Cyprian Norwid – poeta wielkiego serio i drobnego buffo

• Authors: Tomasz Korpysz

Title variants

EN

Cyprian Norwid: a poet of a big serio and a little buffo

Abstracts

EN

Nowadays, Cyprian Norwid is regarded as one of the most outstanding Polish authors. At the same time, the poet, prose writer, playwright, and creator of fine arts is perceived primarily as a serious and deep thinker, who discusses the essential issues of the human being and the humanity. This image of C. Norwid is true, yet one-sided and hence simplifi ed. The poet was sensitive to detail, to trifl e, to what seems unimportant, secondary. Simultaneously, when bringing such elements from the shadow, he at times described them with an uncommon sense of humour. He can undoubtedly be called a poet of “a big serio” and “a little buffo”.

PL

Cyprian Norwid współcześnie jest uważany za jednego z najwybitniejszych polskich twórców. Ten poeta, prozaik, dramatopisarz i artysta sztuk plastycznych postrzegany jest przy tym przede wszystkim jako poważny i głęboki myśliciel, który w swojej twórczości niezwykłym językiem i niezwykłym stylem porusza najważniejsze sprawy człowieka i ludzkości. Taki obraz C. Norwida jest prawdziwy, ale jednostronny i przez to uproszczony. Poeta był wyczulony na detal, drobiazg, na to, co pozornie nieważne, drugoplanowe. Niejednokrotnie przy tym, wydobywając takie elementy z cienia, opisywał je z niepospolitym poczuciem humoru. Niewątpliwie można go zatem nazwać poetą „wielkiego serio” i „drobnego buffo”.

Keywords

PL

Norwid; prawda; człowiek; serio; buffo; komizm

EN

Norwid; truth; human being; serio; buffo; humour

• Publisher: Towarzystwo Kultury Języka
• Journal: Poradnik Językowy
• Year: 2022
• Volume: 790
• Issue: 1
• Pages: 251-267

Dates

published

2022

Contributors

author

Tomasz Korpysz

• Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego

• https://orcid.org/0000000165785839

References

• W. Borowy, 1960a, Norwid poeta [w:] tegoż, O Norwidzie. Rozprawy i notatki, Warszawa, s. 7–24.
• W. Borowy, 1960b, Główne motywy poezji Norwida [w:] tegoż, O Norwidzie. Rozprawy i notatki, Warszawa, s. 25–57.
• J. Chojak (red.), 1994, Słownictwo estetyczne Cypriana Norwida, Warszawa.
• S. Dubisz, 2012, Romantyczni mistrzowie słowa – Juliusz Słowacki i Cyprian Norwid [w:] tegoż, Język – historia – kultura (wykłady, rozprawy, rozważania), t. III, Warszawa, s. 81–108.
• A. Jarzyna, 2013, „Pójście za Norwidem” (w polskiej poezji współczesnej), Lublin.
• M. Jastrun, 1947, Wstęp [w:] C. Norwid, Poezje wybrane, Warszawa, s. V–XXI.
• A. Kadyjewska, T. Korpysz, J. Puzynina, 2000, Chrześcijaństwo w pismach Cypriana Norwida, Warszawa.
• D. Kalinowski, 2003, Gnomy, aforyzmy i złote myśli w liryce Norwida [w:] P. Chlebowski, W. Toruń (red.), Liryka Cypriana Norwida, Lublin, s. 157–181.
• T. Korpysz, 2007, Czy Cyprian Norwid miał poczucie humoru? Kilka uwag o „komicznej” antroponimii Norwida, „Prace Filologiczne” nr 53, s. 323–330.
• T. Korpysz, 2008, Uwagi o komizmie stylistycznym w pismach Cypriana Norwida, „Poradnik Językowy” z. 9, s. 7–17.
• T. Korpysz, 2009a, Komizm językowy w pismach Cypriana Norwida. Zarys problematyki [w:] T. Korpysz, A. Kozłowska (red.), Język pisarzy jako problem lingwistyki, Warszawa, s. 245–264.
• T. Korpysz, 2009b, Komizm rymów w pismach Cypriana Norwida [w:] S. Dżereń-Głowacka, A. Kwiatkowska (red.), Humor. Teorie – praktyka – zastosowania, vol. 2/1: Zrozumieć humor, Piotrków Trybunalski, s. 215–226.
• T. Korpysz, 2013, Uwagi o komizmie onomastycznym w pismach Cypriana Norwida [w:] E. Dzięgiel, T. Korpysz (red.), Niejedno ma imię… Prace onomastyczne i dialektologiczne dedykowane Profesor Ewie Wolnicz-Pawłowskiej, Warszawa, s. 199–210.
• T. Korpysz, 2014, Uwagi o komizmie językowym w listach Cypriana Norwida, „Studia Norwidiana” nr 32, s. 83–98.
• T. Korpysz, 2015, Komizm metajęzykowy i metatekstowy w pismach Cypriana Norwida [w:] T. Korpysz, A Kozłowska (red.), Język pisarzy: problemy metajęzyka i metatekstu, Warszawa, s. 91–106.
• T. Korpysz, 2018, Kilka uwag o „buffo” (nie tylko) w pismach Norwida [w:] J. Chojak, Z. Zaron (red.), Ku rzeczom niebłahym, Warszawa, s. 171–184.
• T. Korpysz, J. Puzynina, 1998, Wolność i niewola w pismach Cypriana Norwida, Warszawa.
• T. Korpysz, J. Puzynina, 2012, „Wolność” w pismach Cypriana Norwida [w:] T. Korpysz (red.), Norwid w świecie wartości. Z „Dni Norwidowskich na Białołęce”, Warszawa, s. 87–98.
• B. Kuczera-Chachulska, 2019, Stulecie Norwida. Dwudziestowieczne echo myśli i języka poety (wprowadzenie), „Colloquia Litteraria” 1 (26), s. 5–12.
• M. Łukaszuk, 2019, Wobec „wielce rzeczywistej” poezji Norwida (z perspektywy początku XX wieku), „Colloquia Litteraria” 1 (26), s. 101–132.
• J.A. Malik, 2004, Humoryści w wielkim stylu. Kategoria „comic relief” – wzorce dziewiętnastowieczne. Próba teorii [w:] B. Bobrowska, S. Fita, J.A. Malik (red.), Literatura i sztuka drugiej połowy XIX wieku. Światopoglądy – postawy – tradycje, Lublin, s. 473–489.
• C. Miłosz, 1998, Ogród nauk, Kraków.
• J. Puzynina (red.), 1993, Słownictwo etyczne Cypriana Norwida, Warszawa.
• J. Puzynina, 2012, Słowo o „prawdzie” Norwida [w:] T. Korpysz (red.), Norwid w świecie wartości. Z „Dni Norwidowskich na Białołęce”, Warszawa, s. 17–26.
• J. Puzynina, 2015, Norwid – jaki i dla kogo?, Kraków.
• J. Puzynina, T. Korpysz, 2009, Internetowy słownik języka Cypriana Norwida, http://www.slownikjezykanorwia.uw.edu.pl [dostęp: 10.05.2021].
• S. Sawicki, 2002, Norwid – od strony prawnuków [w:] J. Kopciński (red.), Norwid bezdomny. W 180 rocznicę urodzin poety, Warszawa, s. 21–33.
• S. Sawicki, 2008, Norwidowski człowiek [w:] D. Seweryn, W. Kaczmarek, A. Seweryn (red.), Czterdzieści i cztery studia ofiarowane profesorowi Marianowi Maciejewskiemu, Lublin, s. 291–293.
• W. Stróżewski, 2002, Filozofia człowieka w „Vade-mecum” Cypriana Norwida [w:] J. Fert, P. Chlebowski (red.), Norwid a chrześcijaństwo, Lublin, s. 9–30.

Identifiers

DOI

10.33896/PorJ.2022.1.13

Biblioteka Nauki

2147564