Integrating Plenitude, Axiarchism And Agency

• Authors: Peter Forrest

Title variants

PL

Integracja pełni, aksjarchizmu i sprawczości

Abstracts

PL

Rozważam trzy potencjalne wyjaśnienia ostatecznościowe: (1) ostatecznościowe sprawstwo, czyli znaną ideę, że istnienie i natura wszechświata zostały stworzone przez Boga na podstawie dobrych racji; (2) aksjarchizm, czyli początkowo niezgodną z naszymi intuicjami ideę, że dobro jest pierwszą przyczyną przygodnej rzeczywistości; oraz (3) pełnię, czyli tezę, że wszystkie możliwe typy sytuacji są rzeczywiste. Po uwagach wstępnych określam problemy aksjarchizmu, a następnie proponuję ich rozwiązania. Rozwiązania te wymagają połączenia przestrzeni i czasu w czasoprzestrzeń, a w konsekwencji wprowadzenia tzw. hiperczasu, który nazywam prawdziwym czasem - czasem przez duże „C”. Wskazuję, jak aksjarchizm i pełnię można połączyć w tezę Plenum Bonum, zgodnie z którą rzeczywiste są wszystkie i tylko dobre wszechświaty. Następnie identyfikuję niektóre problemy ze sprawczością jako ostatecznym sposobem wyjaśnienia. Na zakończenie rozwiązuję te problemy za pomocą pewnej teorii sprawczości dopełniającej aksjarchizm, którą nazywam teorią Dobro versus Dobro.

EN

I consider three candidates for ultimate understanding: (1) ultimate agency, the familiar idea of understanding the existence and nature of the universe as created by God for good reasons; (2) axiarchism, the initially counter-intuitive idea that goodness is the first cause of contingent reality; and (3) plenitude, the thesis that all possible types of situation are real. After some initial clarification, I note the problems with axiarchism, and offer solutions. These solutions require the unification of space and time as space-time, and the consequent introduction of what might be called hypertime, but which I take to be true time-Time with an upper case “T”. I note how axiarchism and plenitude may be combined into the Plenum Bonum thesis that all and only good universes are real. Next, I note some problems with agency as an ultimate way of understanding. Finally, I solve these by means of a theory of agency as completing axiarchism, the Good versus Good theory.

Keywords

EN

agency; axiarchism; plenitude; space-time; Time; understanding

PL

sprawczość; aksjarchizm; pełnia; czasoprzestrzeń; teizm; Czas; rozumienie

• Publisher: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
• Journal: Roczniki Filozoficzne
• Year: 2023
• Volume: 71
• Issue: 2
• Pages: 73-91

Dates

published

2023

Contributors

author

Peter Forrest

• University of New England, Australia

• https://orcid.org/0000000255750664

References

• Armstrong, David. 1989. A Combinatorial Theory of Possibility. Cambridge: Cambridge University Press.
• Bishop, John, and Ken Perszyk. 2014. “Divine Action beyond the Personal OmniGod.” In Oxford Studies in Philosophy of Religion, edited by Jonathan Kvanvig, 5:1–21. Oxford: Oxford University Press.
• Boethius. 2001. The Consolation of Philosophy. Translated by P. G. Walsh. Oxford World’s Classics.
• Briggs, Rachael, and Graeme A. Forbes. 2012. “The Real Truth about the Unreal Future.” Oxford Studies in Metaphysics 7:257–304.
• Carroll, John. 2020. “Laws of Nature.” The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Winter Edition), edited by Edward N. Zalta. https://plato.stanford.edu/archives/win2020/entries/laws-of-nature.
• Ewing, A. C. 1966. “Two ‘proofs’ of God’s Existence.” Religious Studies 1:29–46.
• Forrest, Peter. 1991. “Aesthetic Understanding.” Philosophy and Phenomenological Research 51:525–40.
• Forrest, Peter. 2007. Developmental Theism: From Pure Will to Unbounded Love. Oxford: Oxford University Press.
• Forrest, Peter. 2020. “Chance or Agency? A Response to ‘Divine Providence and Chance in the World’.” Roczniki Filozoficzne 68 (3): 111–25.
• Ginet, Carl. 1990. On Action, Cambridge University Press.
• Leslie, John. 1979. Value and Existence. Oxford: Blackwell.
• Lewis, David.1986. On the Plurality of Worlds. Oxford: Blackwell.
• Morris, Thomas V. 1987. Anselmian Explorations. Notre Dame, IL: University of Notre Dame Press.
• Nozick, Robert. 1981. Philosophical Explanations. Cambridge, MA: Harvard University Press.
• Parfit, Derek. 2011. “Appendix D.” In On What Matters, 2:623–48. Oxford: Oxford University Press.
• Rescher, Nicholas. 2010. Axiogenesis: An Essay in Metaphysical Optimalism. Lanham, MD: Lexington Books.
• Rice, Hugh. 2000. God and Goodness. Oxford: Oxford University Press.
• Roberts, John Russell. 2014. “Axiarchism and Selectors.” Faith and Philosophy 31:412–21.
• Rowe, William. 2004. Can God Be Free? Oxford University Press.
• Schlosser, Markus. 2019. “Agency.” The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Winter Edition), edited by Edward N. Zalta. https://plato.stanford.edu/archives/win2019/entries/agency.
• Thoreau, Henry. 1966. Collected Poem of Henry Thoreau. Johns Hopkins Press.

Identifiers

DOI

10.18290/rf237102.5

Biblioteka Nauki

31232813