Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

NIEDOKOŃCZONA PARTIA SZACHÓW: DEMISTYFIKACJA FIGURY OFIARY I SUBWERSJA DYSKURSU ODPOWIEDZIALNOŚCI W POWIEŚCI DANAS JE SREDA (DZISIAJ JEST ŚRODA) DAVIDA ALBAHARIEGO

100%

Rosić T.

Porównania

2018

vol. 23

issue 2

201-212

David Albahari’s novel Danas je sreda (Today is Wednesday) belongs to a group of novels in post-Yugoslav literary production in which – since 2010 – paternity policies have been intensely explored in the context of mechanisms of remembering/forgetting. The paper reviews the narrative strategies of son-narrator testimony by which the stabile identity positions and policies within the complex father-son opposition are disintegrated and and annulled. This disintegration occurs in the process of testifying about the past historical events such as the Informbiro Resolution, the organization of the concentration camp on the Goli otok and the collapse of the SFRY. The father figure also makes the reader face the processes of neoliberal globalization and repatriarchalization, on the one hand, as well as with the necessity of re-examination of the past and establishment of the culture of memory in post-Yugoslav region, on the other. But the fundamental demystification of the figure of the victim – both historical and political – subverts the discourse of responsibility that is established as an already impossible speech in Albaharis novel, branding the post-Yugoslav project of a culture of memory as utopian.

Powieść Davida Albahariego Danas je sreda (Dzisiaj jest środa) należy do tych powieści (post)jugosłowiańskiej produkcji literackiej, które od 2010 roku poddają krytycznemu oglądowi polityki ojcostwa w kontekście mechanizmów pamiętania i zapominania. W pracy zanalizowano modele narracyjne oraz strategie dezintegrujące dookreślone pozycje tożsamościowe relacji ojciec – syn w procesie zaświadczania o przeszłości (mowa tu o takich wydarzeniach, jak np. rezolucja Biura Informacyjnego, tworzenie obozu na Nagiej Wyspie czy rozpad Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii). Figura ojca stawia czytelnika w obliczu procesów neoliberalnej globalizacji i repatriarchalizacji z jednej strony, z drugiej zaś – konieczności zweryfikowania przeszłości i tworzenia kultury pamięci na obszarze postjugosłowiańskim. Gruntowna demistyfikacja figury ofiary zarówno historycznej, jak i politycznej prowadzi do subwersji dyskursu odpowiedzialności, który w odniesieniu do krajów byłej Jugosławii w tytułowej powieści Albahariego konstytuuje się jako utopijny projekt kultury.

Kobieta-pisarz. Cyborg i utopia hybrydycznej płci kulturowej w serbskiej kulturze XXI wieku

100%

Rosić T.

Porównania

2015

vol. 16

89-102

This paper analyses the status and place of the feminist and postmodern utopia of multiple identities in Serbian culture. Starting from a definition of cyborg as an utopian concept of the feminist thinking, given by Dona Haraway, the paper explores possible utopian aspects of the syntagma woman-writer that are based on constant change of gender identities and roles that the syntagma implies. The figure of female authorship in the context of neo-conservative spirit of the Serbian cultural market in transition is more than ever connected to the understand-ing and evaluation of the traditional concept and quality of "the feminine". The figure of female authorship in Serbian culture is also based on flirting with different feminist strategies of repre-senting, whether they ridicule or apparently support it. All this points to an urgent need of form-ing a serious stand about the studies of gender in this country and in the region.

Autorka rozważa status i miejsce, jakie w serbskiej kulturze zajmuje kobieta-pisarz, odwołując się do feministycznej i postmodernistycznej utopii hybrydycznej tożsamości. Wychodząc od definicji cyborga, jako utopijnego konceptu pojawiającego się w feministycznej refleksji Donny Haraway, analizuje utopijne aspekty określenia „kobieta-pisarz”, bazujące na ciągłej zmianie tożsamości płci i ról kulturowych, implikowanych przez to określenie. Figura kobiecego autorstwa w kontekście neokonserwatywnego rynku serbskiej kultury w okresie przejściowym jest bardziej niż kiedykolwiek związana z rozumieniem oraz z oceną tradycyjnej koncepcji i miary „kobiecości”. Figura kobiety-autorki w kulturze serbskiej wykorzystuje różne feministyczne strategie reprezentacji, które ją ośmieszają lub pozornie wspierają. Wszystko to wskazuje na pilną potrzebę wypracowania poważnych podstaw dla badań genderowych w tym kraju i w regionie.

Refine search results

2 Porównania

2 Rosić T.

1 2018

1 2015

Search results

NIEDOKOŃCZONA PARTIA SZACHÓW: DEMISTYFIKACJA FIGURY OFIARY I SUBWERSJA DYSKURSU ODPOWIEDZIALNOŚCI W POWIEŚCI DANAS JE SREDA (DZISIAJ JEST ŚRODA) DAVIDA ALBAHARIEGO

Kobieta-pisarz. Cyborg i utopia hybrydycznej płci kulturowej w serbskiej kulturze XXI wieku