EN
The article presents an empirical research which aimed at verifying if participation in a cooperation or competition training determined future behaviors during an anonymous, two-person trust game. We applied two variants of training: active and passive. The main hypothesis claimed that participation in a cooperation training activates the social norm of cooperation and induces more cooperative choices in trust games, whereas participation in a competition training reduces the willingness for cooperative choices. We also predicted that an active training would be more effective in activating cooperation and competition norms than a passive one. Finally, it was expected that interrelation of a cooperative decision in a more risky game would reduce the influence of a training-activated norm on the final decision. The results of the experiment confirmed all three hypotheses.
PL
Artykuł opisuje badanie empiryczne, którego celem było sprawdzenie, czy udział w treningu współpracy lub rywalizacji determinuje późniejsze zachowanie podczas anonimowej, dwuosobowej gry zaufania. W badaniu zastosowano dwie formy treningu: trening aktywny i trening bierny. Podstawowa hipoteza głosiła, że udział w treningu współpracy wzbudzi w umyśle osoby badanej społeczną normę współpracowania i skłoni do bardziej kooperacyjnych wyborów w grze zaufania, a udział w treningu rywalizacji tę skłonność osłabi. Przewidywano też, że trening aktywny będzie wzbudzał normę rywalizacji lub współpracy bardziej efektywnie niż trening pasywny. W końcu oczekiwano, że powiązanie wyborów kooperacyjnych w grze z większym ryzykiem osłabi wpływ normy, która została wzbudzona podczas treningu, na wybory. Wyniki zebrane podczas przeprowadzonego eksperymentu potwierdziły wszystkie trzy hipotezy.