Animatorzy lokalni jako nowa ścieżka rozwoju zawodowego nauczycieli przyrodników

• Authors: Katarzyna Potyrała , Ligia Tuszyńska

Title variants

EN

Local animators as a new path of professional development of science teachers

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Pedagogiczne refleksje nad konstruowaniem i wspólną negocjacją świata przez jednostki na podstawie doświadczenia i relacji społecznych są istotnym elementem włączania i rozwijania idei pedagogiki partycypacyjnej (Naumiuk 2014, s. 25). W tym celu należy odejść od modelu kształcenia skoncentrowanego na podziale ról na nauczyciela (tego, który naucza) i ucznia (tego, który jest uczony) oraz na ekspertów i nowicjuszy. Punktem wyjścia powinna być aktywność obu stron w procesie zdobywania i pogłębiania wiedzy, a dopiero potem dzielenie się wiedzą, budowanie sieci osób aktywnych i wspólne działania (Potyrała 2016, s. 276). Przyroda jest znakomitym laboratorium i miejscem badań, a obserwacja i obcowanie z nią podpowiadają nam, jak zdobywać wiedzę, pracować w grupie, chronić przyrodę i zachowywać się w jej środowisku (Korwin-Szymanowska i in. 2015, s. 9–36). Celem artykułu jest ukazanie możliwości poszerzenia oferty edukacyjnej w zakresie rozwoju zawodowego nauczycieli przyrody oraz przedstawienie teoretycznych założeń nowych tendencji edukacyjnych wraz z propozycjami ich wdrożenia do praktyki akademickiej.

EN

Pedagogical reflections on the construction and negotiation of the world by individuals on the basis of experience and social relations are important elements enabling and developing the idea of participatory pedagogy. In order to achieve this we need to move away from the model of education focused on the division of roles for the teacher - as the one who teaches and the student - one who is taught, as well as the division into experts and novices. The starting point should be activite participation of both sides in the process of acquiring and improving knowledge, and only then knowledge sharing and networking cooperation. Nature is a great laboratory and a place of research, and its observation and living with it show us how to acquire knowledge, how to work in a group, how to protect nature and how to behave in this environment. The aim of the paper is to show the possibility of expanding the educational offer in the professional development of science teachers and to present theoretical assumptions of the new trends in education as well as the proposals for their implementation in academic practice.

Keywords

PL

animator; środowisko lokalne; edukacja przyrodnicza; kształcenie nauczycieli; animator; środowisko lokalne; edukacja przyrodnicza; kształcenie nauczycieli

EN

animator - local environment - science education - teacher training

• Publisher: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
• Journal: Forum Pedagogiczne
• Year: 2016
• Issue: 2/2
• Pages: 107-119

Dates

published

2016-11-19

Contributors

author

Katarzyna Potyrała

author

Ligia Tuszyńska

References

• Canguilhem G. (1961). Nécessité de la diffusion scientifique. „Revue de l’enseignement supérieur”, nr 3, s. 5–15.
• Dudkiewicz M., Kaźmierczak T., Rybka I., Rymsza M. (2008). Animacja lokalna. Jak aktywizować społeczność wiejską. Z doświadczeń projektu ,,W stronę polskiego modelu gospodarki społecznej – budujemy nowy Lisków”. Warszawa: Instytut Spraw Publicznych, s. 6–7.
• Fouchereau E. (2012). Didactique des sciences et culture scientifique: quels enjeux pour la formation professionnelle des enseignants? W: Quelle formation pour les enseignants. EUD, s. 171–186.
• Giordan A., Pellaud F. (2009). Sciences émergentes: 30 ans de didactique. Nice: Ovadia, Coll. André Giordan Au-delà des Apparences.
• Godlewski G. (2008). Animacja i antropologia: następna generacja. W: Kurz I. (red.). Lokalnie: animacja kultury. Warszawa: Instytut Kultury Polskiej UW.
• Kaźmierczak T. (2008). Koncepcja animacji lokalnej w projekcie liskowskim. W: Rybka I. (red.). Animacja lokalna i przedsiębiorczość społeczna na rzecz rozwoju obszarów wiejskich. Broszura pokonferencyjna. Warszawa: ISP, s. 19.
• Korwin-Szymanowska A., Lewandowska E., Tuszyńska L. (2015). Edukacja środowiskowa w kształceniu nauczycieli w perspektywie praktycznej. Warszawa: APS.
• Kruczkowska Z., Stano B. (2013). Artysta nauczycielem i animatorem kultury. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego.
• Kwaśnica R. (1990). Pytania o psychopedagogiczne kształcenie nauczycieli. W: Kwieciński Z., Witkowski L. (red.). Ku pedagogice pogranicza. Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
• Kwiatkowski S.M., Madalińska-Michalak J. (red.). (2014). Przywództwo edukacyjne –współczesne wyzwania. Warszawa: ABC Wolters Kluwer.
• Naumiuk A. (2014). Edukacja – partycypacja – zmiana w doświadczeniach i wyobrażeniach działaczy lokalnych (animatorów społecznych). Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
• Potyrała K. (2016). iEdukacja. Synergia nowych mediów i dydaktyki. Kraków: Wydawnictwo Naukowe UP (w druku).
• Raichvarg D., Jacques J. (1991). Savants et Ignorants: une histoire de la vulgarisation des sciences. Paris: du Seuil (Sciences).
• Raichvarg D., Potyrała K., Di Scala E. (2015). Teatr naukowy, czyli publiczny dyskurs z nauką i popularyzacja wiedzy. Kraków: Libron.
• Słowińska S. (2013). Projekt animacyjny jako metoda pracy w oparciu o badania w działaniu. W: Kubinowski D., Lewartowicz U. (red.). Animacja kultury. Współczesne dyskursy teorii i praktyki. Lublin: UMCS.
• Szymański M.J. (2014). Edukacyjne problemy współczesności. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
• Tuszyńska L. (2008). Diagnoza stanu edukacji środowiskowej społeczności lokalnych w wybranych regionach Polski. Warszawa: WUW.
• Tuszyńska L. (2006). Edukacja ekologiczna dla nauczycieli i studentów. Warszawa: WSP-TWP.
• Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody. Dz.U. 2004, nr 92, poz. 880.
• Ustawa z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie, art. 2, ustęp 4 i art. 19b, ustęp 1. Dz.U. 2003, nr 96, poz. 873.

Identifiers

DOI

10.21697/fp.2016.2.32