Metoda sióstr Agazzi w wychowaniu przedszkolnym

• Authors: Katarzyna Ewa Kuchnicka

Title variants

EN

The Agazzi Sisters method in preschool education

Abstracts

EN

Italy was not interested in children’s education for a very long time. The first center for them was founded in 1828 in Cremona by Fr. Ferrante Aporti. In the years 1895-1917, another institution was opened by the Agazzi sisters in Nave, a small province of Brescia. The children they dealt with came from a very difficult environment. They told young teachers that their job was delicate and often involved all personal resources, requiring physical energy, attitudes and strong character. According to Agazzi, the teacher should be prepared to perform humbly her work without showing signs of resentment in the presence of children. Agazzi used poor and commonly materials when working with children, the child could create from scratch and do something independently with his own hands and imagination. Those which we colloquially call „needlework” today had great educational value. They accompanied the child in discovering the world through the ability to build and create more consciously. Playing with everything that was natural offered the child the opportunity to fully express his creativity. Organizing and washing hands was also an ideal way to have fun and learn. This is how was created „Rupieciarnia”. This method proved to be a great success and began to expand in many kindergartens in Italy.

PL

Włochy przez bardzo długi okres nie interesowały się edukacją dzieci. Pierwsze centrum opieki nad nimi zostało założone w 1828 roku w Cremonie przez ks. Ferrante Aportiego. W latach 1895–1917 kolejną instytucję otworzyły siostry Agazzi w Nave, niewielkiej prowincji Bresci. Dzieci, którymi się zajmowały, pochodziły z bardzo trudnego środowiska. Założycielki powtarzały młodym nauczycielkom, że ich zadanie jest delikatne i często angażujące wszystkie osobiste zasoby, wymagając przy tym fizycznej energii, niezłomnych postaw i silnego charakteru. Według Agazzi, nauczycielka powinna być przygotowana do spełniana z pokorą zadań, bez okazywania w obecności dzieci oznak niechęci. Agazzi w pracy z dziećmi wykorzystywały proste i powszechnie używane materiały, dziecko mogło tworzyć od zera i robić coś samodzielnie własnymi rękoma i wykorzystując wyobraźnię. Czynności, które dziś potocznie nazywamy robótkami ręcznymi, miały wielką wartość edukacyjną. Towarzyszyły dziecku w odkrywaniu świata, kształtując umiejętność budowania i coraz bardziej świadomego tworzenia. Zabawa wszystkim tym, co naturalne, oferowała dziecku możliwość pełnego wyrażania swojej kreatywności. Również porządkowanie, mycie rąk – były idealnym sposobem na zabawę i naukę. W taki sposób powstała „rupieciarnia”. Metoda ta okazała się wielkim sukcesem i zaczęła być stosowana w wielu przedszkolach na terenie Włoch.

Keywords

PL

aktywność; przedszkole; metoda; edukacja sensoryczna; edukacja estetyczna; muzeum dydaktyczne; ogrodnictwo; nauka języków

EN

kindergarten; method; sensory education; aesthetic education; didactic museum; gardening; language learning; activity

• Publisher: Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
• Journal: Kultura i Wychowanie
• Year: 2020
• Volume: 17
• Issue: 1
• Pages: 165-192

Dates

published

2020

Contributors

author

Katarzyna Ewa Kuchnicka

References

• Agazzi R., Alla ricerca di un indirizzo di educazione infantile e un esperimento scolastico, “Pro Infanzia” 1833, n. 5.
• Agazzi R., Come intendo il museo didattico nell’educazione dell’infanzia e della preadolescenza, La Scuola, Brescia 1962.
• Agazzi R., Guida per le educatrici dell’infanzia, La Scuola, Brescia 1974.
• Agazzi R., La lingua parlata, La Scuola, Brescia 1973.
• Agazzi R., Nella cultura pedagogica italiana e nella realtà educativa della scuola materna, Pasquali-Agazzi, Brescia 1995.
• Agazzi A., Micchietti S.S., L’educazione dell’infanzia nella scuola materna, La Scuola, Brescia 1991.
• Agostini V., Chizzolini M., La scuola materna italiana, La Scuola, Brescia 1954.
• Altea F., Il metodo di Rosa e Carolina Agazzi, Armando Editore, Roma 2011.
• Ariès P., Historia dzieciństwa, przeł. M. Ochab, Wydawnictwo Marabut, Gdańsk 1995.
• Catarsi E., L’asilo e la scuola dell’infanzia, La Nuova Italia, Firenze 1994.
• Covato C., Ulivieri S., Itinerari nella storia dell’infanzia, bambine e bambini modelli pedagogici e stili educativi, Edizioni Unicopoli, Milano 2001.
• Dabbatucci G., Vidotto V., Storia contemporanea. L’ottocento, Laterza, Roma-Bari 2003.
• Frabboni F., Pinto Minerva F., La scuola dell’infanzia, Editori Laterza, Bari 2008.
• Grazziani M., Sulle fonti del Metodo Pasquali-Agazzi e alter questioni, Istituto di Mompiano Centro Studi pedagogici Pasqauli-Agazzi Comune di Brescia, Brescia 2006.
• Honegger Fresco G. (red.), Montessori: perché’ no? Una pedagogia per la crescita. Che cosa ne e’oggi della proposta pedagogica di Maria Montessori nell’Italia e nel Mondo?, Angeli, Milano 2000.
• Lanfranchi R., Prellez J.M., Educazione scuola e pedagogia nei solchi della storia, vol. 2, LAS, Roma 2008.
• Libera M., Sorelle Rosa e Carolina Agazzi – dal viaggio nelle scuole italiane tra ‘800 e primi ‘900, www.atuttascuola.it [dostęp: 3.09.2018].
• Macchietti S.S., Alle origini dell’esperienza agazziana: sottolineature e discorsi, Istituto Pasquali-Agazzi, Brescia 2001.
• Mazzetti R., Pasquali P., Le Agazzi e la riforma del frobelismo in Italia, Armando, Roma 1967.
• Perucca A., Esperienze dell’infanzia e prospettive inteculturali, vol. IV, Junior, Brescia 2001.
• Radice G.L., Il problema dell’educazione infantile, 7. edycja, La Nuova Italia, Firenze 1967.
• Ugonini G., Mompiano, La Scuola, Brescia 1942.

Identifiers

DOI

10.25312/2083-2923.17/2020_13kek

Biblioteka Nauki

2193026