PL
Autorka artykułu „Jak mówić i czytać o Zagładzie? Metodyczne wątpliwości polonisty” rozważa możliwości mówienia o Holokauście na lekcjach języka polskiego. Wyraża obawę, że szkolne mówienie o Holokauście często sprowadza się do wyboru pewnej estetyki wzmocnionej nie do końca przemyślanymi wskazówkami metodycznymi. Autorka proponuje, aby uczenie o Holokauście na lekcjach polskiego nie było jedynie aktem przekazywania, ale przede wszystkim udostępnianiem wiedzy, i to nie spójnej wizji i gotowych odpowiedzi, ale kryzysu i milczenia. Wydaje się, że polonistyczny kod jest bezradny, uczy przecież opanowania i rozumienia tekstów kultury, stosowności i formy, a Holokaust jest historią traumy, historią braku kontroli, braku opanowania.