycznych stanowili pacjenci oddziałów Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Opolu. Przedmiotem badań była gotowość pacjentów do współpłacenia za poszczególne etapy procesu diagnostyczno-terapeutycznego oraz deklarowana wysokość współpłacenia. Przeprowadzono badanie ankietowe uzupełnione wywiadem.