Satysfakcja z aktualnie przeżywanego życia a satysfakcja małżeńska w związkach z partnerem z zespołem Aspergera

• Authors: Agnieszka Łaba-Hornecka

Title variants

EN

Current life satisfaction and marital satisfaction in the relationships with a partner with Asperger’s Syndrome

Abstracts

EN

The aim of the analyzes was to show the relationship between the current life satisfaction and marital satisfaction in relationships between women without disability and men diagnosed with Asperger’s syndrome. This goal was achieved in the context of comparison with the group of marriages of both partners without disability. A total of 120 people were tested. The hypothesis was confirmed in some aspects. It turns out that in the studied marriages, in which the partner was diagnosed with Asperger’s syndrome, in a group of women without disability no statistically significant correlations were found between life satisfaction and marital satisfaction in any of the following categories: self-fulfillment, intimacy, disappointment and similarity. However, in the group of men with AS, correlation analysis revealed statistically significant relationships between life satisfaction and marital satisfaction in only one category, i.e. self-fulfillment. Perhaps the men with AS see marriage as a way for life, love and work. They also appreciate having a child that strengthens the sense of security. The analyzes carried out in this publication and the conclusions drawn on their basis are not free from specific restrictions caused e.g. by the significant diversity of the group of men with AS mainly in terms of the severity of autistic traits, psychosocial conditions prevailing in marriages and the personal and shared experiences of the spouses. The results of the research presented in this study can be a valuable basis for further undertakings within this area.

PL

Celem podjętych analiz było wskazanie związku między aktualnie odczuwaną satysfakcją z życia a satysfakcją małżeńską w związkach pełnosprawnych kobiet z mężczyznami z zdiagnozowanym zespołem Aspergera. Realizację tego celu przeprowadzono w kontekście porównania z grupą małżeństw obydwojga pełnosprawnych partnerów. Przebadano łącznie 120 osób. Uzyskane rezultaty badań potwierdzają w niektórych aspektach wysuniętą hipotezę. Okazuje się, że w badanych małżeństwach, w których partner miał zdiagnozowany zespół Aspergera, w grupie pełnosprawnych kobiet nie wykazano istotnych statystycznie powiązań między satysfakcją z ogólnie przeżywanego życia a satysfakcją małżeńską w żadnej z następujących kategorii: samorealizacja, intymność, rozczarowanie i podobieństwo. Natomiast w grupie mężczyzn z ZA analiza korelacyjna ujawniła istotne statystycznie powiązania między satysfakcją z życia a satysfakcją małżeńską tylko w jednej kategorii tj. samorealizacja. Być może mężczyźni z ZA w małżeństwie upatrują sposób na życie, miłość i pracę. Bardziej doceniają przy tym posiadanie dziecka, które wzmacnia poczucie bezpieczeństwa. Dokonane w niniejszej publikacji analizy i wyprowadzone na ich podstawie wnioski nie są wolne od swoistych ograniczeń spowodowanych np. znaczącym zróżnicowaniem grupy mężczyzn z ZA głównie pod względem nasilenia cech autystycznych, psychospołecznymi warunkami jakie panują w małżeństwach oraz osobistymi i wspólnymi doświadczeniami małżonków. Rezultaty badań zaprezentowane w niniejszym opracowaniu mogą być wartościowym podłożem do kolejnych przedsięwzięć w obrębie tej problematyki.

• Publisher: Uniwersytet Gdański. Instytut Pedagogiki
• Journal: Niepełnosprawność
• Year: 2020
• Issue: 38
• Pages: 186-204

Dates

published

2020

Contributors

author

Agnieszka Łaba-Hornecka

• Uniwersytet Rzeszowski

Identifiers

Biblioteka Nauki

1628297