Rudolf Steiner. Przyczynek do biografii

• Authors: Głażewski Michał

Title variants

EN

Rudolf Steiner. A Gloss to the Biography

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Przedmiotem artykułu jest życie i dzieło Rudolfa Steinera austriackiego filozofa, reformatora społecznego, architekta i ezoteryka, którzy na początku XX wieku zainicjował ruch duchowy, oparty na antropozofii jako ezoterycznej filozofii z korzeniami w niemieckiej filozofii idealistycznej i teozofii. Steiner próbował znaleźć syntezę między nauką a mistycyzmem; jego dzieło filozoficzne, które nazwał wiedzą duchową, miało stać się drogą poznania umożliwiającą połączenie racjonalizmu filozofii zachodniej oraz wewnętrznych, duchowych dymensji człowieka. Steiner był również czynny w wielu dziedzinach artystycznych – w dramacie, sztuce ruchu (opracował nową formę artystyczną – eurytmię) i architekturze, co znalazło swoją kulminację w budowli Goetheanum, kulturalnym centrum mieszczącym wszystkie rodzaje wiedzy i sztuki. Artykuł ukazuje kilka praktycznych aplikacji antropozoficznej koncepcji świata i człowieka Steinera, m.in. pedagogikę waldorfską, rolnictwo biodynamiczne i medycynę antropozoficzną.

Keywords

PL

pedagogika waldorfska; antropozofia; eurytmia; Goetheanum; Rudolf Steiner; wiedza duchowa

• Publisher: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
• Journal: Przegląd Pedagogiczny
• Year: 2013
• Issue: 1
• Pages: 9-30

Contributors

author

Głażewski Michał

• Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie

References

• Baan B. (2001). Drogi do medytacji chrześcijańskiej. Przeł. B. Kowalewska. Warszawa: Wydawnictwo Tęcza.
• Bancroft A. (1991). Współcześni mędrcy i mistycy. Przeł. M. Kuźniak. Warszawa: Wydawnictwo Pusty Obłok.
• Bock E. (1990). Rudolf Steiner. Studien zu seinem Lebensgang und Lebenswerk. Stuttgart 1961 (wyd. 2 poszerzone).
• Beck W. (2002). Rudolf Steiner. Verlag am Goetheanum.
• Brügge P. (1984). Die Anthroposophen. Reinbek bei Hamburg: Rowohlt Verlag.
• Carlgren F., Klingborg A. (2010). Wychowanie do wolności. Pedagogika Rudolfa Steinera. Obrazy i relacje z międzynarodowego ruchu szkół steinerowskich. Przeł. M. Głażewski. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
• Easton S.C. (1980). Rudolf Steiner: Herald of a New Epoch. New York.
• Ewartowski J. (2011). Anthroposophie als Geisteswissenschaft. Rudolf Steiners Geistbegriff vor dem hintergrund von Aristoteles, Brentano und dilthey. W: Anthroposophie in Geschichte und Gegenwart. hrsg. R. Uhlenhoff. Berlin: Berliner Wissenschafts-Verlag.
• Głażewski M. (1996). O witalności szkoły. Zielona Góra: Oficyna Wydawnicza WSP.
• Głowiński M., Kostkiewicz T. i inni (1989). Słownik terminów literackich. J. Sławiński (red.). Wyd. 2. Ossolineum.
• Goethe J.W. (b.r.w.). Farbenlehre. W: Goethes Naturwissenschaftliche Schriften. Eine Auswahl. Heraugegeben von Julius Schuster. Goethes Werke. Hrsg. Ch. Christiansen. Wien-Hamburg-Zürich: Gutenberg-Verlag Christensen & Co.
• Hecker J. (1988). Rudolf Steiner in Weimar. Dornach.
• Hemleben J. (1963). Rudolf Steiner. In Selbstzeugnissen und Bilddokumenten dargestellt von Johannes Hemleben. Reinbek bei Hamburg: Rowohlt Taschenbuch Verlag.
• Hiebel F. (1965). Rudolf Steiner im Geistesgang des Abendlandes. Berlin.
• Hun M. (1995). Chwasty w świetle badań konstelacyjnych i homeopatycznych. Przeł. W. Fortuna. Nakło nad Notecią: Wydawnictwo Otylia.
• Jiddu Krishnamurti (b.r.w.). Droga. Wrocław: Pracownia Borgis.
• Kiersch J. (2010). Vom Heiligen zum Klassiker. Wie sich die Rezeption der Anthroposophie mit der wachsenden historischen Distanz gewandelt hat. Erziehungskunst, Mai.
• Kiersch J. (2011). Wissenschaft fragwürdig? Zur vorläufigen Klärung eines ungelösten Problems. W: P. Loebell (red.) Waldorfschule heute. Stuttgart: wyd. Freies Geistesleben.
• Kowalewska B. (b.m.r.w). Antropozoficzna ścieżka rozwoju wewnętrznego. Ćwiczenia podstawowe i medytacja.
• Kowalewska B. (2010). Antropozofia a problem ras. Amsterdam.
• Krück von Poturzyn M.J. (1957). Wir erlebten Rudolf Steiner. Stuttgart.
• Kugler W. (1978). Rudolf Steiner und die Anthroposophie. Wege zu einem neuen Menschen. Köln: DuMont Reise Verlag.
• Kunowski S. (2000). Problematyka współczesnych systemów wychowania. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
• Lauer H.E. (1926). Rudolf Steiners Lebenswerk. Basel.
• Lebensgemeinschaft Bingenheim. Heim, Schule, Werkstätten für Seelenpflege-bedürftige Menschen (2000). Hrsg. G. Holakovsky. 3. Auflage. Bielefeld: Bertelsmann Verlag.
• Leinhas E. (1960). Aus der Arbeit mit Rudolf Steiner. Basel.
• Lindenberg Ch. (1997). Rudolf Steiner. Eine Biographie. Bd. I, II. Stuttgart: Verlag Freies Geistesleben.
• Lindenberg Ch. (2011). Rudolf Steiner. Mit Selbstzeugnissen und Bilddokumenten dargestellt von Christoph Lindenberg. 13 Auflage. Reinbek bei Hamburg: Rowohlt Taschenbuch Verlag.
• Meyer R. (1961). Wer war Rudolf Steiner? Stuttgart.
• Ohlenschläger S. (1999). Rudolf Steiner (1861-1925). Wyd. dr. Michael Imhof.
• Patzlaff R., Saßmannshausen W., Kardel T., McKeen C. (2011). Pedagogika waldorfska dla dzieci od trzech do dziewięciu lat. Przeł. M. Głażewski. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
• Petersen K. (1968). Rudolf Steiner. Berlin (West).
• Pöppig F. (1960). Rudolf Steiner. Wien.
• Prokopiuk J. (1983). Od filozofii do antropozofii. Studia Filozoficzne, 5-6.
• Rittelmeyer F. (1928). Meine Lebensbegegnung mit Rudolf Steiner. Stuttgart.
• Rittelmeyer F. (red.) (1921). Vom Lebenswerk Rudolf Steiners. Eine Hoffnung neuer Kultur. Aufsätze von 10 Mitarbeitern, München.
• Röschert G. (1997). Anthroposophie als Aufkärung. München: Trithemus Verlag.
• Schmidt R. (2011). Rudolf Steiner. Skizze seines Lebens. Dornach: Verlag am Goetheanum.
• Shepherd A. (1954). Scientist of the Invisible. London.
• Steffen A. (1927). In Memmoriam Rudolf Steiner. Basel: Rudolf Geering Verlag.
• Steffen A. (1955). Begegnungen mit Rudolf Steiner. Dornach.
• Steiner R. (1904). Aus der Akasha Chronik. Berlin (wyd. pol.: (1926). Kronika Akasha. Wtajemniczenie w odwieczną pamięć wszechświata. Przeł. J. Rundbaken. Warszawa: Druk Zrzeszenia Samorządów Powiatowych).
• Steiner R. (1909). Wie erlangt man Erkenntnisse der höheren Welten? Berlin (wyd. pol. (1925). Jak uzyskać poznanie wyższych światów? Przeł. W. Wolański i H.K. Wilno: Wydawnictwo Koła Antropozoficznego Znicz).
• Steiner R. (1910). Die Geheimwissenschaft im Umriss. Leipzig: Altmann Verlag (wyd. pol.: (1948). Wiedza tajemna w zarysie. Warszawa).
• Steiner R. (1917). Von Seelenrätseln. Anthropologie und Anthroposophie. Berlin.
• Steiner R. (1920). Die Kernpunkte der sozialen Frage. In den Lebensnotwendigkeiten der Gegenwart und Zukunft. Stuttgart: Verlag der Kommende Tag (wyd. pol.: (1938). Sedno kwestii społecznej. Wydano staraniem Polskiego Towarzystwa Antropozoficznego w autoryzowanym przekładzie M.O. i M.W. Warszawa: Spółka „Nasza Księgarnia”.
• Steiner R. (1929). Die Philosophie der Freiheit. Grundzüge einer modern Weltanschauung. Seelische Beobachtungsresultate nach naturwissenschaftlicher Methode (1. Auflage Berlin 1894). Dornach (wyd. pol.: Steiner R. (1929). Filozofja wolności. Zarys podstawy nowoczesnego poglądu na świat. Wyniki badań duszy metodą przyrodoznawczą. Z upoważnienia autora spolszczył M.K. Wołowski. Warszawa: wyd. F. Hoesick).
• Steiner R. (1930). Farbenlehre. Dornach: Philosophisch-Anthroposophischer Verlag.
• Steiner R. (1980). Wahrheit und Wissenschaft, GA 3, Dornach: Rudolf Steiner Verlag (1. Auflage Weimar 1892).
• Steiner R. (1982). Allgemeine Menschenkunde als Grundlage der Pädagogik. GA 293. Dornach: Rudolf Steiner Verlag (wyd. pol.: (1998). Ogólna wiedza o człowieku jako podstawa pedagogiki. Wykłady wygłoszone w Stuttgarcie od 21 sierpnia do 5 września. Przeł. A. Winiarczyk. Gdynia: Wydawnictwo Genesis).
• Steiner R. (1984). Philosophie und Anthroposophie. Gesammelte Aufsätze 1904-1923. Dornach.
• Steiner R. (1988). Grundlinien einer Erkenntnistheorie der Goetheschen Weltanschaung mit besonderer Rücksicht auf Schiller. dornach: Rudolf Steiner Verlag (1. Auflage Berlin-Stuttgart 1886).
• Steiner R. (2000). Mein Lebensgang. Eine nicht vollendete Biographie mit einem Nachwort herausgegeben von Marie Steiner 1925. Dornach/Schweiz: Rudolf Steiner Verlag.
• Traub F. (1921). Rudolf Steiner als Philosoph und Theosoph von Dr. Friedrich Traub (Professor in Tübingen). Zweite Auflage. Zugleich Erwiderung auf die gleichnamige Gegenschrift, von dr. W.J. Stein. Tübingen: Verlag von J.C.B. Mohr.
• Ullrich H. (2011). Rudolf Steiner. Leben und Lehre. München: C.H. Beck Verlag.
• Vagedes J. (2009). Jak współcześnie dzieci uczą się kształtować swoje ciało? Zmieniona konstytucja organizmu i „nowe choroby dziecięce”. W: A. Neider (red.) Edukacja to więcej niż uczenie się. Przedszkole i szkoła w dialogu. Przeł. M. Głażewski. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
• Wachsmuth G. (1964). Rudolf Steiners Erdenleben und Wirken. Dornach.
• Wagner A. (1991). Anthroposophen und Nationalsozialismus. Probleme der vergangenheit und Gegenwart. Flensburger Hefte, 3 (32).
• Wegman I., Steiner R. (1994). Podstawy sztuki leczenia poszerzoną wiedzą duchową. Przeł. E. Waśniewska. Gdynia: Wydawnictwo Genesis.
• Wehr G. (1987). Rudolf Steiner. Leben. Erkenntnis. Kulturimpuls. München.
• Wehr G. (1994). Rudolf Steiner zur Einführung. hamburg: Junius Verlag.
• Wehr G. (2005). Rudolf Steiner. München: diederichs Verlag.
• Wilson C. (1985). Rudolf Steiner. The Man and His Vision. Wellingborough.
• Wimbauer H. (1984). Die Individualität Rudolf Steiners, das offenbare Geheimnis der Anthroposophie. St. Ulrich.
• Zander H. (2011). Rudolf Steiner. Die Biographie. München: Piper Verlag.
• Zeylmans van Emmichoven F.L. (1961). Rudolf Steiner. Stuttgart.