Search results

1

Wokół Śmierci świętego Józefa. Glosa do książki Jana Zielińskiego

100%

Sikorska-Krystek A.

Studia Norwidiana

|

2021

|

vol. 39

311-330

EN

This article introduces French press sources discussing the painting The Death of Saint Joseph exhibited in Galerie Colbert in Paris during the summer of 1862, whose authorship was attributed at the time to Raphael. One admirer of the exhibition was Cyprian Norwid.Under the impression that he was in the presence of a Renaissance masterpiece, he wrote two touching letters to Joanna Kuczyńska, in which he shared his impressions of the exhibition. The cited sources supplement the findings contained in the book by Jan Zieliński, reveal the inside story behind the mystification, and narrate the future fate of the painting admired by the poet.

PL

Artykuł Wokół „Śmierci św. Józefa”. Glosa do książki Jana Zielińskiego przybliża francuskie źródła prasowe, dotyczące płótna eksponowanego w paryskiej Galerie Colbert latem 1862 roku, którego autorstwo przypisywano wówczas Rafaelowi. Admiratorem tej ekspozycji był Cyprian Norwid, który pod wpływem przekonania o obcowaniu z arcydziełem renesansowego mistrza napisał dwa przejmujące listy do Joanny Kuczyńskiej, w których dzielił się wrażeniami z wystawy. Przywołane źródła stanowią uzupełnienie książki Jana Zielińskiego i przybliżają kulisy mistyfikacji podziwianego przez poetę obrazu, a także jego późniejsze losy.

2

Pantaleon Szyndler – odkrywca Cypriana Norwida

100%

Sikorska-Krystek A.

Studia Norwidiana

|

2023

|

vol. 41

167-200

EN

For the admirers of works by Cyprian Norwid and Pantaleon Szyndler, as well as for the researchers of their legacy, it may prove valuable to reflect on the reception of two portraits of Norwid by Szyndler. Their national reception in the 1880s, as well as at the beginning of the 20th ury, is intertwined with he reception of the figure and work of the author of Quidam is “not-so-late grandchildren”, as well as with he fate of the artist who, by immortalising Norwid on canvas twice just a few years before his death, not only provided an extremely poignant image of the poet in the last years of his life, but above all created a work of extraordinary artistic value. In this article, the author cites a number of statements on the two portraits of Norwid that were appreciated by the Polish ublic before Norwid’s actual work was “discovered”. In particular, Portret Cypriana Norwida [Portrait of Cyprian Norwid] (1882) became a significant source of the unparalleled recognition Szyndler enjoyed. After the artist’s death 905, he was described not only as “an excellent expert in painting the human body, especially women”, or as a painter whose paintings “enjoyed great critical acclaim for the warm colouring inherent in them”, but “the plasticity of his portraits, of which the portrait of Cyprian Norwid is one of the best” was emphasised.

PL

Dla miłośników twórczości Cypriana Norwida i admiratorów dziel Pantaleona Szyndlera oraz badaczy ich spuścizny, wartościowym poznawczo może okazać się pochylenie nad odbiorem dwóch norwidowskich portretów, których autorem był Szyndler. Ich krajowa recepcja w latach 80. XIX wieku, a także na początku wieku XX. splata się z odbiorem postaci i twórczości autora Quidama wśród nie tak późnych wnuków, jak i z losami artysty, który uwieczniając Norwida na płótnie dwukrotnie na kilka lat przed jego śmiercią, dal nie tylko niezwykle przejmujący obraz poety w ostatnich latach jego życia, ale przede wszystkim stworzy! dzieło o niezwykłej klasie artystycznej. W artykule przywołuję szereg wypowiedzi poświęconych dwóm portretom Norwida, które zostały docenione przez polską publiczność, zanim „odkryto" twórczość autora Vade-mecum. Zwłaszcza Portret Cypriana Norwida (1882) stał się znaczącym źródłem niebywałego uznania, którym cieszył się Szyndler. Po śmierci artysty w 1905 roku pisano o nim nie tylko jako o „znakomitym specjaliście w malowaniu ciała ludzkiego, zwłaszcza kobiet”, czy też jako o malarzu, którego obrazy „cieszyły się dużym uznaniem krytyki za właściwy mu ciepły koloryt", ale podkreślano „plastykę portretów, z których jednym z najlepszych jest portret Cypriana Norwida".

3

Pieśń ku niebiosom. Echa chopinowskie w twórczości Artura Oppmana

63%

Sikorska-Krystek A., Krystek J.

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka

|

2021

|

issue 41

227-245

EN

This article presents a cycle of lyrical works entitled Z motywów Chopina (From Chopin’s themes) by Artur Oppman, published in 1893 in the volume Pieśni (Songs). The shape of this cycle had been modified over the years. In 1908, the poet changed its title and expanded it with new works. This change testifies to the evolution of the creative concept and the set of ideas about the function of the composer’s work. Contrary to the opinion rooted in the tradition of research about the conventional approach to the impact of Chopin’s work presented in Oppman’s lyrical poetry, the authors of the article demonstrate a far-reaching originality of the discussed work, focusing their attention both on issues related to understanding the narrowly-defined poetological knowledge and on the problem of translating musical means of expression into the language of a literary work.

Refine search results

2 Studia Norwidiana

1 Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka

3 Sikorska-Krystek A.

1 Krystek J.

1 2023

2 2021

Wokół Śmierci świętego Józefa. Glosa do książki Jana Zielińskiego

Pantaleon Szyndler – odkrywca Cypriana Norwida

Pieśń ku niebiosom. Echa chopinowskie w twórczości Artura Oppmana