Arteterapeutyczna praca autonarracyjna wobec wyzwań współczesności

• Authors: Olga Hucko-Biernat

Abstracts

PL

Artykuł przedstawia założenia, cele i przebieg projektu arteterapeutycznej pracy autonarracyjnej jako formy wspomagania rozwoju dorosłych. Podejmowany problem dotyczy sprawczości i refleksyjności jednostki mierzącej się z różnymi wyzwaniami. W artykule zaprezentowano koncepcje socjologiczne próbujące uchwycić kondycję współczesnego człowieka oraz w odniesieniu do nich propozycję zdefiniowania tytułowych wyzwań. Przedstawiono podłoże teoretyczne pracy autonarracyjnej poprzez odniesienie do narracyjnego i biograficznego uczenia się, tożsamości narracyjnej, pracy biograficznej i autokreacji. Nakreślono szkic procesu arteterapii prowadzącego do zwiększania umiejętności lepszego radzenia sobie w codzienności i osiągania samoświadomości. Podjęte zagadnienie wymaga dalszych studiów, badań oraz dyskusji nad możliwością jego zastosowania.

Keywords

PL

arteterapia; autonarracja; biografia; skrypty życiowe; wsparcie psychologiczne

• Publisher: Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
• Journal: Studia z Teorii Wychowania
• Year: 2022
• Volume: XIII(3 (40))
• Pages: 319-331

Dates

published

2022

Contributors

author

Olga Hucko-Biernat

References

• Alheit, P. (2015). Teoria biografii jako fundament pojęciowy uczenia się przez całe życie. Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja, 18(4), 23–36.
• Archer, M. (2013). Człowieczeństwo. Problem sprawstwa. przeł. A. Dziuban. Kraków: Zakład Wydawniczy NOMOS.
• Bauman, Z. (2006). Płynna nowoczesność. przeł. T. Kunz. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
• Bartel, R. (2016). Arteterapia i rozwój osobisty. Teoretyczne i praktyczne aspekty terapii przez sztukę. Tom I. Podstawy arteterapii. Poznań: Wydawnictwo UAM.
• Bogunia-Borowska, M. (2008). Codzienność życia społecznego – wyzwania dla socjologii XXI wieku W: M. Bogunia-Borowska, P. Sztompka (red.), Socjologia codzienności. Kraków: Znak.
• Buber, M. (1993). Problem człowieka. przeł. J. Doktór. Warszawa: PWN.
• Cierpka, A. (2013). Tożsamość i narracje w relacjach rodzinnych. Warszawa: ENETEIA.
• Cudowska, A. (2018). Twórczość codzienna jak wartość w procesie readaptacji. Polish Journal of Social Rehabilitation, 15, 35-52.
• Dubas, E. (2015). Biograficzność w kontekście całożyciowego uczenia się. W: E. Dubas, J. Stelmaszczyk (red.), Biografia i badanie biografii, T. IV. Biografie i uczenie się (11-29). Łódź: Wydawnictwo UŁ.
• Górnik-Durose, M., Sikora, T. (2013). O mentalności współczesnego człowieka, jej źródłach i przejawach. W: M. Górnik-Durose (red.) Kultura współczesna a zdrowie (15-50). Sopot: GWP.
• Jančina, M. (2016). Autonarracja jako metoda badania autokreacji. Psychologia rozwojowa t. 21, nr 2, 27-40.
• Kozielecki, J. (1983). Działania transgresyjne. Przekraczanie granic samego siebie. Przegląd Psychologiczny, 3, 506-517.
• Kozielecki, J. (1987). Koncepcja transgresyjna człowieka. Warszawa: PWN.
• Lalak, D. (2010). Życie jako biografia. Podejście biograficzne w perspektywie pedagogicznej. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie ŻAK.
• Marshall, G. (2005). Słownik socjologii i nauk społecznych. przeł. M. Tabin. Warszawa: PWN.
• Mazurek, E. (2020). Praca biograficzna w sytuacji poradniczej. Studia Poradoznawcze 9, 77-90.
• McAdams, D. P. (2001). The psychology of Life-Story. Review of General Psychology, 5, 100–122.
• McAdams, D. P. (2006). The role of narrative in personality psychology today. Narrative Inquiry, 16, 1, 11–18.
• Nęcka, E. (2003). Psychologia twórczości. Gdańsk: GWP.
• Nowak-Dziemianowicz, M. (2011). Narracja – tożsamość – wychowanie. Perspektywa przejścia i zmiany. Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja, 3 (55), 37-35.
• Pietrasiński, Z. (2009). Ekspansja pięknych umysłów. Nowy renesans, ożywcza autokreacja. Warszawa: CiS.
• Soroko, E. (2007). Poziom autonarracyjności wypowiedzi i użyteczność wybranych sposobów ich generowania. Rozprawa doktorska. Poznań: UAM.
• Soroko, E. (2010). Określanie wad i zalet metod generowania autonarracji, W: Straś-Romanowska M., Bartosz B., Żurko M. (red.), Badania narracyjne w psychologii. Warszawa: ENETEIA.
• Soroko, E., Janowicz, K., Frąckowiak, A., Siatka, A. (2019). Polska wersja kwestionariusza do badania świadomości tożsamości narracyjnej. Polskie Forum Psychologiczne, tom 24, nr 4, 477-497.
• Szmidt, K. (2007). Pedagogika twórczości. Gdańsk: GWP.
• Szulc, W. (2011). Arteterapia. Narodziny idei, ewolucja teorii, rozwój praktyki. Warszawa: Difin.
• Tokarczuk, O. (2020). Czuły narrator. Warszawa: Wydawnictwo Literackie.
• Wojciechowski, P. R. (2018). Światy zastępcze. Samotność wobec kultury. Sopot: GWP.
• Vogler, Ch. (2010). Podróż autora. Struktury mityczne dla scenarzystów i pisarzy. tłum. K. Kosińska. Warszawa: Wydawnictwo Wojciech Marzec.

Identifiers

DOI

10.5604/01.3001.0016.1140

Biblioteka Nauki

36428449