FR
Przedmiotem analiz metodologicznych w tym artykule jest koncepcja teologii judeochrześcijańskiej, której twórcą był Jean Danielou. Ta pierwsza historycznie forma teologii chrześcijańskiej wykazuje głębokie zakorzenienie w kategoriach myśli późnego judaizmu, zwłaszcza gdy chodzi o recepcję żydowskich metod egzegetycznych i wyobrażeń apokaliptyki. Autor nie poprzestaje na tym ogólnym, już znanym, opisie metodologii stosowanej w teologii judeochrześcijańskiej, ale podejmuje próbę powiązania jej fundamentalnych założeń z semickimi strukturami myśli. Dopiero wtedy uzyskujemy głębsze rozumienie oryginalnego charakteru i radykalnej odrębności tej pierwotnej teologii w porównaniu z wszystkimi późniejszymi formami teologii chrześcijańskiej. Stąd poznanie fazy semickiej chrześcijaństwa wraz z bogactwem jego teologii natęży uznać za pitne zadanie do realizacji, zwłaszcza w historii Kościoła, historii dogmatu i współczesnej hermeneutyce teologicznej. Płynące stąd inspiracje mogłyby również wnieść nowe jakości do toczącego się dialogu chrześcijańsko-żydowskiego.
PL
Przedmiotem analiz metodologicznych w tym artykule jest koncepcja teologii judeochrześcijańskiej, której twórcą był J. Danielou. Ta pierwsza historycznie forma teologii chrześcijańskiej wykazuje głębokie zakorzenienie w kategoriach myśli późnego judaizmu, zwłaszcza gdy chodzi o recepcję żydowskich metod egzegetycznych i wyobrażeń apokaliptyki. Autor nie poprzestaje na tym ogólnym, już znanym, opisie metodologii stosowanej w teologii judeochrześcijańskiej, ale podejmuje próbę powiązania jej fundamentalnych założeń z semickimi strukturami myśli. Dopiero wtedy uzyskujemy głębsze rozumienie oryginalnego charakteru i radykalnej odrębności tej pierwotnej teologii w porównaniu z wszystkimi późniejszymi formami teologii chrześcijańskiej. Stąd poznanie fazy semickiej chrześcijaństwa wraz z bogactwem jego teologii natęży uznać za pitne zadanie do realizacji, zwłaszcza w historii Kościoła, historii dogmatu i współczesnej hermeneutyce teologicznej. Płynące stąd inspiracje mogłyby również wnieść nowe jakości do toczącego się dialogu chrześcijańsko-żydowskiego.
EN
Przedmiotem analiz metodologicznych w tym artykule jest koncepcja teologii judeochrześcijańskiej, której twórcą był J. Danielou. Ta pierwsza historycznie forma teologii chrześcijańskiej wykazuje głębokie zakorzenienie w kategoriach myśli późnego judaizmu, zwłaszcza gdy chodzi o recepcję żydowskich metod egzegetycznych i wyobrażeń apokaliptyki. Autor nie poprzestaje na tym ogólnym, już znanym, opisie metodologii stosowanej w teologii judeochrześcijańskiej, ale podejmuje próbę powiązania jej fundamentalnych założeń z semickimi strukturami myśli. Dopiero wtedy uzyskujemy głębsze rozumienie oryginalnego charakteru i radykalnej odrębności tej pierwotnej teologii w porównaniu z wszystkimi późniejszymi formami teologii chrześcijańskiej. Stąd poznanie fazy semickiej chrześcijaństwa wraz z bogactwem jego teologii natęży uznać za pitne zadanie do realizacji, zwłaszcza w historii Kościoła, historii dogmatu i współczesnej hermeneutyce teologicznej. Płynące stąd inspiracje mogłyby również wnieść nowe jakości do toczącego się dialogu chrześcijańsko-żydowskiego.