Egzekucja z ruchomości według włoskiego Kodeksu Postępowania Cywilnego – zagadnienia wybrane

• Authors: Michał Krakowiak

Title variants

EN

Execution of movables according to the Italian Code of Civil Procedure – selected issues

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Przedmiot badań: Regulacja polskiego Kodeksu postępowania cywilnego o egzekucji z rucho­mości w sądowym postępowaniu egzekucyjnym, obowiązująca od 1.01.2019 r., jest kontrower­syjna w wielu aspektach. Skłoniło to do analizy rozwiązań ustawodawstw obcych. W niniejszym opracowaniu jako przedmiot badań przyjęto prawo włoskie. Wybór tego porządku prawnego po­dyktowany jest istnieniem oryginalnych instytucji w egzekucji z ruchomości, w szczególności w kwestiach zmienionych w prawie polskim od 1.01.2019 r. Cel badawczy: Celem opracowania jest analiza warunków prawnych, w jakich przeprowadza się egzekucję z ruchomości we włoskim prawie egzekucyjnym. Przedmiotem zainteresowania Autora jest ustalenie, czy rozwiązania prawa polskiego wpisują się w model egzekucji z rucho­mości obowiązujący w prawie włoskim. Autor postawił pytania dotyczące tego, w jaki sposób ustawodawca włoski uregulował zagadnienia miejsca przeprowadzania czynności zajęcia rzeczy, katalogu ruchomości bezwzględnie i względnie wyłączonych spod zajęcia, formy i czasu zajęcia, czynności zajęcia następczego oraz sprzedaż zajętych rzeczy.1 Metoda badawcza: W opracowaniu posłużono się metodą dogmatyczną i prawnoporównawczą. Wyniki: W wyniku przeprowadzonej analizy włoskiego prawa egzekucyjnego i poglądów wyra­żonych w doktrynie można dojść do wniosku, że w porównaniu z prawem obcym polskie przepisy o egzekucji z ruchomości są bardzo rygorystyczne i w praktyce zawężają zakres ich stosowania. Należy zwrócić uwagę na interesujące – z punktu widzenia dogmatyki prawa i praktyki egzeku­cyjnej – rozwiązania włoskiej egzekucji z ruchomości. Jak wynika z przeprowadzonych badań, ustawodawca wprowadził możliwość wydania w każdej sprawie na wniosek wierzyciela przez prezesa sądu lub wyznaczonego sędziego – zezwolenia komornikowi na zajęcie oznaczonych rzeczy, które nie znajdują się w miejscach należących do dłużnika, lecz podlegają sprzedaży eg­zekucyjnej. W prawie włoskim, inaczej niż w ustawodawstwie polskim, ustalono termin ważności czynności zajęcia, przyjmując, że traci ono moc po upływie czterdziestu pięciu dni, licząc od jego ukończenia w razie braku sprzedaży rzeczy lub zaliczenia ich wartości na poczet długu. Analiza prawnoporównawcza doprowadza także do wniosku, że polskie przepisy o sprzedaży zajętych w egzekucji ruchomości są bardzo sformalizowane. W prawie włoskim istnieją dwa zasadnicze sposoby spieniężenia rzeczy tj. sprzedaż komisowa i licytacyjna przy cyzm co istotne sprzedaż komisowa odbywa się zupełnie poza postępowaniem egzekucyjnym, bowiem zostaje przekazana podmiotowi trzeciemu do jej przeprowadzenia. Komisant sprzedaje rzeczy we własnym imieniu , na rachunek i zlecenie organu władzy publicznej.

EN

Background: The regulation of the Polish Code of Civil Procedure on the enforcement of mov­able property in enforcement proceedings, in force since 1.01.2019, is controversial in several aspects. This has inspired the comparative analysis of foreign language solutions. In this study, Italian law was adopted as the subject of the study. The choice of this legal order was dictated by the existence of original institutions in the enforcement of movable property, in particular matters that were amended in Polish law from 1.01.2019. Research purpose: The purpose of the study is to analyze the legal conditions in which the ex-ecution of movable property in Italian enforcement law is carried out. The subject of the author’s interest is to determine whether the solutions of Polish law fit into the model of execution on mov­able property in Italian law. The author inquired whether the Italian legislator regulated the issues of: the location of seizing activities, the catalog of movable property absolutely and relatively excluded from the seizure, the form and time of seizure of movables, and the sale of seized items. Methods: Dogmatic and comparative law methods were used in the study. Conclusions: As a result of analysing Italian enforcement law and the views expressed in the doc­trine, it can be concluded that, in comparison with Italian law, Polish provisions on enforcement of movables are very strict and in practice they narrow the scope of their use. Attention should be paid to interesting – from the legal-dogmatical point of view and the enforcement practice – solutions of Italian enforcement of movable property. According to the research, the legislature introduced the possibility of, upon request by the creditor, the president of the court or a designat­ed judge, permitting the bailiff to take custody of things that are marked as not belonging to the debtor but are subject to sale. In Italian law, unlike in Polish legislation, the period of validity for seizing movables was fixed, assuming that it loses its force after forty-five days, counting from its completion in the event of failure to sell things or counting their value towards debt. A comparative legal analysis also leads to the conclusion that Polish provisions on the sale of movable property seized in the execution on property are very formalized. In Italian law, there are two main ways of monetizing things, i.e. commission and auction sales, and, importantly, com­mission sales take place completely outside of enforcement proceedings, as they are transferred to a third party for carrying them out. The commissioner sells things on his own behalf, for the account and commissioned by a public authority.

Keywords

PL

dłużnik, wierzyciel, zajęcie mienia, prawo włoskie

EN

debtor, creditor, seizure of movables, the Italian law

• Publisher: Łódzkie Towarzystwo Naukowe, Stowarzyszenie
• Journal: Studia Prawno-Ekonomiczne
• Year: 2020
• Volume: 115
• Pages: 71-86

Dates

published

2020-09-29

Contributors

author

Michał Krakowiak

Identifiers

DOI

10.26485/SPE/2020/115/4