Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

O współpracy zespołu Pracowni Filologii Białoruskiej IS PAN z prof. Władysławem Kuraszkiewiczem w zakresie badania gwar

100%

Kondratiuk M.

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza

2018

vol. 25

issue 1

241-251

The article shows the role of Prof. Władysław Kuraszkiewicz in creating and developing Byelorussian investigations in Poland after World War II. In the interwar period he investigated Russian dialects in Podlasie, Polesie and Helm Regions. In 1937 he was the first to collect rich dialectae materials in 70 villages between the Bug and the Narew Rivers, which he published in 1939 The Outline of east-slavonic dialectology with examples of dialectal texts, and edition, Warsaw 1963, made him famous. Prof. Kuraszkiewicz was the reviewer of the first three volumes of the Atlas of East Slavonic Dialects of Bialystok Region (Wrocław 1980–1993). Before 1985 he initiated the investigations of the Atlas of East Slavonic Dialects of the Bug River Region, carried out by to teams: the Institute of Slavistic Studies in Warsaw and the Institute of Slavistic Studies UMCS in Lublin. He also contributed to the development of scientific personnel. He promoted and reviewed the doctor`s and assistant-professor research. He supported the development of Byelorussian studies and set up “International Association of Byelorussists and Polish Byelorussists Society”.

Uwagi o zmianach leksykalnych w gwarze sokólskiej wsi Nomiki w połowie XX wieku

100%

Kondratiuk M.

TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych

2020

vol. 6

issue Numer Specjalny

113-119

Номіки (діал. nˡom’ik’i), колишнє село королівських селян в економії Гродно. Під час волочної поміри близько 1560 року воно займало на 22 волоки. Перша згадка про село Номіковічи датується 1578 р. Проживали там литовці та русини, які відбували панщину у фільварку в Одельську. Після шведської навали частину покинутих земель віддали селянам, переселеним із сіл, переданих татарам. Під час діалектних досліджень, здійснених Станіславом Глінкою (1957 рік і 1971 рік), було стверджено, що мешканці села спілкувалися між собою переважно білоруською, частково польською мовами. У статті подано приклади використання двох та кількох різних назв для одного і того ж десигната, дії чи явища. Це були назви, що використовувались у минулому та вживаються сьогодні, а також назви знарядь та дій, які вийшли з ужитку внаслідок науково-технічного прогресу, розвитку культури та освіти. Чітко видно заміну руських назв польськими назвами, що часто залежить від віку інформатора (зміни поколінь).

Nomiki (dialectal: nˡom’ik’i) is an old village of royal peasants in Grodno county. During measurement of ground about 1560. The first mention of the village of Nomikowiczy dates back to 1578. Lithuanians and Ruthenians serving serfdom on the farm in Odelsko were imprisoned there. After the Swedish invasion, some of the abandoned lands were given to the peasants who were displaced from the villages handed over to the Tatars.During the dialectical research of Stanisław Glinka (1957 and 1971), the inhabitants mostly spoke Belarusian, partially Polish. The article presents the examples of usage two or more different names to define the same designate, activity or phenomenon. There were the names used in the past and nowadays, or the names which were out of use due to scientific and technical progress, evolution of culture and education. Changes in replacing Ruthenian names with Polish names are clearly visible, often depending on the age of the informant (generational changes).

Nomiki (gw. nˡom’ik’i), to dawna wieś chłopów królewskich w ekonomii grodzieńskiej. W czasie pomiary włócznej około 1560 roku została osadzona na 22 włókach. Pierwsza wzmianka o siole Nomikowiczy pochodzi z 1578 roku. Osadzono w niej Litwinów i Rusinów odbywających pańszczyznę na folwarku w Odelsku. Po najeździe szwedzkim część włók opustoszałych oddano chłopom przesiedlonym ze wsi przekazanych Tatarom. W czasie badań gwarowych Stanisława Glinki (lata 1957 i 1971) mieszkańcy rozmawiali ze sobą przeważnie po białorusku, częściowo po polsku. W artykule przedstawiono przykłady używania dwóch i kilku różnych nazw na określenie tego samego desygnatu, czynności czy zjawiska. Były to nazwy używane dawniej i obecnie lub nazwy narzędzi i czynności, które wyszły z użycia w wyniku postępu naukowo-technicznego, rozwoju kultury i oświaty. Wyraźnie widoczne są zmiany zastępowania nazw ruskich nazwami polskimi, często zależne od wieku informatora (zmiany pokoleniowe).

Refine search results

1 Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza

1 TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych

2 Kondratiuk M.

1 2021

1 2018

Search results

O współpracy zespołu Pracowni Filologii Białoruskiej IS PAN z prof. Władysławem Kuraszkiewiczem w zakresie badania gwar

Uwagi o zmianach leksykalnych w gwarze sokólskiej wsi Nomiki w połowie XX wieku