Muzyka Artura Malawskiego do krakowskiej inscenizacji „Wyzwolenia” Stanisława Wyspiańskiego (1957) na tle wydarzeń odwilży

• Authors: Wioleta Muras

Title variants

EN

Artur Malawski’s Music for the 1957 Kraków Production of Stanisław Wyspiański’s 'Wyzwolenie' (Liberation) in the Context of the Political Thaw

Abstracts

EN

In the period of socialist realism, creative freedom was particularly restricted in the field of theatre, where the use of the spoken word had the greatest potential impact on the audience. Theatre administration was centralised; a pre-defined style was imposed; staging the national classics was forbidden; censorship was omnipresent. These are just a few of the factors that hampered the functioning of theatres. The political thaw triggered by Stalin’s death, which lasted several years, saw the gradual shedding of the yoke of censorship and imposed programmes. One of the symbolic works to be staged after a lengthy absence from the Polish stage was Stanisław Wyspiański’s ‘Wyzwolenie’ (Liberation), premiered on 28 November 1957 at the Juliusz Słowacki Theatre in Kraków, directed by Bronisław Dąbrowski, with music by Artur Malawski. The function, scope and symphonic forces of Malawski’s interesting musical setting indicate that it was an important element of the production. The score consists of 25 sections, most of which (referred to by the composer as ‘motifs’) are linked to individual characters in the drama. At the director’s suggestion, Malawski composed colourful music abounding in sarcastic and mocking elements, with a twofold aim: to undermine the status of the protagonists’ words and to introduce an unreal and mysterious atmosphere in the scenes with masks. The composer combined folk elements (rhythmic, melodic and sound idioms), song quotations, a hint of orientalism and harmonic-rhythmic ‘spice’ in the form of strongly dissonant sonorities and sudden changes of metre and rhythm. The music that Malawski composed for the theatre corresponded with the works from the main strand of his compositional work. While writing his incidental music to Liberation, the composer was battling cancer, which ultimately led to him dying less than a month after the premiere. This music was therefore his swan song.

PL

Lata socrealizmu krępowały swobodę twórczą przede wszystkim w dziedzinie teatru, gdzie operowanie słowem mówionym miało najsilniejszy potencjał oddziaływania na odbiorców. Centralizacja placówek, narzucanie określonej stylistyki, zakaz wystawiania dzieł narodowej klasyki, i wszechobecna cenzura, to tylko kilka z czynników, które utrudniały pracę teatrów. Odwilż, której początki upatruje się po śmierci Stalina, to kilkuletni proces wyswabadzania się spod jarzma cenzorskiego i programowego. Wśród dzieł symbolicznych, które po wielu latach nieobecności na polskiej scenie, doczekało się swej inscenizacji było Wyzwolenie Stanisława Wyspiańskiego. Premiera odbyła się 28 XI 1957 roku na scenie teatru im. J. Słowackiego w Krakowie w reżyserii Bronisława Dąbrowskiego z muzyką Artura Malawskiego. Inscenizacja ta zyskała interesującą oprawę muzyczną, której funkcja, rozmiary oraz obsada symfoniczna wskazują na ważny element jej całości. Partytura liczy 25 odcinków muzycznych, z czego większość z nich (tzw. przez kompozytora motywy), przyporządkowana jest poszczególnym postaciom. Malawski za sugestią reżysera skomponował muzykę barwną, pełną sarkazmu i drwiny, która miała za zadanie podważać rangę wypowiadanych słów przez bohaterów, z drugiej strony wprowadzać nierzeczywisty i tajemniczy klimat w scenach z maskami. Kompozytor połączył tu elementy ludowe (idiomy rytmiczne, melodyczne, brzmieniowe), cytaty pieśni, nutę orientalizmu z „pikanterią” harmoniczno-rytmiczną w postaci mocno dysonujących brzmień i nagłych zmian metrycznych oraz rytmicznych. Skomponowana dla teatru muzyka korespondowała z dziełami, które tworzył w nurcie zasadniczym. Ciężka choroba nowotworowa, z jaką zmagał się już w trakcie pisania muzyki do Wyzwolenia ostatecznie spowodowała, że kompozytor zmarł w niecały miesiąc po premierze. Muzyka ta stała się tym samym ostatnim dziełem w jego dorobku twórczym.  Socrealizm w Polsce był szczególnie trudnym okresem dla funkcjonowania teatrów. Nadejście tzw. „odwilży” wprowadziło więcej swobody, dzięki czemu na scenach mogły pojawić się wcześniej zakazane sztuki Stanisława Wyspiańskiego. Premiera Wyzwolenia w reżyserii Bronisława Dąbrowskiego miała miejsce w teatrze im. J. Słowackiego w Krakowie 28 listopada 1957 roku. Barwną i obszerną warstwę muzyczną skomponował Artur Malawski. Muzyka pełniła tu znaczną rolę dramaturgiczną, towarzysząc poszczególnym postaciom (jako drwina) bądź współtworząc nierealną rzeczywistość.

Keywords

PL

Artur Malawski; Wyzwolenie; Stanisław Wyspiański; muzyka teatralna; socrealizm

EN

Artur Malawski; Liberation; Stanisław Wyspiański; theatre music; socialist realism

• Publisher: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
• Journal: Muzyka
• Year: 2020
• Volume: 65
• Issue: 3
• Pages: 41-68

Dates

published

2020

Contributors

author

Wioleta Muras

• Uniwersytet Wrocławski

• https://orcid.org/0000000217145199

References

• Braun, Kazimierz. Teatr Polski (1939-1989). Obszary wolności – obszary zniewolenia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Semper, 1994.
• Gołąb, Maciej. Muzyczna moderna w XX wieku. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2011.
• Gwizdalanka, Danuta. „Trzy postawy wobec totalitaryzmu: Roman Palester – Andrzej Panufnik – Witold Lutosławski”. W: Muzyka i totalitaryzm, red. Maciej Jabłoński, Janina Tatarska, 169–183. Poznań: Ars Nova, 1996.
• Jabłoński, Zbigniew. „Zarys życia i twórczości teatralnej Bronisława Dąbrowskiego”. W: Bronisław Dąbrowski i jego teatr w 50-lecie pracy artystycznej, red. Henryk Vogler, 3–17. Kraków: RSW „Prasa”, 1972.
• Jarmułowicz, Małgorzata. Sezony błędów i wypaczeń: socrealizm w dramacie i teatrze polskim. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 2003.
• Jaszcz [Jan Alfred Szczepański]. „Wyzwolenie w swoim teatrze po półwieczu”. Trybuna Ludu 10, nr 344 (1957): 6.
• Krajewska, Zofia. „Wyzwolenie w inscenizacji Wilama Horzycy Warszawa 1958”. Pamiętnik Teatralny 26, nr 4 (1977): 583–584.
• Kudliński, Tadeusz. „Kto jesteś, widmo olbrzymie?”. Tygodnik Powszechny 11, nr 50 (1957): 5.
• Kuraś, Marzena. „Kłopoty z Wyspiańskim 1944–1957”, Pamiętnik Teatralny 56, nr 3–4 (2007): 351–390.
• Kuraś, Marzena. „Zniewalanie teatru: polityka teatralna 1944–1949”, Pamiętnik Teatralny 57, nr 3–4 (2008): 103–138.
• Lenkiewicz, Antoni. Kazimierz Pułaski (1745–1779). Wrocław: Wydawnictwo Biuro Tłumaczeń, 2004.
• Napiontkowa, Maria. Teatr polskiego października. Warszawa: Instytut Sztuki PAN , 2012.
• Poskuta-Włodek, Diana. „«Niechajże ujrzę jak dusza wam płonie…». Krakowskie Wyzwolenie 1957”. Pamiętnik Teatralny 56, nr 3–4 (2007): 391–417.
• Poskuta-Włodek, Diana. Co dzień powtarza się gra. Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie 1893–1993. Kraków: Państwowy Teatr im. J. Słowackiego, 1993.
• Rutkowski, Bronisław. „Po zgonie Artura Malawskiego”. Ruch Muzyczny 2, nr 6 (1958): 2.
• Schäffer, Bogusław. „Technika kompozytorska Malawskiego”. W: Artur Malawski. Życie i twórczość, red. Bogusław Schäffer, 287–301. Kraków: PWM, 1969.
• Stawowy, Ludomira. „Spis kompozycji”. W: Artur Malawski. Życie i twórczość, red. Bogusław Schäffer, 396–402. Kraków: PWM, 1969.
• Stęszewska, Zofia. „Z zagadnień historii poloneza”. Muzyka 5, nr 2 (1960): 77–90.
• Sudolska, Elżbieta. „Funkcje muzyki teatralnej”. Litteraria 17, nr 235 (1985): 131–148.
• Szydłowski, Roman. „Pasje Bronisława Dąbrowskiego”. W: Bronisław Dąbrowski i jego teatr w 50-lecie pracy artystycznej, red. Henryk Vogler, 27–37. Kraków: RSW „Prasa”, 1972.
• Świerkowska, Małgorzata. „Premiera Wyzwolenia w roku 1903. Zagadki, rebusy, szarady rekonstrukcji”. Pamiętnik Teatralny 26, nr 2 (1977): 195–211.
• Tomaszewski, Mieczysław. „O twórczości zaangażowanej: Polska muzyka 1944–1994. Między autentyzmem a panegiryzmem”. W: Muzyka i totalitaryzm, red. Maciej Jabłoński, Janina Tatarska, 139–147. Poznań: Ars Nova, 1996.
• Vogler, Henryk. „«Teatr ogromny» w 50-lecie zgonu jego twórcy”. Dziennik Polski 13, nr 292 (1957): 4.
• Sławomir Wieczorek. Na froncie muzyki. Socrealistyczny dyskurs o muzyce w Polsce w latach 1948–1955. Wrocław: Wydawnictwa Uniwersytetu Wrocławskiego, 2014.
• Wysocki, Tadeusz. „Rozmowa z Arturem Malawskim”. Ruch Muzyczny 2, nr 6 (1958): 12.
• Wyspiański, Stanisław. Wyzwolenie, dramat w 3 aktach, opr. Juliusz Saloni. Warszawa: PIW 1948.

Identifiers

DOI

10.36744/m.568

Biblioteka Nauki

28328087