Search results

1

Metotreksat – genotoksyczny i teratogenny dla personelu medycznego onkologicznych oddziałów szpitalnych?

100%

Kupczewska-Dobecka M.

Medycyna Pracy

|

2015

|

vol. 66

|

issue 2

265-275

EN

Methotrexate (MTX) is one of the most widely used cytostatic drugs belonging to the folic acid antagonists. It is a substance non-classified as a carcinogen in the European Union and by the International Agency for Research on Cancer (IARC) as there is no evidence of its carcinogenicity to humans and animals. Nevertheless, MTX has been placed on the list of dangerous drugs used in chemotherapy, mainly due to genotoxic and teratogenic effects, causing developmental toxicity and reproductive toxicity. Methotrexate was determined in the hospital ward air during the preparation of a medicament at a level of 0.3 mg/m³, as well as on protective gloves and preparatory room surfaces. In most research projects MTX was identified in the urine of health care workers, pharmacists and nursing staff. The highest cumulative concentration of MTX in 112 urine samples was 1416 mg in workers preparing infusions for patients. Studies carried out in pharmacies revealed the presence of MTX in 60% of tests, and the maximum concentration of 15 ng/cm² surface of the tray to count tablets. Legal exposure limit values for MTX in the work environment have not yet been established. Occupational exposure limits have been established by some manufacturers at the level of 0.0003–0.0025 mg/m³. There is an urgent need to establish normative values. It should also be emphasized that MTX is absorbed through the skin, which may significantly increase the exposure and measuring its concentration in the work environment may not be sufficient to estimate the actual exposure. Med Pr 2015;66(2):265–275

PL

Jednym z najczęściej stosowanych leków cytostatycznych jest metotreksat (MTX) należący do antagonistów kwasu foliowego. Jest to substancja w Unii Europejskiej niezaklasyfikowana jako rakotwórcza, a Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem (International Agency for Research on Cancer – IARC) oceniła, że nie ma dowodów na jej oddziaływanie rakotwórcze u ludzi i zwierząt. Mimo to MTX znalazł się na listach leków niebezpiecznych stosowanych w chemioterapii, głównie ze względu na właściwości genotoksyczne oraz działanie teratogenne, powodowanie toksyczności rozwojowej i szkodliwy wpływ na rozrodczość. Metotreksat wykryto w powietrzu oddziału szpitalnego podczas przygotowywania leku, na poziomie 0,3 μg/m³, a także na rękawicach ochronnych oraz czyszczonych powierzchniach pokoi przygotowawczych. Stężenie MTX na polietylenowym pokryciu wyciągu wentylacyjnego wynosiło 645 μg/m². W większości prowadzonych projektów badawczych zidentyfikowano MTX w moczu pracowników opieki medycznej, farmaceutów i personelu pielęgniarskiego, a także pracowników służby zdrowia, którzy byli narażeni w wyniku wtórnego zanieczyszczenia powierzchni roboczych, odzieży czy pojemników. Najwyższe skumulowane stężenie MTX w 112 próbkach moczu wynosiło 1416 μg u pracowników podłączających i przygotowujących wlewy u pacjentów. Badania przeprowadzone w aptekach wykazały obecność MTX w 60% pobranych prób, a jego maksymalne stężenie wynosiło 15 ng/cm² powierzchni tacy do odliczania tabletek. Dotychczas nie zostały ustalone obowiązujące prawnie wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń (NDS) metotreksatu w środowisku pracy. Dopuszczalne poziomy narażenia zawodowego niektórzy producenci MTX ustalili w granicach 0,0003–0,0025 mg/m³. Naglącą potrzebą jest ustalenie wartości normatywnych. Należy podkreślić, że substancja wchłania się przez skórę, co może istotnie zwiększać narażenie, a pomiar jej stężenia w środowisku pracy może nie wystarczać do oszacowania rzeczywistego narażenia.Med. Pr. 2015;66(2):265–275

2

Oksym butan-2-onu jako potencjalny czynnik rakotwórczy dla ludzi – dowody i skutki dla przedsiębiorstw wynikające ze zmiany klasyfikacji

100%

Kupczewska-Dobecka M.

Medycyna Pracy

|

2022

|

vol. 73

|

issue 6

457-470

EN

Evidence of a change in the carcinogenicity category of butan-2-one oxime (MEKO) and the results of this change for manufacturing and using companies was presented and assessed. The online databases of scientific journals were reviewed, taking into account the reports on the harmonization of MEKO classification and labeling at EU level available on the ECHA website. Commission Regulation (EU) 2020/1182 introduced harmonized classification and labeling of MEKO for carcinogenicity to category 1B. The induction of tumors, the nature and importance of tumors for humans, and the sensitivity of the 2 species tested, both sexes – all of these factors support the classification of MEKO into the carcinogenicity category 1B. On the other hand, MEKO is negative in genotoxicity studies, including in mammalian cells and in vivo in animals. This is the argument that the classification of MEKO as carcinogen category 2 remains appropriate. The change in the MEKO carcinogenicity category results in legal consequences for companies, such as compliance with the conditions of REACH restriction, which includes restrictions on placing MEKO on the market for sale to the general public, keeping a register of works that require contact with MEKO or its mixtures containing MEKO in a concentration ≥0.1%. According to the opinion of MEKO suppliers, there is currently no practical MEKO substitute that has been so well researched, despite attempts to find it in recent years. The risk of additional liver cancer in the case of 40-year occupational exposure to MEKO is 4:100 000 at a concentration of approx. 0.7 mg/m3, and it is an acceptable risk in accordance with the arrangements adopted in Poland. Compliance with the permissible concentrations of MEKO in the air of the working environment at this level should protect employees against the carcinogenic effect of MEKO.

PL

Przedstawiono i oceniono dowody zmiany kategorii rakotwórczości oksymu butan-2-onu (MEKO) oraz skutków wynikających z tej zmiany dla przedsiębiorstw produkujących lub stosujących ten związek. Przeprowadzono przegląd internetowych baz danych czasopism naukowych z uwzględnieniem dostępnych na stronie ECHA raportów dotyczących harmonizacji klasyfikacji i oznakowania MEKO na poziomie Unii Europejskiej. Rozporządzeniem Komisji (UE) 2020/1182 wprowadzono zharmonizowaną klasyfikację i oznakowanie MEKO pod względem działania rakotwórczego do kategorii 1B. Indukcja nowotworów, ich charakter i znaczenie dla ludzi oraz wrażliwość osobników obu płci 2 badanych gatunków – wszystkie te czynniki wspierają klasyfikację MEKO do kategorii rakotwórczości 1B. Z drugiej strony uzyskano ujemne wyniki badań genotoksyczności MEKO, w tym na komórkach ssaków i in vivo na zwierzętach. Jest to argument, że klasyfikacja MEKO do kategorii 2 rakotwórczości pozostaje właściwa. Ze zmiany kategorii rakotwórczości MEKO wynikają skutki prawne dla przedsiębiorstw, w tym dotrzymanie warunków ograniczenia REACH, które obejmuje restrykcjami wprowadzanie MEKO do powszechnej sprzedaży, prowadzenie rejestru prac, których wykonywanie powoduje konieczność pozostawania w kontakcie z MEKO lub jego mieszaninami zawierającymi go w stężeniu ≥0,1%. Zgodnie z opinią dostawców obecnie nie ma praktycznego i tak dobrze zbadanego zamiennika MEKO mimo prób znalezienia go w ostatnich latach. Ryzyko dodatkowego raka wątroby w przypadku 40-letniego narażenia zawodowego na MEKO wynosi 4:100 000 w stężeniu ok. 0,7 mg/m3 i jest to ryzyko akceptowalne zgodnie z przyjętymi w Polsce ustaleniami. Dotrzymywanie dopuszczalnych stężeń MEKO w powietrzu środowiska pracy na tym poziomie powinno zabezpieczyć pracowników przed jego działaniem rakotwórczym.

3

Zagrożenia zdrowotne wynikające z narażenia zawodowego na enfluran – przegląd badań i próba analizy wartości dopuszczalnych stężeń

100%

Kupczewska-Dobecka M.

Medycyna Pracy

|

2022

|

vol. 73

|

issue 1

51-69

EN

The aim of this work is to analyze the health hazards of enflurane exposure and to analyze the occupational exposure limits (OEL). The method of obtaining evidence based on a review of online databases of scientific journals was used. Enflurane is an inhalation anesthetic. Malignant hyperthermia, seizures, arrhythmias, respiratory depression and hypotension have been observed in patients. Occupational exposure to enflurane may occur in healthcare professionals. The target organ for enflurane is the central nervous system with a critical consequence of deterioration in psychomotor performance. In studies on volunteers recruited from the medical staff of operating rooms exposed to enflurane, a significant deterioration in the results of the Simple Reaction Time Test was shown. World experts’ groups assume that the LOAEC (lowest observed adverse effect concentration) value for the deterioration of psychomotor test results is 5–10% of the MAC value (minimal anesthetic concentration), i.e., 6342–12 684 mg/m3. Assessment of the nephrotoxic potential of enflurane has shown that it is unlikely to occur because biotransformation of enflurane in humans results in a low peak serum fluoride concentration of 15 μmol/l. Early reports about liver damage in patients were not be supported. Occupational exposure epidemiological studies have raised concerns about the effects of anesthetic gas mixtures on the abortion rate or on fetal development and birth defects in children, but none of these studies specifically determined the type and concentration of anesthetic gases used. The carcinogenicity and mutagenicity studies were negative. Occupational exposure to enflurane is not monitored in Poland, as no standard value has been established for it in the air of the working environment. It is necessary to quickly introduce this anesthetic along with the applicable limit value to the OEL list.

PL

Ponieważ przeprowadzono niewiele badań dotyczących wpływu zawodowego narażenia na enfluran na stan zdrowia, celem pracy była analiza zagrożeń zdrowotnych wynikających z narażenia na tę substancję oraz analiza jej dopuszczalnych stężeń w środowisku pracy. Zastosowano metodę zbierania dowodów na podstawie przeglądu internetowych baz danych czasopism naukowych. Enfluran należy do wziewnych środków ogólnie znieczulających. Obserwowano, że u pacjentów powodował on złośliwą hipertermię, napady padaczkowe, zaburzenia rytmu serca, depresję ośrodka oddechowego i niedociśnienie tętnicze. Nieliczne dane wskazują na możliwość uszkodzenia wątroby czy niewydolności nerek na skutek narkozy. Narażenie zawodowe na enfluran może występować u pracowników opieki medycznej. Narządem docelowym dla enfluranu jest ośrodkowy układ nerwowy, a skutkiem krytycznym pogorszenie sprawności psychomotorycznej. W badaniach z udziałem ochotników rekrutowanych spośród personelu medycznego sal operacyjnych narażonego na enfluran wykazano istotne pogorszenie wyników w Teście czasu reakcji prostej. Grupy eksperckie na świecie za najniższy poziom działania szkodliwego (lowest observed adverse effect concentration – LOAEC) dla pogorszenia wyników testów psychomotorycznych przyjmują stężenie na poziomie 5–10% minimalnego stężenia w powietrzu pęcherzyków płucnych w trakcie znieczulania (minimal anesthetic concentration – MAC), tj. 6342–12 684 mg/m3. Ocena potencjalnego działania nefrotoksycznego enfluranu wykazała, że jest ono mało prawdopodobne, gdyż biotransformacja enfluranu u ludzi skutkuje niskim szczytowym stężeniem fluorku w surowicy, średnio 15 μmol/l. Wczesne doniesienia przypisujące uszkodzenie wątroby u pacjentów nie zostały potwierdzone. Badania epidemiologiczne dotyczące narażenia zawodowego wzbudziły obawy co do wpływu mieszanin gazów znieczulających na częstość poronień, rozwój płodu i wady wrodzone u dzieci, jednak w żadnym z tych badań nie określono szczegółowo rodzaju i stężenia stosowanych gazów znieczulających. W badaniu rakotwórczości i mutagenności uzyskano wyniki negatywne. W Polsce nie monitoruje się narażenia zawodowego na enfluran, ponieważ nie ustalono dla niego wartości normatywnej w powietrzu środowiska pracy. Konieczne jest szybkie wprowadzenie tego anestetyku wraz z obowiązującą wartością dopuszczalną do wykazu NDS (najwyższe dopuszczalne stężenie).

4

Fluorouracyl i doksorubicyna – kardiotoksyczne cytostatyki w miejscu pracy

63%

Kupczewska-Dobecka M., Czerczak S.

Medycyna Pracy

|

2020

|

vol. 71

|

issue 3

363-373

EN

The aim of the study is to analyze the potential occupational hazards of fluorouracil (FU) and doxorubicin (DOX). The literature review was based on factual and bibliographic scientific databases of the available peer-reviewed journals and the so-called gray literature. In Poland, the process of determining the acceptable levels of occupational exposure for selected anticancer drugs has been underway since 2014, and the basis for determining the maximum allowable concentration values is usually the concentration equivalent to 0.1% of the lowest therapeutic dose found in the literature. In addition, uncertainty coefficients are used, which take into account the mechanism of action of the cytostatics, the dynamics of metabolism, the assessment of classification and labeling for carcinogenic, mutagenic, genotoxic, reproductive toxicity, organ toxicity, the ability to accumulate cytostatics, the assessment of cumulative effects with other cytostatics, the physicochemical form and data completeness. Where possible, the risk of additional cancer is estimated. Directive 2004/37/EC on the protection of workers from the risks related to exposure to carcinogens at work (the carcinogens and mutagens directive ‒ CMD) is a key legal solution in the field of public health in the European Union, focused on the issue of occupational cancer. These cytostatics, FU and DOX, are genotoxic and are classified as hazardous. Life-threatening heart damage is a serious side effect of both FU and DOX. The analysis has shown that the inclusion of dangerous drugs in the list of substances subject to the requirements of the CMD is completely justified. The cytostatics classification and labeling procedure should be harmonized throughout the European Union, which will ensure a reliable and credible risk management in this area.

PL

Celem pracy jest analiza potencjalnych zagrożeń zawodowych związanych z fluorouracylem (FU) i doksorubicyną (DOX). Przegląd piśmiennictwa przeprowadzono, korzystając z faktograficznych i bibliograficznych baz naukowych obejmujących czasopisma recenzowane oraz z tzw. szarej literatury. W Polsce od 2014 r. trwa proces ustalania dopuszczalnych poziomów narażenia zawodowego dla wybranych leków przeciwnowotworowych, a podstawą do wyznaczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń jest zwykle stężenie ekwiwalentne 0,1% najmniejszej znalezionej w piśmiennictwie dawki terapeutycznej. Stosuje się także współczynniki niepewności, które uwzględniają: mechanizm działania cytostatyku, dynamikę metabolizmu, ocenę klasyfikacji i oznakowania pod kątem właściwości rakotwórczych, mutagennych oraz genotoksycznych, szkodliwego działania na rozrodczość, działania toksycznego na narządy, zdolność kumulacji cytostatyku, ocenę działania łącznego z innymi cytostatykami, postać fizykochemiczną oraz kompletność danych. Jeśli jest to możliwe, szacuje się ryzyko wystąpienia dodatkowego nowotworu. W Unii Europejskiej kluczowym rozwiązaniem prawnym dotyczącym zdrowia publicznego, ukierunkowanym na problematykę nowotworów zawodowych, jest dyrektywa CMD (carcinogens and mutagens directive). Omawiane cytostatyki wykazują działanie genotoksyczne i są zaliczone do grupy leków niebezpiecznych. Ich poważnym działaniem ubocznym jest zagrażające życiu uszkodzenie serca. W przeprowadzonej analizie wykazano, że włączenie leków niebezpiecznych do wykazu substancji podlegających wymaganiom dyrektywy CMD jest całkowicie uzasadnione. Procedura klasyfikacji i oznakowania cytostatyków powinna zostać zharmonizowana w całej Unii Europejskiej: zapewniłoby to rzetelne i wiarygodne zarządzanie ryzykiem.

5

Bezpomiarowa ocena narażenia zawodowego na substancje chemiczne - nowe wyzwanie dla pracodawców

51%

Gromiec J. P., Kupczewska-Dobecka M., Jankowska A., Czerczak S.

Medycyna Pracy

|

2013

|

vol. 64

|

issue 5

699-716

EN

Employers are obliged to carry out and document the risk associated with the use of chemical substances. The best but the most expensive method is to measure workplace concentrations of chemicals. At present no "measureless" method for risk assessment is available in Poland, but predictive models for such assessments have been developed in some countries. The purpose of this work is to review and evaluate the applicability of selected predictive methods for assessing occupational inhalation exposure and related risk to check the compliance with Occupational Exposure Limits (OELs), as well as the compliance with REACH obligations. Based on the literature data HSE COSHH Essentials, EASE, ECETOC TRA, Stoffenmanager, and EMKG-Expo-Tool were evaluated. The data on validation of predictive models were also examined. It seems that predictive models may be used as a useful method for Tier 1 assessment of occupational exposure by inhalation. Since the levels of exposure are frequently overestimated, they should be considered as "rational worst cases" for selection of proper control measures. Bearing in mind that the number of available exposure scenarios and PROC categories is limited, further validation by field surveys is highly recommended. Predictive models may serve as a good tool for preliminary risk assessment and selection of the most appropriate risk control measures in Polish small and medium size enterprises (SMEs) providing that they are available in the Polish language. This also requires an extensive training of their future users. Med Pr 2013;64(5):699–716

PL

W Polsce nie ma obecnie wiarygodnej, uproszczonej, bezpomiarowej metody oceny narażenia na związki chemiczne, natomiast w niektórych państwach podjęto próby opracowania i wprowadzenia takich metod. Celem pracy jest przegląd wybranych modeli bezpomiarowego prognozowania narażenia zawodowego i związanego z nim ryzyka oraz ocena ich przydatności do szacowania inhalacyjnego narażenia zawodowego, zarówno dla potrzeb oceny zgodności warunków pracy z normatywami higienicznymi, jak i spełnienia wymagań rozporządzenia w sprawie rejestracji i oceny chemikaliów (tzw. REACH). Na podstawie danych literaturowych przeprowadzono przegląd i ocenę modeli: HSE COSHH Essentials, EASE, ECETOC TRA, Stoffenmanager oraz EMKG-Expo-Tool. Zapoznano się z zasadami funkcjonowania modelu i zakresem informacji dotyczących procesu technologicznego oraz innymi danymi, które są wymagane jako dane wejściowe do modelu, oraz z dostępnymi wynikami badań porównawczych, prowadzonych w celu weryfikacji modeli. Na podstawie przeprowadzonej oceny wybranych modeli można stwierdzić, że mogą być one stosowane do wstępnej oceny narażenia inhalacyjnego w zakładach pracy. Omówione modele na ogół dają jako wynik przeszacowane narażenie, a obliczone z ich wykorzystaniem poziomy narażenia należy rozpatrywać jako tzw. racjonalny najgorszy przypadek, niezbędny do prawidłowego doboru środków prewencji. Dostępna w modelach liczba kategorii procesowych i wzorcowych scenariuszy narażenia zawodowego jest obecnie stosunkowo niewielka w porównaniu z sytuacjami, które występują w przemyśle. Niezbędna jest więc dalsza walidacja programów oceny narażenia i/lub ryzyka za pomocą badań terenowych. Modele te mogą być przydatne do wstępnej oceny narażenia inhalacyjnego i doboru środków prewencji, jednak warunkiem ich stosowania w małych i średnich przedsiębiorstwach w Polsce jest ich dostępność w polskiej wersji oraz intensywne szkolenia przyszłych użytkowników w zakresie ich stosowania. Med. Pr. 2013;64(5):699–716

6

Evaluation of the TRA ECETOC model for inhalation workplace exposure to different organic solvents for selected process categories

51%

Kupczewska-Dobecka M., Czerczak S., Jakubowski M.

International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health

|

2011

|

vol. 24

|

issue 2

208-217

EN

Objective: The aim of this work is to describe the operation principle of the TRA ECETOC model developed using the descriptor system, and the utilization of that model for assessment of inhalation exposures to different organic solvents for selected process categories identifying a given application. Method: Measurement results were available for toluene, ethyl acetate and acetone in workplace atmosphere in Poland. The following process categories have been postulated: (1) Paints and lacquers factory: use in closed, continuous process with occasional controlled exposure; (2) Shoe factory: roller or brush application of glues; (3) Refinery: use in closed process, no likelihood of exposure. The next step was to calculate the workplace concentration at chosen process categories by applying the TRA ECETOC model. Results: The selected categories do not precisely describe the studied applications. Very high concentration values of acetone were measured in the shoe factory, mean 443 ppm. The concentration obtained with the aid of the model is underestimated, ranging from 25.47 to 254.7 ppm, for the case with and without activation of the local exhaust ventilation (LEV), respectively. Estimated concentration at a level corresponding to that of the measured concentration would be possible if the process category involving spraying, e.g., PROC 7 was considered. For toluene and ethyl acetate, the measured concentrations are within the predicted ranges determined with the use of the model when we assume the concentration predicted with active ventilation for the beginning, and the concentration predicted with inactive ventilation for the end of the range. Conclusions: Model TRA ECETOC can be easily used to assess inhalation exposure at workplace. It has numerous advantages, its structure is clear, requires few data, is available free of charge. Selection of appropriate process categories related to the uses identified is guarantee of successful exposure assessment.

7

OELs derivation in Poland and in the former Eastern Bloc with reference to approaches and practices applied in the EU

51%

Soćko R., Czerczak S., Kupczewska-Dobecka M.

Medycyna Pracy

|

2015

|

vol. 66

|

issue 3

383-392

PL

W oparciu o dane literaturowe, aktualne akty prawne i dyrektywy Unii Europejskiej (UE) przedstawiono zasady ochrony zdrowia pracowników w Polsce i państwach dawnego bloku wschodniego. Od 2002 r. zadania w obszarze normatywów higienicznych w tych państwach są skorelowane z polityką UE. Funkcjonowanie w Polsce systemu ustalania wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń (NDS) przez wiele lat przed wejściem do UE pozwoliło szybko dostosować polskie przepisy dotyczące chemikaliów do prawa europejskiego. Obecnie w polskim wykazie dopuszczalnych poziomów narażenia zawodowego znajdują się 543 substancje. W państwach byłego bloku wschodniego zintensyfikowanie prac nad ustaleniem tych poziomów po wejściu do UE spowodowało, że w wykazach tych państw znajduje się od 285 substancji (na Słowacji) do 780 (na Litwie). Obecnie wszystkie substancje w wykazach dopuszczalnych poziomów narażenia zawodowego w UE (do trzeciego wykazu wartości narażenia zawodowego opublikowanego w dyrektywie 2009161/EC włącznie) zostały wprowadzone do prawa polskiego, litewskiego, czeskiego, łotewskiego i węgierskiego. W innych państwach bloku wschodniego – Estonii i Słowacji – wdrożono przepisy dyrektywy 2006/15/WE ustanawiającej drugi wykaz wartości narażenia zawodowego w UE. Indywidualne wykazy krajowe zawierają znacznie więcej substancji niż wykaz UE (w którym są obecnie 122 substancje). Proces legislacyjny w UE jest powolny, dlatego wartości krajowe są ważne i potrzebne ze względu na lokalne potrzeby w wybranych dziedzinach i konieczność samodzielnych rozwiązań problemów. Niezbędne jest skorelowanie działań w zakresie ustalania regionalnych wartości dopuszczalnego narażenia zawodowego (occupational exposure limit – OEL) w krajach dawnego bloku wschodniego i w UE oraz wymiana informacji wynikających z przetworzenia olbrzymiej ilości danych literaturowych. Med. Pr. 2015;66(3):383–392

EN

Based on the literature, current legislation and the European Union (EU) directives, the rules to protect the health of workers in Poland and the countries of the former Eastern Bloc were analyzed. Since 2002, the activities in the field of hygiene standards in the countries of the former Eastern Bloc have been correlated with the EU policy. The functioning of the system of maximum admissible concentrations (MAC) having been implemented in Poland for many years before the accession to the EU, has provided for a relatively quick adjustment of Polish regulations on chemicals to the relevant European law. The Polish list includes 543 substances. In the former Eastern Bloc countries, intensification of work after joining the EU has caused the lists in those countries to contain from 285 substances in Slovakia to 780 in Lithuania. Currently, all substances included in the EU lists (up to and including the 3rd list of occupational exposure limit values of the Directive 2009/161/EC) have been governed by the Polish, Lithuanian, Czech, Latvian and Hungarian law. In Estonia and Slovakia the provisions of the Directive 2006/15/EC establishing the second list of occupational exposure limits have been implemented. Individual national lists contain much more chemicals than the EU list containing currently 122 substances. The legislative process in the EU is slow, and that is why the national law is important and necessary due to the local needs in selected areas. It is necessary to correlate the activities in the field of determining regional occupational exposure limit (OEL) values in the countries of the Eastern Bloc and the EU. Med Pr 2015;66(3):383–392

8

Ocena przydatności wybranych modeli bezpomiarowych do szacowania narażenia dermalnego dla potrzeb oceny zgodności warunków pracy z ograniczeniami 71 i 76 załącznika XVII do rozporządzenia REACH

51%

Klimecka A., Kupczewska-Dobecka M., Konieczko K., Jurewicz J.

Medycyna Pracy

|

2023

|

vol. 74

|

issue 6

487-500

EN

Background Occupational exposure to chemicals occurs mainly through inhalation and the skin. The inhalation exposure assessment is regulated by law, while in Poland the method of conducting measurements for dermal exposure has not been indicated in the law. However, due to the restrictions 71 and 76 from Annex XVII of REACH for 1-methyl-2-pyrrolidone (NMP) and N,N-dimethylformamide (DMF), exposure assessment by the dermal route is necessary. These restrictions require to ensure that exposure of workers is below the derived no-effect levels (DNELs) for dermal exposure. The aim of the work was assessment of suitability of selected non-measurement forecasting models for the estimation of dermal occupational exposure to chemicals for the purposes of assessing compliance of working conditions with the restrictions 71 and 76 of the REACH regulation. Material and Methods Three tools estimating dermal exposure, recommended by European Chemical Agency (ECHA), were selected: ECETOC TRA, RISKOFDERM and IH SkinPerm, which were used to estimate 2 exemplary workplaces. Results Results of the estimations of dermal exposure showed that non-measuring models are useful for fulfilling the obligations under restrictions 71 and 76 of Annex XVII of REACH. The type of exposure scenario and amount of data available for the workplace are crucial for the selection of the model. The ECETOC TRA was considered the best model for this type of analysis, whose main advantages are direct comparison of the output data in mg/kg/day with the DNEL value and use of standardized descriptors system. Conclusions Exposure modeling is a good and cheap way to determine the dermal exposure magnitude at workplaces, also to comply with the requirements of restrictions 71 and 76 of Annex XVII of REACH. The application of modeling in the case of occupational exposure by the dermal route is one of the solutions when it is necessary to comply with the DNEL for dermal exposure.

PL

Wstęp Do narażenia zawodowego na substancje chemiczne dochodzi głównie drogami inhalacyjną i skórną. Ocena narażenia inhalacyjnego wynika z przepisów prawa, natomiast dla narażenia dermalnego w Polsce nie wskazano prawnie sposobu przeprowadzania badań i pomiarów. Z powodu wprowadzenia ograniczeń 71 i 76 do załącznika XVII do rozporządzenia REACH dla 1-metylo-2-pirolidonu (NMP) i N,N-dimetyloformamidu (DMF) konieczne jest przeprowadzenie oceny narażenia drogą dermalną obok oceny narażenia inhalacyjnego. Ograniczenia te wiążą się z koniecznością dotrzymania wartości pochodnego poziomu niepowodującego zmian (derived no-effect level – DNEL) dla narażenia przez skórę. Celem pracy była ocena przydatności wybranych modeli bezpomiarowych do szacowania dermalnego narażenia zawodowego na związki chemiczne dla potrzeb oceny zgodności warunków pracy z ograniczeniami 71 i 76 do rozporządzenia REACH. Materiał i metody Wybrano 3 bezpłatne narzędzia, które w zakresie zastosowań mają szacowanie narażenia dermalnego i są zalecane do tego celu przez Europejską Agencję Chemikaliów (European Chemical Agency – ECHA), tj. modele ECETOC TRA, RISKOFDERM i IH SkinPerm, którymi oszacowano narażenie na 2 przykładowych stanowiskach pracy. Wyniki Wybrano 3 bezpłatne narzędzia, które w zakresie zastosowań mają szacowanie narażenia dermalnego i są zalecane do tego celu przez Europejską Agencję Chemikaliów (European Chemical Agency – ECHA), tj. modele ECETOC TRA, RISKOFDERM i IH SkinPerm, którymi oszacowano narażenie na 2 przykładowych stanowiskach pracy. Wnioski Modelowanie narażenia jest dobrym i stosunkowo tanim sposobem określania wielkości narażenia dermalnego na stanowiskach pracy, także w celu spełnienia wymagań ograniczeń 71 i 76 załącznika XVII do rozporządzenia REACH. Zastosowanie modelowania w przypadku zawodowego narażenia dermalnego jest jednym z rozwiązań w sytuacji konieczności dotrzymania wartości DNEL dla narażenia przez skórę.

9

Aspekty higieniczne i prawne oceny narażenia zawodowego na cytostatyki

51%

Kupczewska-Dobecka M., Pałaszewska-Tkacz A., Czerczak S., Konieczko K.

Medycyna Pracy

|

2018

|

vol. 69

|

issue 1

77-92

EN

The employers responsibilities for the assessment of occupational exposure to cytostatics in the workplace were analyzed in the light of existing legal regulations. Cytostatics may pose a threat to health and life of workers taking care of patients treated oncologically, i.e., pharmacists, physicians, nurses and other personnel. The significant scale of occupational exposure to cytostatics in Poland is confirmed by the data collected in the Central Register of Data on Exposure to Carcinogenic or Mutagenic Substances, Mixtures, Agents or Technological Processes, maintained by the Nofer Institute of Occupational Medicine, Łódź, Poland. The issue of occupational risk assessment of exposure to cytostatics gives raise to numerous concerns. Polish regulations concerning health protection of employees occupationally exposed to cytostatics are not unequivocal, as they are derived from different areas of the law, especially those applying to hazard classification, labeling and preparation of safety data sheets for cytostatics. There are neither binding occupational exposure limits legally set for active compounds of antineoplastic drugs nor methods for monitoring of these substances concentrations in a worker’s breathing zone and biological material. This prevents the employer to carry out the correct assessment of occupational exposure, the results of which are the basis for preparing the proper preventive strategy. In this article the consequences of amendments to the European chemical legislation for employers responsible for adequate protection of health and life of employees exposed to cytostatics, were discussed, as well as some legal changes aimed at a better health and life protection of workers exposed to cytostatics in a workplace were proposed. Med Pr 2018;69(1):77–92

PL

W publikacji przeanalizowano obowiązki pracodawców w zakresie oceny narażenia zawodowego na cytostatyki w miejscu pracy w świetle obowiązujących regulacji prawnych. Leki cytostatyczne mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia i życia pracowników sprawujących opiekę nad chorym onkologicznym (tj. farmaceutów, lekarzy, pielęgniarek i pozostałego personelu pomocniczego) oraz pracowników lecznic weterynaryjnych. Dużą skalę narażenia zawodowego na cytostatyki w Polsce potwierdzają dane gromadzone w Centralnym Rejestrze Danych o Narażeniu na Substancje Chemiczne, Ich Mieszaniny, Czynniki lub Procesy Technologiczne o Działaniu Rakotwórczym lub Mutagennym, prowadzonym przez Instytut Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera w Łodzi. Problem oceny ryzyka zawodowego związanego z narażeniem na cytostatyki budzi wiele wątpliwości. Przepisy regulujące w Polsce kwestie ochrony zdrowia pracowników zawodowo narażonych na leki cytostatyczne wywodzą się z różnych obszarów prawa i nie są jednoznaczne ani spójne (szczególnie w kwestii klasyfikacji cytostatyków pod kątem stwarzanych zagrożeń, ich oznakowania i sporządzania dla nich kart charakterystyki). Nie są ustalone prawnie wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń substancji czynnych leków przeciwnowotworowych w środowisku pracy oraz brakuje metod ich monitorowania w strefie oddychania pracownika i w materiale biologicznym. Uniemożliwia to przeprowadzanie prawidłowej oceny narażenia zawodowego, której wyniki są podstawą do podejmowania przez pracodawcę odpowiednich działań profilaktycznych. W pracy omówiono skutki nowelizacji prawa europejskiego w obszarze chemikaliów dla pracodawców, którzy odpowiadają za właściwą ochronę zdrowia i życia pracowników zatrudnionych w narażeniu na leki cytostatyczne. Przedstawiono także propozycje zmian w prawie zmierzające do lepszej ochrony pracowników narażonych na oddziaływanie cytostatyków w środowisku pracy. Med. Pr. 2018;69(1):77–92

10

Bezpomiarowa ocena narażenia na działanie substancji chemicznych przez kontakt ze skórą w środowisku pracy

51%

Jankowska A., Czerczak S., Kupczewska-Dobecka M.

Medycyna Pracy

|

2017

|

vol. 68

|

issue 4

557-569

EN

Assessment of dermal exposure to chemicals in the work environment is problematic, mainly as a result of the lack of measurement data on occupational exposure to chemicals. Due to common prevalence of occupational skin exposure and its health consequences it is necessary to look for efficient solutions allowing for reliable exposure assessment. The aim of the study is to present predictive models used to assess non-measured dermal exposure, as well as to acquaint Polish users with the principles of the selected model functioning. This paper presents examples of models to assist the employer in the the assessment of occupational exposure associated with the skin contact with chemicals, developed in European Union (EU) countries, as well as in countries outside the EU. Based on the literature data dermal exposure models EASE (Estimation and Assessment of Substance Exposure), COSHH Essentials (Control of Substances Hazardous to Health Regulations), DREAM (Dermal Exposure Assessment Method), Stoffenmanager , ECETOC TRA (European Centre for Ecotoxicology and Toxicology of Chemicals Targeted Risk Assessment), MEASE (Metal’s EASE), PHED (Pesticide Handlers Exposure Database), DERM (Dermal Exposure Ranking Method) and RISKOFDERM (Risk Assessment of Occupational Dermal Exposure to Chemicals) were briefly described. Moreover the characteristics of RISKOFDERM, guidelines for its use, information on input and output data were further detailed. Problem of full work shift dermal exposure assessment is described. An example of exposure assessment using RISKOFDERM and effectiveness evaluation to date were also presented. When no measurements are available, RISKOFDERM allows dermal exposure assessment and thus can improve the risk assessment quality and effectiveness of dermal risk management. Med Pr 2017;68(4):557–569

PL

Ocena narażenia dermalnego na substancje chemiczne w środowisku pracy jest zagadnieniem problematycznym. Wynika to w pierwszej kolejności z braku danych na temat wielkości narażenia zawodowego, pochodzących z pomiarów stężeń chemikaliów. Ze względu na powszechność potencjalnego narażenia przez kontakt ze skórą w środowisku pracy i jego konsekwencje zdrowotne konieczne jest szukanie skutecznych rozwiązań umożliwiających wiarygodną ocenę narażenia. Celem pracy jest przybliżenie bezpomiarowej oceny narażenia dermalnego na substancje chemiczne za pomocą modeli predykcyjnych i bliższe przedstawienie zasad działania wybranego modelu polskim użytkownikom. W pracy przedstawiono przykładowe modele wspomagające pracodawcę w ocenie narażenia zawodowego związanego z kontaktem substancji chemicznych ze skórą pracownika, opracowane w krajach Unii Europejskiej, jak również poza Unią. Na podstawie danych literaturowych w artykule krótko opisano wybrane modele do szacowania narażenia dermalnego: EASE (Estimation and Assessment of Substance Exposure – oszacowanie i ocena narażenia na substancję), COSHH Essentials (Control of Substances Hazardous to Health Regulations – utrzymywanie pod kontrolą substancji niebezpiecznych dla zdrowia), DREAM (Dermal Exposure Assessment Method – metoda oceny narażenia dermalnego), Stoffenmanager, ECETOC TRA (European Centre for Ecotoxicology and Toxicology of Chemicals Targeted Risk Assessment – ukierunkowane szacowanie ryzyka Europejskiego Centrum ds. Ekotoksykologii i Toksykologii Chemikaliów), MEASE (Metal’s EASE), PHED (Pesticide Handlers Exposure Database – baza danych na temat narażenia użytkowników pestycydów), DERM (Dermal Exposure Ranking Method – metoda rankingu narażenia dermalnego) i RISKOFDERM (Risk Assessment of Occupational Dermal Exposure to Chemicals – ocena ryzyka wynikającego z narażenia dermalnego na chemikalia). Ponadto bardziej szczegółowo zaprezentowano charakterystykę modelu RISKOFDERM, wskazówki dotyczące korzystania z narzędzia oraz informacje na temat danych wejściowych i wyjściowych tego modelu. Opisano problem oceny narażenia dermalnego w ciągu całego dnia roboczego, a także przedstawiono przykładowe szacowanie narażenia za pomocą modelu RISKOFDERM i dotychczasową ocenę skuteczności tego modelu. W przypadku braku danych z pomiarów stężeń chemikaliów stwarzających zagrożenie dla pracownika w wyniku kontaktu ze skórą użycie modelu RISKOFDERM umożliwia ocenę potencjalnego dermalnego narażenia zawodowego, co może podnieść jakość oceny ryzyka, a przez to skuteczność sterowania ryzykiem wynikającym z narażenia przez skórę. Med. Pr. 2017;68(4):557–569

11

Dziesięć lat obowiązywania REACH i CLP – ocena znajomości i wdrażania przepisów przez polskich użytkowników chemikaliów

51%

Konieczko K., Czerczak S., Kupczewska-Dobecka M.

Medycyna Pracy

|

2019

|

vol. 70

|

issue 4

435-444

EN

Background The aim of this work was to assess the awareness among both downstream users and distributors of chemicals in Poland, as regards legal regulations applicable to chemicals (i.e., the Regulation on Registration, Evaluation, Authorisation and Restriction of Chemicals − REACH, and the Registration on classification, labelling and packaging − CLP), and to identify on this basis the needs for training and information campaigns addressed to these professional groups, by means of a questionnaire survey. Material and Methods The SurveyMonkey Internet survey software was selected for this purpose. Two groups of respondents were surveyed − downstream users (DU) and distributors (D) of chemicals, and consumers. Results Responses were obtained from 65 downstream users and distributors of chemicals, and from 98 consumers. As many as 23% of the respondents did not know the obligations imposed on their company by REACH and CLP. Over 59% of the DU/D respondents did not have the opportunity to participate in chemical safety management (CSM) training in the last 5 years. Eighty percent of the respondents were interested in participating in free courses that would enable them to broaden their knowledge of the classification, labeling and marketing of chemicals. Conclusions Despite the 10 years of the application of REACH and CLP, many people working for chemical enterprises still do not know their company’s obligations set out in these regulations. The percentage of people positively assessing their competences increases with the size of the enterprise. The results of the survey indicate the need to organize continuous training for people using chemicals in their professional activity and for distributors. It is very important to ensure training at the basic level of chemical distributors. Such training should provide them with elementary knowledge on the hazards posed by chemicals, which could then be passed to consumers in an understandable manner. Med Pr. 2019;70(4):435–44

PL

Wstęp Celem pracy było przeprowadzenie oceny świadomości dalszych użytkowników i dystrybutorów chemikaliów w Polsce na temat obowiązujących regulacji prawnych [rozporządzenia dotyczącego rejestracji, oceny i udzielania zezwoleń w zakresie chemikaliów (Registration, Evaluation, Authorisation and Restriction of Chemicals − REACH) i rozporządzenia w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania (classification, labelling and packaging − CLP)] w zakresie chemikaliów oraz określenie na tej podstawie potrzeby szkoleń i akcji informacyjnych skierowanych do tych grup zawodowych za pomocą badania ankietowego. Materiał i metody Do przeprowadzenia ankiety wybrano internetowe oprogramowanie SurveyMonkey. Badaniami objęto 2 grupy respondentów. Pierwszą grupę osób, do których skierowano ankietę, stanowili dalsi użytkownicy i dystrybutorzy substancji chemicznych i ich mieszanin, 2 grupę – konsumenci. Wyniki Uzyskano odpowiedzi od 65 dalszych użytkowników i dystrybutorów chemikaliów oraz od 98 konsumentów. Aż 23% respondentów nie znało obowiązków, jakie nakładają na ich przedsiębiorstwo rozporządzenia REACH i CLP. Ponad 59% badanych (dalszych użytkowników i dystrybutorów) nie miało możliwości uczestniczenia w szkoleniach dotyczących zarządzania bezpieczeństwem chemicznym w ostatnich 5 latach. Osiemdziesiąt procent respondentów było zainteresowanych uczestnictwem w nieodpłatnych kursach umożliwiających poszerzenie wiedzy z zakresu klasyfikacji, oznakowania i wprowadzania chemikaliów do obrotu. Wnioski Pomimo 10 lat obowiązywania REACH i CLP wiele osób pracujących w przedsiębiorstwach nadal nie zna obowiązków swojej firmy określonych w tych rozporządzeniach. Odsetek pracowników pozytywnie oceniających swoje kompetencje rośnie wraz z wielkością przedsiębiorstwa. Wyniki badania ankietowego wskazują na potrzebę organizowania ustawicznych szkoleń dla osób stosujących chemikalia w działalności zawodowej oraz dla dystrybutorów. Bardzo istotne jest przeszkolenie na podstawowym poziomie dystrybutorów chemikaliów. Szkolenia powinny zapewnić im elementarną wiedzę na temat zagrożeń stwarzanych przez chemikalia, tak aby mogli te informacje w przystępny sposób przekazać konsumentom. Med. Pr. 2019;70(4):435–444

12

Cytostatics as hazardous chemicals in healthcare workers’ environment

51%

Pałaszewska-Tkacz A., Czerczak S., Konieczko K., Kupczewska-Dobecka M.

International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health

|

2019

|

vol. 32

|

issue 2

141-159

EN

Cytostatics not only induce significant side-effects in patients treated oncologically but also pose a threat to the health of occupationally exposed healthcare workers: pharmacists, physicians, nurses and other personnel. Since the 1970s numerous reports from various countries have documented the contamination of working areas with cytostatics and the presence of drugs/metabolites in the urine or blood of healthcare employees, which directly indicates the occurrence of occupational exposure to these drugs. In Poland the significant scale of occupational exposure to cytostatics is also confirmed by the data collected in the central register of occupational carcinogens/mutagens kept by the Nofer Institute of Occupational Medicine. The assessment of occupational exposure to cytostatics and health risks constitutes employers’ obligation. Unfortunately, the assessment of occupational risk resulting from exposure to cytostatics raises a number of concerns. Provisions governing the problem of workers’ health protection are not unequivocal because they derive from a variety of law areas, especially in a matter of hazard classification and safety data sheets for cytostatics. Moreover, no legally binding occupational exposure limits have been set for cytostatics or their active compounds, and analytical methods for these substances airborne and biological concentrations are lacking. Consequently, the correct assessment of occupational exposure to cytostatics, the evaluation of health hazards and the development of the proper preventive strategy appear difficult. The authors of this article described and discussed the amendments to the European provisions concerning chemicals in the light of employers’ obligations in the field of employees’ heath protection against the consequences of exposure to cytostatics. Some modifications aimed at a more effective health protection of workers occupationally exposed to cytostatics were also proposed. Int J Occup Med Environ Health. 2019;32(2):141–59

13

Occupational risk resulting from exposure to mineral wool when installing insulation in buildings

51%

Kupczewska-Dobecka M., Konieczko K., Czerczak S.

International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health

|

2020

|

vol. 33

|

issue 6

757-769

EN

Mineral wool is widely used for thermal and sound insulation. The subject of the study is to identify hazards for employees resulting from exposure to mineral wool, when it is used to insulate buildings, and to assess the risk arising from this exposure. When installing mineral wool insulation, respirable mineral fibers, dust, and volatile organic compounds may pose a hazard at workplaces. Based on the results of concentration measurements, it was assessed that the probability of adverse health effects related to the work of insulation installers, resulting from exposure to mineral wool fibers, is low, but for dust associated with exposure, an average health risk was estimated. An additional threat may be the sensitizing effect of substances used as binders and additives improving the utility properties of mineral wool, for example, phenol formaldehyde resins. The paper also contains some information on the labeling of mineral wool; this is very important because the label allows downstream users to recognize mineral wools, the composition and properties of which cause that they are not classified as carcinogens.

Refine search results

10 Medycyna Pracy

3 International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health

13 Kupczewska-Dobecka M.

9 Czerczak S.

5 Konieczko K.

2 Jankowska A.

2 Pałaszewska-Tkacz A.

1 Gromiec J. P.

1 Jakubowski M.

1 Jurewicz J.

1 Klimecka A.

1 Soćko R.

1 2023

2 2022

2 2020

2 2019

2 2017

2 2015

1 2014

1 2011

Metotreksat – genotoksyczny i teratogenny dla personelu medycznego onkologicznych oddziałów szpitalnych?

Oksym butan-2-onu jako potencjalny czynnik rakotwórczy dla ludzi – dowody i skutki dla przedsiębiorstw wynikające ze zmiany klasyfikacji

Zagrożenia zdrowotne wynikające z narażenia zawodowego na enfluran – przegląd badań i próba analizy wartości dopuszczalnych stężeń

Fluorouracyl i doksorubicyna – kardiotoksyczne cytostatyki w miejscu pracy

Bezpomiarowa ocena narażenia zawodowego na substancje chemiczne - nowe wyzwanie dla pracodawców

Evaluation of the TRA ECETOC model for inhalation workplace exposure to different organic solvents for selected process categories

OELs derivation in Poland and in the former Eastern Bloc with reference to approaches and practices applied in the EU

Ocena przydatności wybranych modeli bezpomiarowych do szacowania narażenia dermalnego dla potrzeb oceny zgodności warunków pracy z ograniczeniami 71 i 76 załącznika XVII do rozporządzenia REACH

Aspekty higieniczne i prawne oceny narażenia zawodowego na cytostatyki

Bezpomiarowa ocena narażenia na działanie substancji chemicznych przez kontakt ze skórą w środowisku pracy

Dziesięć lat obowiązywania REACH i CLP – ocena znajomości i wdrażania przepisów przez polskich użytkowników chemikaliów

Cytostatics as hazardous chemicals in healthcare workers’ environment

Occupational risk resulting from exposure to mineral wool when installing insulation in buildings