PL
Świętego Hieronima znamy przede wszystkim z komentarzy biblijnych oraz z Vulgaty, łacińskiego przekładu Biblii. Zmiana podejścia do Pisma Świętego zaproponowana przez Hieronima to bezsprzecznie jeden z momentów przełomowych, wręcz rewolucyjnych dla Kościoła IV i V wieku, moment wprowadzenia do intelektualnego i liturgicznego obiegu nowego tekstu, który z czasem utrwalił swą niezaprzeczalną pozycję na Zachodzie. W przekładzie tym Hieronim przyjął zasadę powrotu do veritas hebraica, jako nadrzędnej w interpretacji Starego Testamentu. Oczywiście w akceptacji tego stanowiska od razu pojawiło się wiele sprzeciwów oraz kontrowersji. Powstał dylemat: czy tłumaczyć z hebrajskiego jak chciał Hieronim, czy bronić kanoniczności Septuaginty, której podjął się św. Augustyn. W niniejszym artykule epizod ten, na podstawie korespondencji Hieronima z Augustynem, zostanie przedstawiony jako jeden z momentów przełomowych tego okresu, który utrwalił niezaprzeczalną pozycję tego tłumaczenia na Zachodzie.