Teologiczny sens Pawłowej antytezy: „litera zabija, Duch zaś ożywia” w świetle perykopy 2 Kor 3,1-18

• Authors: Franciszek Mickiewicz

Title variants

Teologiczny sens Pawłowej antytezy: „litera zabija, Duch zaś ożywia” w świetle perykopy 2 Kor 3,1-18

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Celem artykułu jest wyjaśnienie teologicznego sensu antytezy z 2 Kor 3,6: „litera bowiem zabija, Duch zaś ożywia” w kontekście ciągu wielu antytez zawartych w 2 Kor 3,1-18. W perykopie tej św. Paweł broni godności swego apostolatu, a jego argumentacja opiera się na porównaniu posługi apostołów na rzecz Nowego Przymierza z posługą Mojżesza na rzecz Starego Przymierza. Dokonując analizy semantycznego pola „litery” i „Ducha”, można dojść do wniosku, że antyteza: „litera zabija, Duch zaś ożywia” jest metaforą zbawczej ekonomii Starego i Nowego Przymierza. Stare Przymierze nakładało na Izrael obowiązki, które zostały spisane literami na kamiennych tablicach, ale naród wybrany nigdy nie był im w pełni wierny. Słowa: „litera zabija” należy więc rozumieć w tym znaczeniu, że z powodu grzechu ludu posługa Mojżesza, ściśle związana z Prawem Bożym, stała się narzędziem sądu, śmierci i potępienia. Cechą charakterystyczną ekonomii Nowego Przymierza jest działanie Ducha Świętego. Jako Duch Boga żyjącego, jest On sprawcą nowego porządku zbawczego, w którym wierzący stają się uczestnikami życia wiecznego. Działając w sercu wierzących, umożliwia im dostąpienie przebaczenia grzechów i usprawiedliwienia. Słowa: „Duch ożywia” oznaczają więc, że Duch Święty, Duch ożywiający, jest w czasach głoszenia Ewangelii o Chrystusie źródłem nowego, duchowego życia chrześcijan.

EN

The aim of the article is to explain the theological meaning of the antithesis in 2 Cor 3: 6: „for the letter kills and the Spirit gives life” in the context of a sequence of many antithesis contained in 2 Cor 3: 1-18. In this pericope, St. Paul defends the dignity of his apostolate, and his argument is based on the comparison of the ministry of the apostles to the New Covenant with that of Moses to the Old Covenant. When analyzing the semantic field of „letter” and „Spirit”, it can be concluded that the antithesis „letter kills, while the Spirit gives life” is a metaphor for the saving the economy of the Old and New Covenants. The Old Covenant imposed obligations on Israel that were written in letters on tablets of stone, but the chosen people were never fully faithful to them. The words „the letter kills” should therefore be understood in the sense that because of the people’s sin, the ministry of Moses, closely related to God’s law, became an instrument of judgment, death and condemnation. The characteristic of the New Covenant economy is the doing of the Holy Spirit. As the Spirit of the living God, He is the creator of the new salvific order in which believers become partakers of eternal life. By acting in the hearts of believers, He enables their sins to be forgiven and justified. The words „the Spirit gives life” mean that the Holy Spirit, the life-giving Spirit, is the source of the new, spiritual life of Christians in the proclamation of the Gospel of Christ.

• Publisher: Wydawnictwo Naukowe Collegium Bobolanum
• Journal: Studia Bobolanum
• Year: 2020
• Volume: 31
• Issue: 2
• Pages: 69-86

Dates

published

2021-01-25

Contributors

author

Franciszek Mickiewicz

• Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego Warszawa

Identifiers

DOI

10.30439/2020.2.4