Communication and Action: Re-Reading Habermas in the Age of Activism

• Authors: Magda Pieczka

Title variants

Komunikacja i działanie: odczytywanie Habermasa na nowo w dobie aktywizmu

• Languages of publication: EN

Abstracts

EN

The combined effects of digital communication technologies, political upheavals around the world, waves of powerful activism and protests have injected a new urgency into communication research. How communication theory is able to respond to this challenge is a matter of discussion, including the question of the adequacy of older theories to the new circumstances. This paper, aims to add to this discussion by returning to Habermas’s pragmatics, one of the 20th century communication classics, to reflect on how communication and other forms of action interact in campaigns for social change in the context of the growing reach of strategic communication and the growing role of social media in activism. This article starts by posing theoretical disjuncture as a problem shared by a number of communication subfields, such as public communication, public relations, communication for social change, and my particular example, development communication. The more recent scholarship, however, has moved away from this state of knowledge. Instead, scholars highlight the need to embrace non-linear models of communication for social change, and appear to embrace hybridity to deal with the theoretical confusion in the field. The analysis presented in this article aims to demonstrate that Habermas’s communication pragmatics works well to explicate complex campaigning practices in a consistent and yet theoretically expansive way. Re-reading Habermas makes it possible also to respond to the call articulated by social movement scholars to move beyond the limits of strategy and to recognize the importance of larger cultural conversations and scripts. Conceptualizing public campaigning as chains of speech acts, defined here as both linguistic and nonlinguistic acts, offers an analytical tool that works across different levels, spaces, and actors involved in social change efforts and that privileges communication as the explanatory mechanism for the contemporary social change praxis. Finally, returning to Habermas’s work underscores the importance of a valid position, rather than a desirable identity, from which to engage with others in the social world. This invites a clear and consistent focus on action and its basis (moral position) rather than on attributions ascribed to organizations and campaigners (identity). The key question thus shifts from ‘Do you like me/trust me sufficiently follow me?’ to a more substantial, ‘Is this a good thing to do?’.

PL

Technologie komunikacji cyfrowej, światowe wstrząsy polityczne, fale silnego aktywizmu i protesty spowodowały, że badania nad komunikacją znów stały się niezbędne. Można dyskutować, jak teoria komunikacji jest w stanie odpowiedzieć na to wyzwanie i czy stare teorie są adekwatne w stosunku do nowo zaistniałych warunków. Niniejszy artykuł jest w zamierzeniu częścią tej dyskusji i zwraca się ponownie do pragmatyki Habermasa, jednego z klasyków komunikacji XX w., aby podjąć refleksję nad tym, jak komunikacja i inne formy aktywności oddziałują na siebie w kampaniach dotyczących zmian społecznych, w kontekście rosnącego zasięgu komunikacji strategicznej oraz rosnącej roli mediów społecznościowych w aktywizmie. Artykuł zaczyna się od przedstawienia teoretycznego rozłamu jako problemu wielu podobszarów komunikacji, takich jak komunikacja publiczna, PR, komunikacja dla zmiany społecznej oraz komunikacja rozwojowa, którą opisuję jako szczególny przykład. Nowsze badania odstąpiły od tej problematyki. W zamian badacze podkreślają potrzebę przyjęcia nieliniowych modeli komunikacji dla zmiany społecznej i decydują się na przyjęcie hybrydowości jako rozwiązania teoretycznego zamętu w ramach tej dziedziny. Celem analizy przedstawionej w niniejszym artykule jest wykazanie, że pragmatyka komunikacji Habermasa dobrze objaśnia skomplikowane praktyki prowadzenia kampanii w sposób spójny, a także ekspansywny teoretycznie. Odczytanie Habermasa na nowo umożliwia również udzielenie odpowiedzi na postulaty wysuwane przez badaczy ruchów społecznych, aby wyjść poza granice strategii i uznać znaczenie szerszych konwersacji i skryptów kulturowych. Konceptualizacja publicznych kampanii jako ciągów aktów mowy, zdefiniowanych tutaj jako akty językowe i pozajęzykowe, daje nam narzędzie analityczne do pracy na różnych poziomach, w różnych miejscach oraz z różnymi aktorami zaangażowanymi w działania promujące społeczną zmianę, a także uprzywilejowuje komunikację jako mechanizm wyjaśniający współczesną praktykę zmiany społecznej. I wreszcie, powrót do dzieł Habermasa podkreśla znaczenie uzasadnionej pozycji, z której wchodzimy w reakcję z innymi w świecie społecznym, stawiające ją ponad pożądaną tożsamość. Zachęca to do poświęcenia uwagi działaniu i jego podstawie (pozycji moralnej), a nie atrybutom przypisanym organizacji i działaczom (tożsamość). A zatem, nacisk przesuwa się z pytania „Czy lubisz mnie/ufasz mi wystarczająco, aby za mną podążyć?” na ważniejsze pytanie „Czy to jest dobre działanie?”.

Keywords

EN

theory of communication action; social change; campaigning; strategic communication; development communication

PL

teoria działania komunikacyjnego; zmiana społeczna; kampanie; komunikacja strategiczna; komunikacja rozwojowa; teoria działania komunikacyjnego; zmiana społeczna; kampanie; komunikacja strategiczna; komunikacja rozwojowa

• Publisher: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
• Journal: Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne
• Year: 2019
• Volume: 9
• Issue: 2
• Pages: 231-252

Dates

published

2019-12-30

Contributors

author

Magda Pieczka

• Queen Margaret University

• https://orcid.org/0000-0002-5979-1121

References

• Austin J. (1962) How to Do Things with Words, Oxford, Oxford University Press.
• Baxter H. (2011) Habermas: the Discourse Theory of Law and Democracy, Stanford, CA, Stanford University Press.
• Bennett L. and Segerberg A. (2012) The Logic of Connective Action, “Information, Communication & Society”, 15 (5): 739–768.
• Cacciottolo M. (2012) Occupy London: What did the St Paul’s protest achieve? 28 February. Available at http://www.bbc.co.uk/news/uk-17188327
• Chadwick A. (2017) The Hybrid Media System: Politics and Power, 2nd ed., Oxford: Oxford University Press.
• Ciszek E. (2017) Activist Strategic Communication for Social Change: A Transnational Case Study of Lesbian, Gay, Bisexual, and Transgender Activism, “Journal of Communication”, 67: 702–718.
• Doherty B. and Hayes G. (2019) Tactics and strategic action in: The Wiley Blackwell Companion to Social Movements, D. Snow, S. Soule, H. Kriesi and H. McCammon (eds.), 2nd ed., Oxford, Wiley Blackwell.
• Edwards L. (2018) Understanding Public Relations: Theory, Culture and Society, London, Sage.
• Fairclough N. (2000) New Labour, New Language?, London, Routledge.
• Forchtner B., Krzyzanowski M. and Wodak R. (2013) Mediatization, right-wing populism and political campaigning; the case of Austrian freedom party in: Media Talk and Political Elections in Europe and America, M. Ekstrom and A. Tolson (eds.), Houndsmill, Hampshire, Palgrave Macmillan: 205–228.
• Gamson W. and Modigliani A. (1989) Media discourse and public opinion on nuclear power: A Constructionist Approach, “American Journal of Sociology”, 95 (1): 1–37.
• Green D. (24 February 2012) An Open Letter to the St Paul’s Protesters [Blog] New Statesman. Retrieved from http://www.newstatesman.com/blogs/david-allen-green/2012/02/city-cathedral-camp-occupy
• Habermas J. (1976/2002) What is universal pragmatics? in: On the Pragmatics of Communication, M. Cooke (ed.), Cambridge, Polity: 21–103.
• Habermas J. (1984) The Theory of Communicative Action, vol. 1, Cambridge, Polity Press.
• Habermas J. (1987) The Theory of Communicative Action, vol. 2, Cambridge, Polity Press.
• Habermas J. (1988/2002) Actions, speech acts, linguistically mediated interaction, and the Lifeworld in: On the Pragmatics of Communication, M. Cooke (ed.), Cambridge, Polity: 215–255.
• Habermas J. (1996/2002) Some further clarification of the concept of communicative rationality’ in: Habermas J. On the Pragmatics of Communication, M. Cooke (ed.), Cambridge, Polity: 307–342.
• Hodges D. (28 October 2011) What Occupy LSX are getting wrong [Blog]. Total Politics. Retrieved from at: http://www.totalpolitics.com/blog/268367/what-occupy-lsx-are-getting-wrong.thtml
• Hallahan K., Holtzhausen D., van Ruler B., Verčič D. and Sriramesh K. (2007) Defining Strategic Communication, “International Journal of Strategic Communication”, 1: 3–35.
• Lahausen C. (1996) The Rhetoric of Moral Protest: Public Campaigns, Celebrity Endorsement and Political Mobilization, Berlin, de Gruyter.
• Mihelj S. and Stayner J. (2019) Theorizing media, communication and social change: towards a processual approach,“Media, Culture & Society”, 41 (4): 482–501.
• Neuman R. (2016) The Digital Difference: Media Technology and the Theory of Communication Effects, Cambridge, MA: Harvard University Press.
• Occupy London Statement [Website] http://occupylondon.org.uk/about-2/ accessed: 28.05.2014
• Occupy Wall Street [Website] http://occupywallst.org/about/ accessed: 2.06.2014
• Rice R. and Atkins C. (2013) Public Communication Campaigns, 4th ed, Los Angeles, CA, Sage.
• Scannell P. (2007) Media and Communication, Los Angeles, CA, London, Sage.
• Schmidt V. (2012) Discursive institutionalism in: The Argumentative Turn Revisited: Public Policy as Communicative Practice, F. Fisher and H. Gottweis (eds.), Durham and London, Duke University Press: 85–113.
• Searle J. (1969) Speech Acts, Cambridge, Cambridge University Press.
• Sennett R. (2012) Together: The Rituals, Pleasures and Politics of Cooperation, London, Allen Lane.
• Smith N. (1997) Strong Hermeneutics: Contingency and Moral Identity, London, Routledge.
• Torp S. M. (2015) The Strategic Turn in Communication Science in: The Routledge Handbook of Strategic Communication, D. Holtzhauzen and A. Zerfass (eds.), New York, Routledge: 35–53.
• Tufte T. (2017) Communication and Social Change: A Citizen Perspective, Cambridge, UK, Polity Press.
• Waisbord S. (2014) The Strategic Politics of Participatory Communication in: The Handbook of Development Communication and Social Change, K. Wilkins T. Tufte and R. Obregon (eds.), Chichester, UK, Wiley Blackwell: 147–167.
• Wilkins K., Tufte T. and Obregon R. (eds.) (2014) The Handbook of Development Communication and Social Change, Chichester, UK, Wiley Blackwell.
• Witte K. (2000) A meta-analysis of fear appeals: implications for effective public health campaigns, “Health Education and Behavior”, 27 (5): 591–615.
• http://www.theguardian.com/uk/2012/feb/28/police-evict-st-pauls-occupyprotesters accessed: May, 2014
• http://occupylondon.org.uk/occupylsx-general-assembly-minutes-8112011-7pm/ accessed: May, 2014
• https://www.facebook.com/sosayscotland/ accessed: May, 2014
• http://issuu.com/sosayscotland/docs/sosayscotland-treasuretrove-thinkin accessed: May, 2014
• http://www.bbc.co.uk/news/uk-scotland-scotland-politics-20546497 accessed: May, 2014
• http://cdn.yougov.com/cumulus_uploads/document/vb5ebifzi7/Copy%20of%20Results%20120229%20Occupy%20London.pdf accessed: May, 2014
• http://occupylondon.org.uk/about-2/ accessed: May, 2014
• http://occupylondon.org.uk/about-2/ accessed: May, 2014
• http://yougov.co.uk/news/2012/02/29/occupy-london-what-impact-has-it-made/ accessed: May, 2014
• https://www.antislavery.org/wp-content/uploads/2019/03/Anti-Slavery-Accounts-2017-18.pdf accessed: May, 2014
• http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+CRE+20111214+ITEM-018+DOC+XML+V0//EN accessed: May, 2014
• http://www.antislavery.org/english/ accessed: regularly between June and October 2014

Identifiers

DOI

10.18778/2450-4491.09.16