Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

PL EN


2021 | 6 | 2 | 194-210

Article title

Interpunkcja w tłumaczeniu. Polski myślnik w przekładzie na język włoski

Content

Title variants

EN
Punctuation in Translation. The Polish Dash Translated into Italian

Languages of publication

Abstracts

EN
Punctuation as an important and challenging part of translation process is a neglected area of interest both in teaching and academic research. The purpose of the present study was therefore to draw attention to its importance and to identify and describe techniques that have been employed in translation of Polish dash to Italian. As the uses of dash (myślnik in Polish and lineetta in Italian) in both languages differ significantly, a proper translation requires not only an in-depth interpretation of the text structures, but also a contrastive analysis of punctuation norms in both languages in question. The linguistic data analysed in this study derived from a collection of reports by Mariusz Szczygieł published in the book Nie ma (Dowody na Istnienie, 2018) and its Italian translation by Marzena Borejczuk Quello che non c’è (Nottetempo, 2021). The topic was investigated by using a combination of both quantitative and qualitative research approaches. Quantitative analysis reveals that the use of dash in Polish is significantly more frequent than in Italian (frequency of dash in Polish text is higher than in Italian by a factor of 10). Qualitative analysis highlighted several techniques applied to translate Polish structures which involve the use of dash: substitution by a different punctuation mark (mainly by comma, colon or ellipsis); lexical modifications (in order to clarify or complete the meaning); reorganization of syntactic structure (including changing syntactic sequences and word order). The findings of the study may be useful both to promote contrastive analysis of punctuation and to develop practical approaches to teaching and learning punctuation of foreign languages.
PL
Przekład interpunkcji jako osobne i wymagające zadanie tłumacza jest kwestią niedocenianą zarówno przez nauczających warsztatu, jak i przez badaczy. Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na istotę problemu, a także wskazanie i opisanie technik stosowanych w tłumaczeniu na język włoski polskich kontekstów wymagających użycia myślnika (wł. lineetta). Jako znak, którego zastosowania znacząco różnią się w obu badanych językach, myślnik pozwala dostrzec konteksty wymagające kontrastywnego zestawienia dwóch norm przestankowania. Materiał językowy poddany analizie obejmował zbiór reportaży Mariusza Szczygła Nie ma opublikowany w 2018 przez wydawnictwo Dowody na Istnienie oraz włoskie wydanie tomu w przekładzie Marzeny Borejczuk –  Quello che non c’è (Nottetempo, 2021). Analiza ilościowa przykładów wyekscerpowanych z polsko-włoskiego korpusu wykazała znaczną przewagę użyć myślnika w języku polskim (znak pojawił się ponad dziesięciokrotnie częściej w polskiej części materiału). Analiza jakościowa pozwoliła wyodrębnić zastosowane w przekładzie techniki: rozwiązania polegające na odwołaniu się do innych znaków interpunkcyjnych (przecinka, dwukropka i wielokropka), modyfikacje na poziomie leksyki (uzupełnienie tekstu o informacje, których nośnikiem jest w polszczyźnie myślnik) i składni (wprowadzenie dodatkowych podziałów syntaktycznych, zmiana szyku zdania). Przeprowadzona analiza i płynące z niej wnioski mogą być podstawą do dalszych badań kontrastywnych nad interpunkcją, a także przyczynkiem do uzupełnienia dydaktyki języków obcych o zagadnienia związane z przestankowaniem.

Year

Volume

6

Issue

2

Pages

194-210

Physical description

Dates

published
2021

Contributors

References

  • Antonelli, Giuseppe (2008) „Dall’Ottocento a oggi”. [W:] Bice Mortara Garavelli (red.) Storia della punteggiatura in Europa. Roma–Bari: Laterza; 178–210.
  • Borodo, Michał (2020) English Translations of Korczak’s Children’s Fiction. A Linguistic Perspective. Cham: Palgrave Macmillan.
  • Cignetti, Luca, Simone Fornara (2014) Il piacere di scrivere. Guida all’italiano del terzo millennio. Roma: Carrocci.
  • Ferrari, Angela (2017) „Il fondamento comunicativo della punteggiatura italiana contemporanea: il caso della virgola e del punto e virgola”. Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis – Studia de Cultura IX/1; 152–165. https://doi.org/10.24917/20837275.9.1.14.
  • Ferrari, Angela et al. (2018) La punteggiatura italiana contemporanea. Un’analisi comunicativo-testuale, Roma: Carocci.
  • Foremniak, Katarzyna (2014) O sztuce przestankowania w Polsce i we Włoszech. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
  • Ferrari, Angela et al. (2018) La punteggiatura italiana contemporanea. Un’analisi comunicativo-testuale. Roma: Carocci.
  • Fornara, Simone (2010) La punteggiatura. Roma: Carocci.
  • Frescaroli, Antonio (2003) La punteggiatura corretta. La punteggiatura efficace. Milano: De Vecchi.
  • Jodłowski, Stanisław (2002) Zasady interpunkcji. Podręcznik. Kraków: Wydawnictwo Tomasz Strutyński.
  • Kopczyński, Onufry (1778) Grammatyka dla szkół narodowych na klassę I. Warszawa: Drukarnia Xięży Pijarów.
  • Kopczyński, Onufry (1780) Grammatyka dla szkół narodowych na klassę II. Warszawa: Drukarnia Xięży Pijarów.
  • Kopczyński, Onufry (1783) Grammatyka dla szkół narodowych na klassę III. Warszawa: Drukarnia Xięży Pijarów.
  • Kubaszczyk, Joanna (2016) Faktura oryginału i przekładu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  • Lombardi Vallauri, Edoardo (2019) „Le sette virgole dell'italiano per una didattica di base”. [W:] Angela Ferrari et al. (red.) Punteggiatura, sintassi, testualità nella varietà dei testi contemporanei. Firenze: Franco Cesati; 263–276.
  • Miodek, Jan (1983) „Niedoceniany myślnik”. Język Polski 4–5; 376–378.
  • Misiak, Małgorzata (2021). „L’edition polonaise de Belle du Seigneur d’Albert Cohen ou des perturbations du style dans la traduction”. Stylistyka 12; 193–206.
  • Mortara Garavelli, Bice (2003). Prontuario di punteggiatura, Roma–Bari: Laterza.
  • Piotrowska, Maria (2006) „Czy znajomość strategii jest w warsztacie każdego tłumacza niezbędna? (O strategii teoretycznie)”. Przekładaniec. Poezja i Proza Przekładu 17; 217–230.
  • Podracki, Jerzy (2004) Nowy słownik interpunkcyjny języka polskiego z zasadami przestankowania. Warszawa: Świat Książki.
  • Polański, Edward (1997) Nowy słownik ortograficzny PWN z zasadami pisowni i interpunkcji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  • Polański, Edward (2016) Wielki słownik ortograficzny PWN z zasadami pisowni i interpunkcji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  • Polański, Edward, Marek Szopa, Ewa Dereń (2010) Poradnik interpunkcyjny. Katowice: Videograf Edukacja.
  • Serianni, Luca (2006) Grammatica italiana. Italiano comune e lingua letteraria. Torino: UTET.
  • Stammerjohann Harro (1992) „Punteggiatura contrastiva: tedesco-francese-italiano”. [W:] Emanuela Cresti, Nicoletta Maraschio, Luca Toschi (red.) Storia e teoria dell’interpunzione. Atti del Convegno Internazionale di Studi (Firenze, 19–21 maggio 1988). Roma: Bulzoni; 539–60.
  • Szczygieł, Mariusz (2018) Nie ma. Warszawa: Dowody na Istnienie.
  • Szczygieł, Mariusz (2021) Quello che non c’è. (tłum.) Marzena Borejczuk. Milano: Nottetempo.
  • Wolański, Adam (2008) Edycja tekstów. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  • Wołkowiński, Aleksandr, Lesława Korienowska (2011). „Interpunkcja poetycka a problemy tłumaczenia na język polski wczesnej liryki Anny Achmatowej”. Przegląd Rusycystyczny 3; 82–95.

Document Type

Publication order reference

Identifiers

Biblioteka Nauki
1955536

YADDA identifier

bwmeta1.element.ojs-doi-10_7592_Tertium_2021_6_2_195
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.