Międzynarodowy Fundusz Walutowy jako quasi globalny pożyczkodawca ostatniej instancji

• Authors: Dominik Skopiec

Title variants

EN

International Monetary Fund as a quasi global lender of last resort

Abstracts

EN

The purpose of this article is to analyze the capacities of the International Monetary Fund (IMF) related to the international lender of last resort (ILOLR) as well as to assess the measures that the Fund has taken in this regard during the global financial crisis (GFC) and the corona crisis. The thesis of this article is that the IMF remains the only international financial institution that is predisposed to act as ILOLR, however the Fund is able to do so only to a limited extent. The author has analyzed determinants and abilities of the IMF to perform the function of ILOLR. In this respect, creation of both unconditional and conditional international liquidity by the Fund was assessed. Subsequently, measures adopted by the IMF during the GFC and the corona crisis in both these areas have been analyzed. The author has pointed out that these undertakings have enhanced the Fund’s role as ILOLR. Nevertheless, barriers to the IMF’s role as ILOLR have been also identified. The analysis carried out lends support to the assertion that the IMF acts as ILOLR only to a limited extent and therefore it is substantiated to apply a term of quasi ILOLR with reference to the Fund.

PL

Celem niniejszego artykułu jest zbadanie możliwości, jakie posiada Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) w zakresie pełnienia funkcji międzynarodowego pożyczkodawcy ostatniej instancji (international lender of last resort – ILOLR) oraz ocena działań, jakie Fundusz podjął w ramach tej funkcji w okresie globalnego kryzysu finansowego oraz koronakryzysu. Tezę artykułu można sformułować następująco: MFW jest obecnie jedyną międzynarodową instytucją finansową predysponowaną do pełnienia funkcji ILOLR, jednakże pełni tę funkcję w ograniczonym zakresie. W artykule przeanalizowano uwarunkowania i możliwości pełnienia przez MFW funkcji globalnego pożyczkodawcy ostatniej instancji. Analizie poddano możliwości kreacji przez MFW zarówno bezwarunkowej, jak i warunkowej płynności międzynarodowej. Następnie przeanalizowano działania podjęte przez MFW w obu ww. obszarach w celu przeciwdziałania skutkom globalnego kryzysu finansowego oraz koronakryzysu. Wskazano, że podczas tych dwóch kryzysów MFW podjął wiele działań zwiększających możliwość pełnienia przezeń funkcji ILOLR. Zidentyfikowano również bariery dla efektywnego pełnienia przez MFW funkcji globalnego pożyczkodawcy ostatniej instancji. Przeprowadzona analiza dowodzi, że MFW pełni funkcję ILOLR jedynie w ograniczonym zakresie, stąd słuszne jest określanie go mianem quasi globalnego pożyczkodawcy ostatniej instancji. Zastosowane metody badawcze obejmują analizę statystyczno-opisową, analizę porównawczą i studium literatury przedmiotu.

Keywords

EN

international monetary system; lender of last resort; international currency; international liquidity; financial stability; currency swap

PL

międzynarodowy system walutowy; pożyczkodawca ostatniej instancji; waluta międzynarodowa; płynność międzynarodowa; stabilność finansowa; swap walutowy

• Publisher: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
• Journal: Ekonomia Międzynarodowa
• Year: 2021
• Issue: 36
• Pages: 261-288

Dates

published

2021

Contributors

author

Dominik Skopiec

• Szkoła Główna Handlowa w Warszawie, Kolegium Gospodarki Światowej, Katedra Finansów Międzynarodowych

• https://orcid.org/0000000157519282

References

• Allen W., Moessner R. (2010), Central Bank Cooperation and International Liquidity in the Financial Crisis of 2008–9, Bank for International Settlements, Special Paper No. 187. https://doi.org/10.2139/ssrn.1631791
• Bilski J. (2006), Międzynarodowy system walutowy. Kierunki ewolucji, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa.
• Bogołębska J. (2008), Bank centralny jako pożyczkodawca ostatniej instancji. Współczesne dylematy realizacji funkcji, „Folia Oeconomica”, nr 221.
• Bogołębska J. (2020), Stabilność międzynarodowego systemu walutowego. Problemy i kierunki reformy, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź.
• Broz L. (2015), The Federal Reserve as Global Lender of Last Resort, 2007–2010, Systemic Risk Centre, Duscussion Paper No. 30.
• Cohen B. (2004), The Macrofoundation of Monetary Power, University of California At Santa Barbara.
• De Gregorio J., Eichengreen B., Takatoshi I., Wyplosz C. (2018), IMF Reform: The Unfinished Agenda, Centre for Economic Policy Research, London.
• Duran C. (2015), The International Lender of Last Resort for Emering Countries: A Bilateral Currency Swap?, The Global Economic Governance Programme Working Paper No. 2015/108, University of Oxford.
• Eichengreen B. (2002), Financial crises and what at to do about them, Oxford University Press, Oxford. https://doi.org/10.1093/acprof:oso/9780199257430.001.0001
• Farhi E., Gourinchas P-O., Rey H. (2011), Reforming the International Monetary System, Centre for Economic Policy Research, London.
• Fischer S. (1999), On the Need for an International Lender of Last Resort, „Journal of Economic Perspectives”, 13(4), Fall 1999. https://doi.org/10.1257/jep.13.4.85
• Fleming J.M. (1961), International Liquidity: Ends and Means, International Monetary Fund, Staff Papers, Vol. 8, Washington, DC. https://doi.org/10.2307/3866041
• Frankiewicz D. (2016), Instytucja pożyczkodawcy ostatniej instancji – na przykładzie Międzynarodowego Funduszu Walutowego, „Studia i Prace Kolegium Ekonomiczno-Społecznego”, nr 4(28), Szkoła Główna Handlowa w Warszawie. https://doi.org/10.33119/KKESSiP.2016.4.8
• Freixas X., Parigi B.M. (2014), Lender of Last Resort and Bank Closure Policy: A Post-Crisis Perspective, The Oxford Handbook of Banking. https://doi.org/10.1093/oxfordhb/9780199688500.013.0020
• Gąsiorowski P., Grotte M., Frankiewicz D., Życieńska A., Walasik A. (2013), Dostosowania instrumentarium, zasad działania i zasobów Międzynarodowego Funduszu Walutowego w reakcji na światowy kryzys finansowy i gospodarczy, Narodowy Bank Polski, Warszawa.
• Gislén M., Hansson I., Melander O. (2021), Dollar liquieity from the Federal Reserve to other central banks, „Sveriges Riksbank Economic Review”, No. 1.
• Grotte M., Życieńska A. (2011), Międzynarodowy Fundusz Walutowy i stojące przed nim wyzwania, Narodowy Bank Polski, Warszawa.
• Hennig R. (2015), The Global Liquidity Safety Net. Institutional Cooperation on Precautionary Facilities and Central Bank Swaps, Centre for International Governance Innovation, Working Paper No. 5.
• Humprey T.M. (1989), Lender of Last Resort: The Concept in History, „Economic Review” March/April 1989.
• IMF (2009), Press Release No. 09/85, International Monetary Fund, Washington, 24.03.2009. https://doi.org/10.5089/9781451808964.002
• IMF (2011), Articles of Agreement, Washington, DC.
• IMF (2017), IMF Quotas, International Monetary Fund, Washington, DC.
• IMF (2018a), IMF Annual Report 2018: Building a Shared Future, Washington, DC.
• IMF (2018b), IMF Financial Operations 2018, Washington, DC.
• IMF (2020a), IMF Executive Board Approves Two-Year US$23.93 Billion Flexible Credit Line Arrangement for Chile, Press Release No. PR20/227, Washington, DC. https://doi.org/10.5089/9781513545998.002
• IMF (2020b), IMF Executive Board Approves Two-Year US$11 Billion Flexible Credit Line Arrangement for Peru, Press Release No. PR20/224, Washington, DC.
• IMF (2020c), IMF COVID-19 Response – A New Short-Term Liquidity Line to Enhance the Adequacy of the Global Financial Safety Net, Washington, DC.
• IMF (2021), Build Forward Better, IMF Annual Report 2021, Washington, DC.
• IMF (2022), A New Trust to Help Countries Build Resilience and Sustainability, https://blogs.imf.org/2022/01/20/a-new-trust-to-help-countries-build-resilience-and-sustainability/ (data dostępu: 25.01.2022).
• Jurek M. (2011), Międzynarodowy system walutowy i systemy kursowe w warunkach integracji finansowej, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu.
• McDowell D. (2012), The US as Sovereign International Last-Resort Lender: The Fed’s Currency Swap Programme during the great panic of 2007–2009, „New Political Economy”, 17(2). https://doi.org/10.1080/13563467.2010.542235
• Polański Z. (2012), Przemiany funkcji pożyczkodawcy ostatniej instancji w czasie kryzysu, [w:] W.L. Jaworski, A. Szelągowska (red.), Bankowość centralna, Wydawnictwo CeDeWu, Warszawa.
• Scheubel B., Stracca L. (2016), What do we know about the global financial safety net? Rationale, data and possible evolution, Occasional Paper Series No. 177, September 2016, European Central Bank, Frankfurt am Main. https://doi.org/10.2139/ssrn.2843608
• Skopiec D. (2016), Znaczenie porozumień swapowych banków centralnych w tworzeniu oficjalnej płynności międzynarodowej, „International Business and Global Economy”, No. 35/2, University of Gdańsk.
• Skopiec D. (2017), Akumulacja rezerw dewizowych we współczesnej gospodarce światowej, Oficyna Wydawnicza SGH, Warszawa.
• Stawasz-Grabowska E. (2018), Pożyczkodawca ostatniej instancji w strefie euro. Nowa rola Europejskiego Banku Centralnego, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź. https://doi.org/10.18778/8142-420-2
• Szczepańska O. (2008), Stabilność finansowa jako cel banku centralnego. Studium teoretyczno-porównawcze, Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, Warszawa.
• Truman E. (2010), The G-20 and International Financial Institution Governance, Working Paper No. WP 10–13, Peterson Institute for International Economics, Washington, DC. https://doi.org/10.2139/ssrn.1681547
• Truman E. (2013), Enhancing the global financial safety net through central-bank cooperation, https://voxeu.org/article/enhancing-global-financial-safety-net-through-central-bank-cooperation (data dostępu: 24.02.2022).
• Wajda M. (2016), Działalność stabilizacyjna Międzynarodowego Funduszu Walutowego w latach 2008–2014, „Studia Ekonomiczne. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach”, nr 266.
• Weiss M.A. (2018), The International Monetary Fund, Congressional Research Service, Washington, DC.
• Willimason J. (2004), A Short History of the Washington Consensus, Institute for International Economics, Washington, DC.
• Zygierewicz M. (2008), Pożyczkodawca ostatniej szansy, „Bezpieczny Bank”, nr 2(37).

Identifiers

DOI

10.18778/2082-4440.36.02

Biblioteka Nauki

2130749