Wzrost potraumatyczny jako wskaźnik gotowości do zmiany w procesie readaptacji społecznej

• Authors: Monika Wolińska

Abstracts

EN

Posttraumatic growth is a construct considered in terms of action-focused growth following a critical, traumatizing event. It is known that exposure to stressful and traumatic events can have severe and chronic psychological and physiological consequences. At the same time, while keeping in mind the suffering often caused by trauma, there is also growing evidence of posttraumatic growth – positive changes that can occur in people who have experienced trauma. Opinions on whether incarceration can be a critical event in the lives of offenders who experience it are divided among researchers, due in part to considerations of individual differences in response to potential trauma, but also to legitimate doubts about whether posttraumatic growth reflects real life changes or is merely a retrospective response to pain experienced during the healing process. However, empirical interest in the long-term and cumulative effects of incarceration has not often been the focus of researchers’ attention. The purpose of the study presented here was to possibly identify posttraumatic growth in the life stories of firsttime incarcerated individuals. It used interviews conducted with six adult males incarcerated for the first time in correctional units up to six months prior to their anticipated release from prison, so during a time of intensified interaction toward the person’s preparation for release. The data obtained were analyzed thematically in the hermeneuticphenomenological stream, in the area of which the study of current human life falls. In the narratives of some inmates, it was possible to identify experiences characteristic of posttraumatic growth. This identification may contribute to understanding and facilitating the successful readaptation of individuals subjected to correctional isolation. Based on these preliminary findings, praxeological implications are offered.

PL

Wzrost potraumatyczny jest konstruktem rozpatrywanym w kategoriach wzrostu skoncentrowanego na działaniu, następującego po wydarzeniu krytycznym, traumatyzującym. Wiadomo, że narażenie na stresujące i traumatyczne wydarzenia może mieć poważne i przewlekłe konsekwencje psychologiczne i fizjologiczne. Jednocześnie, pamiętając o cierpieniu często powodowanym przez traumę, istnieje coraz więcej dowodów świadczących o wzroście potraumatycznym – pozytywnych zmianach, które mogą wystąpić u osób, które doświadczyły traumy. Zdania na temat tego, czyuwięzienie może być krytycznym wydarzeniem w życiu przestępców, którzy go doświadczają, są wśród badaczy podzielone, co wynika między innymi z rozważań dotyczących indywidualnych różnic w odpowiedzi na potencjalną traumę, ale także z uzasadnionych wątpliwości co do tego, czy potraumatyczny wzrost odzwierciedla rzeczywiste zmiany w życiu, czy też jest jedynie retrospektywną reakcją na ból doświadczony podczas procesu zdrowienia. Niemniej empiryczne zainteresowanie długotrwałymi i skumulowanymi skutkami uwięzienia nieczęsto znajdowało się w centrum uwagi badaczy. Celem prezentowanego badania było ewentualne zidentyfikowanie potraumatycznego wzrostu w historiach życiowych osób osadzonych po raz pierwszy. Wykorzystano wywiady przeprowadzone z sześcioma dorosłymi mężczyznami, osadzonymi po raz pierwszy w jednostkach penitencjarnych, w okresie do sześciu miesięcy przed przewidywanym opuszczeniem przez nich zakładu karnego, więc w czasie zintensyfikowanego oddziaływania w kierunku przygotowania się osoby do wyjścia na wolność. Uzyskane dane zostały przeanalizowane tematycznie w nurcie hermeneutyczno-fenomenologicznym, w którego obszarze mieszczą się badania nad aktualnym życiem człowieka. W narracjach niektórych osadzonych udało się zidentyfikować doświadczenia charakterystyczne dla wzrostu potraumatycznego. Identyfikacja ta może przyczynić się do zrozumienia i ułatwienia udanej readaptacji osób poddanych izolacji penitencjarnej. Na podstawie tych wstępnych ustaleń, zaproponowano implikacje prakseologiczne.

Keywords

PL

readaptacja społeczna; przestępczość; wzrost potraumatyczny; zmiana; badania biograficzne

EN

social readaptation; crime; posttraumatic growth; change; biographical research

• Publisher: Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Płocku
• Journal: Społeczeństwo. Edukacja. Język
• Year: 2021
• Volume: 14
• Pages: 267-279

Dates

published

2021

Contributors

author

Monika Wolińska

• Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku

• https://orcid.org/0000000174405367

References

• American Psychiatric Association. 2013. Diagnostic and statistical manual of mental disorders: DSM-5. – 5th ed. Washington: American Psychiatric Publishing.
• Bałandynowicz, Andrzej. 2017. Amorfizm i oparta na myśleniu mechanistycznym reforma systemu readaptacji społecznej skazanych w Polsce. Diagnoza i prognoza. W: Prognozowanie kryminologiczne w wymiarze społecznym, tom 1, red. Brunon Hołyst, s. 635-668. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Bałandynowicz, Andrzej. 1998. Zapobieganie przestępczości - studium prawno-porównawcze z zakresu polityki kryminalnej. Grodzisk Mazowiecki: Primum.
• Carver, Charles S. 1998. Resilience and thriving: Issues, models, and linkages. Journal of Social Issues, 54, 245-266.
• Dahlberg, Karin. 2006. The essence of essences: The search for meaning structures in phenomenological analysis of lifeworld phenomena. International Journal of Qualitative Studies on Health and Well-Being, 1, 11-19.
• Foucault, Michel. 2002. Of Other Spaces. W: The Visual Culture Reader, red. Nicholas Mirzoeff, 229-236. London: Routledge.
• Frankl, Viktor E. 2017. Człowiek w poszukiwaniu sensu. Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca.
• Frazier, Patricia i Kaler, Matthew. 2006. Assessing the validity of self-reported stress-related growth. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 74 (5), 859–869.
• Giorgi, Alessandra. 2010. About the Speaker. Towards a Syntax of Indexicality. Oxford: Oxford University Press.
• Hayes, Nicky. 2021. Doing psychological research. Philadelphia: Open University Press.
• Hesse, Hermann. 2002. Baśnie (tłum. S. Lisiecka). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy. Hobfoll, Stevan E. et al. 2007. Refining our understanding of traumatic growth in the face of terrorism: Moving from meaning cognitions to doing what is meaningful. Applied Psychology, 56(3), 345–366.
• Lemert, Edwin M. 1951. Social Pathology: Systematic Approaches to the Study of Sociopathic Behavior. New York: McGraw-Hill Book Company.
• Martinson, Robert. 1974. What works? – questions and answers about prison reform. The Public Interest, 35, 22-54.
• Maruna, Shadd. 2001. Making Good: How Ex-convicts Reform and Rebuild their Lives. Washington: APA Books.
• McAdams, Dan P. 1997. The stories we live by: Personal myths and the making of the self. New York: Guilford.
• Michalski, Jarosław T. 2011. Sens życia a pedagogika. Impulsy myśli Viktora E. Frankla. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
• Peele, Stanton. 2014. Recover! Stop Thinking Like an Addict and Reclaim Your Life with “The Perfect Program”. Philadelphia: Da Capo Lifelong Books.
• Pytka, Lesław. 2000. Pedagogika resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagnostyczne i metodyczne. Warszawa: Wydawnictwo APS.
• Schütze, Fritz. 2012. Analiza biograficzna ugruntowana empirycznie w autobiograficznym wywiadzie narracyjnym. Jak analizować autobiograficzne wywiady narracyjne. W: Metoda biograficzna w socjologii. Antologia tekstów, red. Kaja Kaźmierska, 141-278. Kraków: Zakład Wydawniczy NOMOS.
• Tedeschi, Richard G. et al. 2018. Posttraumatic Growth. Theory, Research, and Applications. New York: Routledge.
• Tedeschi, Richard G. 2011. Posttraumatic Growth in Combat Veterans. Journal of Clinical Psychology in Medical Settings, 18, 137-144.
• Miesięczna informacja statystyczna, maj 2021 r. (stan na 31.05.2021 r.). Warszawa: Ministerstwo Sprawiedliwości. Centralny Zarząd Służby Więziennej.

Identifiers

DOI

10.19251/sej/2021.14.1(17)

Biblioteka Nauki

1835571