Zasady wykorzystywania zaległego urlopu wypoczynkowego

• Authors: Katarzyna Majchrzak

Title variants

EN

Rules for the use of unused leave

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Pracodawca jest obowiązany udzielić pracownikowi urlopu w tym roku kalendarzowym, w którym pracownik nabył do niego prawo. Jest to zgodne z zasadą określoną w art. 152 § 1 Kodeksu pracy. 152 § 1 Kodeksu pracy. Zasada ta jednak nie zawsze jest realizowana w praktyce. Dlatego też, zgodnie z art. 168 Kodeksu pracy, pracodawca może udzielić niewykorzystanego urlopu za bieżący rok do końca III kwartału roku następnego. Udzielenie niewykorzystanego urlopu do 30 września nie dotyczy tej części urlopu, która nie została wykorzystana przez pracownika na jego wniosek. Uznaje się, że termin udzielenia niewykorzystanego urlopu do końca września następnego roku jest zachowany, gdy 30 września jest pierwszym dniem udzielonego niewykorzystanego urlopu. Nieudzielenie pracownikowi zaległego urlopu w wyżej wymienionym terminie stanowi wykroczenie przeciwko prawom pracownika. Odpowiedzialność za to wykroczenie ponosi co do zasady pracodawca. Należy zatem zgodzić się z poglądem, że pracodawca może udzielić zaległego urlopu, nawet jeśli pracownik nie wyraża zgody na wykorzystanie tego urlopu w tym terminie.

EN

The employer is obliged to grant the employee a leave in the calendar year in which the employee obtained the right to have it. It  is in accordance with the principle  stipulated in art. 152 § 1 of the Labor Code. However, this principle is not always implemented in practice. Therefore, in accordance with art. 168 of the Labor Code, the employer may grant unused leave for a current year by the end of the third quarter of the following year. Granting unused leave by September 30th does not apply to the part of a leave which was not used by an employee at their request. It is regarded that a deadline for granting an unused leave by the end of September of the following year is kept when 30th of September is the first day of granted unused leave. Not granting the employee's outstanding leave in the above-mentioned time is an offense against the employee's rights. Responsibility for this offense is  in principle borne by the employer. Therefore, it should be agreed with the view that the employer may grant overdue leave, even if the employee does not agree to the use of this leave within this period.

Keywords

PL

prawo urlopu wypoczynkowego; zaległy urlop; wypoczynek; urlopy pracownicze; prawo pracy; prawo urlopu wypoczynkowego; zaległy urlop; wypoczynek; urlopy pracownicze; prawo pracy

EN

right to annual leave; unused leave; rest; holidays; labor law

• Publisher: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
• Journal: Prawo Kanoniczne
• Year: 2018
• Volume: 61
• Issue: 2

Dates

published

2018-06-09

Contributors

author

Katarzyna Majchrzak

• Wydział prawa kanonicznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

References

• Bibliografia
• Źródła
• Pismo Głównego Inspektoratu Pracy z dnia 30 sierpnia 2012 r., GNP-110-4560-30- 1/12/PE/RP.
• Pismo z dnia 7 kwietnia 2008 r. GIP GPP-110-4560-170/08/PE, LEX nr 15463.
• Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 5 grudnia 1996, sygn. akt I PKN 34/96, Legalis nr 30421.
• Uchwała Sądu Najwyższego 7 sędziów – zasada prawna z dnia 15 grudnia 1972, sygn. akt III PZP 40/72, Legalis nr 16789.
• Uchwała Sądu Najwyższego 7 sędziów – zasada prawna z dnia 20 lutego 1980, sygn. akt V PZP 6/79, LEX nr 12631.
• Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. 2018, poz. 917, z późn. zm).
• Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 2008, sygn. akt I PK 88/08, Legalis nr 125926.
• Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2 września 2003, sygn. akt I PK 403/02, LEX nr 121426.
• Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 stycznia 2006, sygn. akt I PK 124/05, OSNP nr 23-24/2006, poz. 354, LEX nr 214273.
• Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 marca 2001, sygn. akt I PKN 336/00, LEX nr 53538.
• Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 lutego 2003, sygn. akt III KK 388/02, Legalis nr 356016.
• Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 lutego 2002, sygn. akt V KKN 389/01, Legalis nr 53038.
• Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 grudnia 2000, sygn. akt I PKN 121/00, LEX nr 47769.
• Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 lutego 1967, sygn. akt I PR 53/67, OSP 12/1967, poz. 287.
• Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 maja 2013, sygn. akt II PK 199/12, Legalis nr 47334.
• LITERATURA
• NAŁĘCZ M., Urlopy pracownicze, w: Kodeks pracy. Komentarz, red. W. Muszalski, Warszawa 2017, s. 725.
• ORŁOWSKI G., Art.168, w: Kodeks pracy. Komentarz, red. K. Walczak, Warszawa 2018, Beck Online Komentarze.
• RĄCZKA K., Urlopy pracownicze, s. 951. E. SZEMPLIŃSKA, Konsultacje i wyjaśnienia, Praca i Zabezpieczenie Społeczne nr 8/2005, s. 40.
• RĄCZKA K., Urlopy pracownicze, w: Kodeks pracy. Komentarz, red. M. Gersdorf – K. Rączka – M.
• SALWA Z., Podmioty odpowiedzialne za wykroczenia przeciwko prawom pracownika, s. 23.

Identifiers

DOI

10.21697/pk.2018.61.2.08