Generatywność i jej przejawy w readaptacji społecznej skazanych

• Authors: Krzysztof Biel

Title variants

EN

Generativity and its manifestations in the social readaptation of the convicted

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Efektywność resocjalizacji skazanych jest ściśle powiązana z procesem readaptacji społecznej, czego efektem jest pełna reintegracja społeczna przestępców. Wiąże się to z nadaniem większego znaczenia uspołecznieniu procesu resocjalizacji i zmianą paradygmatu oddziaływań, od korekcji do rozwoju i wzmacniania aktywnego uczestnictwa jednostki w tworzeniu nowej tożsamości. W ostatnich latach wyraźniej wskazuje się na potrzebę wzmacniania generatywności w procesie readaptacji społecznej. Generatywność (życiodajność), najkrócej mówiąc, to troska o przyszłe pokolenia, ale może wyrażać się również poprzez troskę o siebie i przyszłość swoją i innych. Niniejszy artykuł ma na celu ukazanie przydatności kategorii generatywności w procesie readaptacji społecznej. Teoretyczne i praktyczne aspekty wdrażania generatywności do procesu odstąpienia od przestępstwa są akcentowane. Mimo że nie wszystkie badania potwierdzają znaczenie generatywności w procesie readaptacji społecznej skazanych, autor zachęca do prowadzenia badań na gruncie polskim, których wyraźnie brakuje.

EN

The effectiveness of rehabilitation of prisoners is closely linked to the process of social re-adaptation, resulting in the full social reintegration of offenders. This is connected with the granting of more importance to the socialization process of rehabilitation and a paradigm shift that stresses the necessity of  developing  and strengthening the active participation of the individual in creating a new identity. Recent years underline the need to strengthen generativity in the process of social reintegration. Generativity in short is a concern for future generations, but it can also be expressed through the care for yourself, your own future as well as the others. This article aims to show the usefulness of the category of generativity in the process of social reintegration. Theoretical and practical aspects of the implementation of this process to desistance from crime are accented. Although not all studies confirm the importance of generativity in the process of social re-adaptation of offenders, the author encourages Polish researchers to conduct further research, which is clearly lacking.

Keywords

PL

generatywność; resocjalizacja; readaptacja społeczna; odstąpienie od przestępstwa; zraniony uzdrowiciel; generatywność; resocjalizacja; readaptacja społeczna; odstąpienie od przestępstwa; zraniony uzdrowiciel

EN

generativity; rehabilitation; social adaptation; desistance from crime; wounded healer

• Publisher: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
• Journal: Forum Pedagogiczne
• Year: 2017
• Volume: 7
• Issue: 1
• Pages: 49-59

Dates

published

2017-04-04

Contributors

author

Krzysztof Biel

References

• Ambrozik W. (2016). Pedagogika resocjalizacyjna. W stronę uspołecznienia system oddziaływań. Kraków: Impuls.
• Ambrozik Z. (2007). Readaptacja społeczna i reorganizacja środowisk lokalnych jako warunek skuteczności oddziaływań resocjalizacyjnych. W: Urban B., Stanik J. M. (red.). Resocjalizacja, t. 2. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 182–196.
• Benedict R. W. (2009). Giving back not giving up: Generativity among older female inmates. PhD diss. University of Tennessee, dostępny na: http://trace.tennessee.edu/utk_graddiss/562 (otwarty: 21.12.2016).
• Biel K. (2014). Model ryzyka i model dobrego życia w readaptacji skazanych. W: Kusztal J., Kmiecik-Jusięga K. (red.). Konteksty resocjalizacji i readaptacji społecznej, Kraków: Akademia Ignatianum-Wydawnictwo WAM, s. 45–59.
• Biel K. (2014). Readaptacja społeczna kobiet. Raport z badań. W: Kusztal J., Kmiecik-Jusięga K. (red.). Konteksty resocjalizacji i readaptacji społecznej. Kraków: Akademia Ignatianum - Wydawnictwo WAM, s. 247–268.
• Biel K. (2004). Towarzyszenie, czyli o postawie wychowawcy resocjalizującego. „Rocznik Wydziału Pedagogicznego Wyższej Szkoły Filozoficzno-Pedagogicznej Ignatianum w Krakowie”, s. 141–156.
• Erikson E. (1950). Childhood and society. New York: Norton.
• Erikson E. (1968). Identity. Youth and crisis. New York: Norton.
• Erikson E. (2004). Tożsamość a cykl życia. tłum. Żywicki M., Poznań: Zysk i S-ka.
• Fidelus A. (2012). Determinanty readaptacji społecznej skazanych. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
• Healy D. (2012). The dynamics of desistance. Charting pathways through change. London–New York: Routledge.
• Heindermann G., Cederbaum J. A., Martinez S., LeBel T. P. (2016). Wounded healers: How formerly incarcerated women help themselves by helping others. „Punishment & Society”, vol. 18, nr 1, s. 3–26, dostępny na: http://www.ceti.pl/lanowa/duet/program.htm (otwarty: 03.01.2016).
• Jaworska A. (2016). Zasoby osobiste i społeczne skazanych w procesie oddziaływań penitencjarnych, Kraków: Impuls.
• Konopczyński M. (2009). Twórcza resocjalizacja – od korekcji do rozwoju. W: Rejzner A., Szczepaniak P. (red.). Terapia w resocjalizacji, część I: Ujęcie teoretyczne. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie żak, s. 80–106.
• LeBel T. P., Maruna S. (2009). Formerly incarcerated persons use of advocacy/activism as a coping orientation in the reintegration process. W: Veysey B., Christian J., Martinez D. J. (red.). How offenders reform their lives. Cullompton, UK: Willan, s. 165–187.
• LeBel T. P., Richie M., Maruna S. (2015). Helping others as a response to reconcile a criminal past. The role of the wounded healer in prisoner reentry programs. „Criminal Justice and Behavior”, vol 42, nr 1, s. 108–120.
• Maruna S. (2001). Making good. How ex-convicts reform and rebuild their lives. Washington, DC: American Psychological Association.
• McAdams D., Hart H., Maruna S. (1998), The anatomy of generativity, [w:] D. McAdams, de Aubin E. S. (red.). Generativity and adult development. Washington DC: American Psychological Association, s. 7–43.
• McAdams D. P., de St. Aubin E. (1992). A theory of generativity and its assessment through self-report, behavioral acts, and narrative themes in autobiography. „Journal of Personality and Social Psychology”, nr 62, s. 1003–1015.
• McNeill F., Maruna S. (2008). Giving up and not giving back: Desistance, generativity and social work with offenders. W: McIvor G., Raynor P. (red.), Developments in social work with offenders. London: Jessica Kingsley Publishers, s. 224–239.
• Muskała M. (2016). „Odstąpienie od przestępczości” w teorii i praktyce resocjalizacyjnej. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
• Nawój-Śleszyński A. (2013). Przeludnienie więzień w Polsce – przyczyny, następstwa i możliwości przeciwdziałania. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
• Oleś P. (2011). Psychologia człowieka dorosłego. Ciągłość. Zmiana. Integracja. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Piliavin J. A. (2003). Doing well by doing good. Benefits for the benefactor. W: Keyes C. L. M., Haidt J. (red.), Flourishing, positive psychology and the life well-lived. Washington, DC: American Psychological Association, s. 227–247.
• Witkowski L. (2009). Rozwój i tożsamość w cyklu życia. Studium koncepcji Erika H. Eriksona. Łódź: Wydawnictwo WSEZ.

Identifiers

DOI

10.21697/fp.2017.1.05