Krajowy organ regulacyjny w świetle Europejskiego kodeksu łączności elektronicznej

• Authors: Mateusz Chołodecki

Abstracts

PL

Od samego początku ustanowienia europejskich ram prawnych dla rynku telekomunikacyjnego organy regulacyjne odgrywają na nim pierwszoplanową rolę. Ich cele zmieniają się od czasu przyjęcia nowych ram regulacyjnych. W 2018 r. przyjęto nową dyrektywę UE 2018/1972 z 11 grudnia 2018 r. ustanawiającą Europejski kodeks łączności elektronicznej (dalej: EKŁE). Dyrektywa ta wskazuje krajowy organ regulacyjny jako główny organ odpowiedzialny za realizację celów regulacyjnych. Celem niniejszego artykułu jest scharakteryzowanie wybranych części EKŁE odnoszących się do krajowego organu regulacyjnego. W tekście przedstawiono kluczowe elementy prawne nowych ram regulacyjnych. Po pierwsze, wykazano ewolucję krajowych organów regulacyjnych w prawie UE. Wynika to z faktu, że pozycja instytucjonalna krajowego organu regulacyjnego stale rośnie. Po drugie, przedstawiono ogólne cele EKŁE oraz sposób, w jaki krajowe organy regulacyjne przyczyniają się w ramach swoich kompetencji do osiągnięcia celów dyrektywy. Po trzecie, przeanalizowano niezależność krajowych organów regulacyjnych. Dotychczas w prawie UE podkreślano, że istnieje potrzeba wzmocnienia niezależności krajowych organów regulacyjnych. W artykule przedstawiono, w jaki sposób wzmocniono niezależność krajowych organów regulacyjnych. Po czwarte, zadania krajowych organów regulacyjnych w zakresie świadczenia usługi powszechnej na rynku. Ostatnia piąta część koncentruje się na współpracy między krajowymi organami regulacyjnymi i innymi właściwymi organami w zakresie wykonywania zadań regulacyjnych określonych w EKŁE.

Keywords

PL

krajowy organ regulacyjny; regulator rynku telekomunikacyjnego; regulacja infrastrukturalna; rynek łączności elektronicznej; rynek telekomunikacyjny; prawo telekomunikacyjne

• Publisher: Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
• Journal: internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
• Year: 2020
• Volume: 9
• Issue: 1
• Pages: 37-48

Dates

published

2020

Contributors

author

Mateusz Chołodecki

• Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydział Prawa i Administracji

• https://orcid.org/0000000240431687

References

• Chołodecki, M. (2016). Charakter prawny współdziałania Komisji Europejskiej z Prezesem Urzędu Komunikacji Elektronicznej w regulacji rynku telekomunikacyjnego. internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny, 6(6).
• de Streel, A. (2008). Current and future European regulation of electronic communications: A critical assessment. Telecommunications Policy, 32.
• Hocepied, Ch. i de Streel, A. (2005). The ambiguities of the European electronic communications regulation. W: E.J. Dommering, N.A.N.M. van Eijk (red.), The round table expert group on telecommunications law. Amsterdam: Universiteit van Amsterdam.
• Hoff, W. (2008). Prawny model regulacji sektorowej. Warszawa: Difi n.
• Jakimowicz, W. (2006). Wykładnia w prawie administracyjnym. Kraków: Kantor Wydawniczy Zakamycze.
• Kawka, I. (2006). Telekomunikacyjne organy regulacyjne w Unii Europejskiej. Problematyka prawna. Kraków: Kantor Wydawniczy Zakamycze.
• Kawka, I. (2007). Podstawowe założenia wspólnotowej polityki telekomunikacyjnej wynikające z pakietu regulacyjnego w sprawie łączności elektronicznej z 2002 roku. Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica, 3.
• Koenig, Ch. i Röder, E. (1999). The Regulation of Telecommunications in the European Union: A Challenge for the Countries Acceding to the European Community. European Business Law Review, 333(334).
• Koenig, Ch., Bartosch, A., Braun, J.-D. i Romes, M. (2009). EC Competition and Teleocmunnications Law. International Competition Law Series, 6(2).
• Larouche, P. (2003, October). What went wrong: the European perspective. TILEC Discussion Paper.
• Mik, C. (2000). Europejskie prawo wspólnotowe. Zagadnienia teorii i praktyki (t. I). Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck.
• Piątek, S. (2003). Prawo telekomunikacyjne Wspólnoty Europejskiej. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck.
• Piątek, S. i Szpringer, W. (2007). Efektywność regulacji rynków telekomunikacyjnych. W: S. Piątek (red.), Regulacja rynków telekomunikacyjnych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarzadzania UW.
• Popowska, B. (2006). Klasyfikacja funkcji administracji w nauce publicznego prawa gospodarczego. W: B. Popowska (red.), Funkcje współczesnej administracji gospodarczej. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie.
• Rabska, T. (2009). Prawo administracyjne a publiczne prawo gospodarcze. W: J. Supernat (red.), Między tradycją a przyszłością w nauce prawa administracyjnego. Księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi Janowi Bociowi. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
• Rzeszotarski, B. (2008). Wpływ europejskiego modelu sektora telekomunikacyjnego na kształtowanie zasad dostępu do sieci telekomunikacyjnych w Polsce. W: I. Lipowicz (red.), Europeizacja administracji publicznej. Zbiór studiów. Warszawa: Wydawnictwo UKSW.
• Skoczny, T. (2003). Stan i tendencje rozwoju prawa administracji regulacyjnej w Polsce. W: H. Bauer, P.M. Huber, Z. Niewiadomski, Ius Publicum Europeum. Warszawa: Wydawnictwo Prawo i Praktyka Gospodarcza.
• Ugur, M. (2009). Regulatory quality and performance in EU network industries: evidence on telecommunications, gas and electricity. Journal of Public Policy, 29(3).
• Walden, I. (2009). Telecommunications Law and Regulation. Oxford: Oxford University Press.
• Zdrojewski, M. (2003). Urząd regulacyjny w sektorze telekomunikacyjnym. Kwartalnik Prawa Publicznego, 3(2).
• Ziembiński, Z. (1984). Logika praktyczna. Warszawa: PWN.
• Ziembiński, Z. (1987). O pojmowaniu celu, zdania, roli i funkcji prawa. Państwo i Prawo, 12.

Identifiers

DOI

10.7172/2299-5749.IKAR.1.9.3

Biblioteka Nauki

2171466