EN
Turkey’s foreign policy behavior in a given period can be understood by examining the ruling party and domestic relations, the interests and composition of the governing coalition and prevalent international dynamics. The aim of the article is to show, that paradigmatic shifts in foreign policy and the drivers of Turkey’s quest for autonomous policy space can be understood as an outcome of interrelated transformations at global, regional and domestic levels. After 2010, Turkish foreign policy was marked by a period of „autonomization”, in which the ruling party decided to fill the geopolitical vacuum created in the region after the failure of negotiations with the European Union in the gradual withdrawal of the United States from the local diplomatic chessboard.
PL
Zachowania polityki zagranicznej Turcji w danym okresie można zrozumieć analizując partię rządzącą i stosunki wewnętrzne, interesy i skład rządzącej koalicji oraz dominującą dynamikę międzynarodową. Celem artykułu jest pokazanie, że zmiany paradygmatyczne w polityce zagranicznej i motory dążenia Turcji do autonomicznej przestrzeni politycznej mogą być rozumiane jako wynik powiązanych ze sobą przemian na poziomie globalnym, regionalnym i krajowym. Po 2010 r. turecka polityka zagraniczna naznaczona była okresem „autonomizacji”, w którym rządząca partia postanowiła wypełnić geopolityczną próżnię powstałą w regionie po fiasku negocjacji z Unią Europejską w zakresie stopniowego wycofywania się Stanów Zjednoczonych z lokalnej szachownicy dyplomatycznej.