Search results

1

Poglądy antyinteligenckie Lwa Tołstoja

100%

Jędrysko C.

Przegląd Rusycystyczny

|

2013

|

issue 4

PL

Cezar Jędrysko Uniwersytet Jagielloński, Kraków, Poland cezar.jedrysko@gmail.com АНТИИНТЕЛЛИГЕНТСКИЕ ВЗГЛЯДЫ ЛЬВА ТОЛСТОГО Резюме Целью настоящей работы является представление антиинтеллигентских взглядов Льва Толстого. Порядок рассуждений является следующим. Сначала определяются термины, используемые в работе. Представлены главным образом интерпретационные споры, касающиеся генезиса и роли русской интеллигенции. Прослеживая процесс формирования антиинтеллигентских взглядов в русской культуре XIX века (славяно-фильство, народничество, марксизм), формируется понятие «антиинтеллигентской идеи». Следующий раздел содержит представление тех взглядов Толстого, в которых можно найти антиинтеллигентские мотивы. Это, по очереди: так называемая «толстов-ская крестьяномания», концепция труда и связанная с ней этика труда, критика теории разделения труда, а также антипрогрессивные взгляды. LEO TOLSTOY’S ANTI-INTELLIGENTSIA VIEWS Summary The purpose of this article is to present the anti-intellectualistic views of Leo Tolstoy. The order of considerations is as follows. First we have defined the notions used in further parts of this paper. We have presented the major interpretative disputes regarding the genesis and role of Russian intelligentsia. By tracking the process of formation of anti-intellectualistic approaches in the Russian culture of the 19th century (Slavophilism, populism, Marx-ism), the notion of “an anti-intellectualistic idea” has been formulated. The next chapter is a presentation of Tolstoy’s views, in which we can trace anti-intellectualistic trends. These will include, respectively: the so-called “Tolstoy’s peasant mania”, the concept of labor and the related work ethics, criticism against the labor division theory, as well as anti-progres-sive views.

2

Dwa symbole. Dwie koncepcje postępu i diagnoza kryzysu współczesności N. F. Fiodorowa

100%

Jędrysko C.

Kultura i Wartości

|

2014

|

issue 10

DE

N. F. Fiodorow ist Autor eines ungewöhnlichen Projektes – des sogenannten Gemein-schaftswerks, das eine Verbindung des rustikalen und antiprogressiven Gesellschaftsbil-des mit einer technologischen Utopie bildet. Im Artikel soll Fiodorows Vision des Zivili-sationsfortschritts unter dem Aspekt ihrer zwei Maßstäbe: der Diagnose der Krise und der Idee des Fortschritts untersucht werden. Am Anfang werden Symptome der Krise und ihre Ursachen dargestellt, dann werden zwei alternative Ideen des Fortschritts ge-genübergestellt. Die Essenz der ersten Idee ist das Primat des Neuen über dem Alten. Sie komme in Gestalt des Ersten Weltkrieges zum Ausdruck und bilde das Fundament der Zivilisation des Todes. Die zweite Idee soll als ein Heranwachsen der Kultur verstanden werden, als Wachrütteln des Bewusstseins, dass jeweilige Generation in Schuld gegen-über ihren Ahnen steht. Es wird symbolisch durch die altrussische Tradition repräsen-tiert.

EN

N. F. Fedorov is the author of an extraordinary project, the so-called “the common task”, which combines a rural and anti-progressive vision of society with technological utopia. In this paper I will consider his concept of the development of civilizations in terms of its two determinants: the diagnosis of the crisis and the idea of progress. At the beginning I will present the symptoms of the crisis and the reasons which, according to Fedorov, underlie it. I will then contrast two ideas of progress. First of them can be described as the primacy of the new over the old. It is represented by the World Expo event, and leads to the foundation of the civilization of death. The second must be regarded as a maturing of culture and awakening of an awareness of the common debt of humanity to its ances-tors. It is symbolically depicted by the old Russian tradition of raising a church over a day by a local society in case of natural disasters.

PL

N. F. Fiodorow jest autorem niezwykłego projektu – tak zwanego „wspólnego dzieła” – będącego połączeniem rustykalnego i antyprogresywnego obrazu społeczeństwa z technologiczną utopią. Celem niniejszego artykułu jest rozważenie Fiodorowowskiej wizji rozwoju cywilizacji pod kątem jej dwóch wyznaczników: diagnozy kryzysu oraz idei postępu. Na początku zostaną przedstawione symptomy kryzysu oraz przyczyny, które za nimi stoją. Następnie skonfrontowane zostaną dwie alternatywne idee postępu. Istotą pierwszej jest prymat nowego nad starym. Uwidacznia się ona pod postacią Wystawy Światowej i stanowi fundament cywilizacji śmierci. Natomiast druga powinna być pojmowana jako dojrzewanie kultury, rozbudzanie świadomości obecności powszechnego długu danego pokolenia względem przodków. Symbolizuje ją staroruska tradycja stawiania cerkwi jednodniowych przez lokalne społeczności w obliczu klęsk naturalnych.

3

Granice filozofii. Mikołaj Fiodorow i projekt wspólnego dzieła

100%

Jędrysko C.

Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris

|

2014

|

vol. 26

|

issue 3

123-135

EN

This paper is a presentation of Nikolai Fedorov’s main and only idea: the abolition of death and the resurrection of the dead of all generations. Fedorov’s philosophy is a unique mix of theological and futuristic-utopian narratives. Firstly, I take a look at Fedorov’s religious assumptions: the relation between God and man and the meaning of Lazarus' resurrection for mankind. Secondly, I examine the social and technological conditions which have to be fulfilled in order to animate the dead bodies of our forefathers. Then, I try to characterize Fedorov’s thinking as a deontological moral philosophy based on the concept of imperative. I arrive at the conclusion that Fedorov’s project, on the one hand, exceeds and, on the other hand, extends the limits of what we call “philosophy”. Additionally, some recent contexts of Fedorov’s idea in modern Russia will be mentioned in the article: Strategic Social Initiative 2045 and political party Evolution 2045.

4

O idei rosyjskiej raz jeszcze – aktualnie i dobrze. Recenzja: Paweł Rojek, Przekleństwo imperium. Źródło rosyjskiego zachowania, Wydawnictwo M, Kraków 2014

100%

Jędrysko C.

Kultura i Wartości

|

2014

|

issue 12

5

Filozofowie tylko interpretowali świat, idzie jednak o to, aby go przemienić. Filozoficzny projekt Mikołaja Fiodorowa i Mikołaja Bierdiajewa

100%

Jędrysko C.

Kultura i Wartości

|

2013

|

issue 7

DE

Im Artikel wird das Ziel verfolgt, am Beispiel von zwei unterschiedlichen Denkern – Nikolai Fjodorow und Nikolai Bierdjajew – ein philosophisches Projekt aufzuzeigen, in dem eine Abwendung von der Philosophie als Versuch der Wirklichkeitsschilderung und eine Hinwendung zur aktivistischen Eschatologie erfolgt. Dieses Projekt wird nach Bierdjajew „Philosophie des Schaffens“ genannt und macht eine gewisse Eigenschaft bei den russischen Philosophen anschaulich: die Notwendigkeit, philosophische Schlüsse in die Praxis umzusetzen und sie außerhalb der Philosophie zu verwirklichen. Im Artikel wird der Versuch unternommen, unter Bezug auf die beiden Denker die grundsätzliche Frage nach der Dialektik des Schaffens zu beantworten, wie sie von Władysław Stróżewski formuliert wurde: „Warum existiert nicht etwas, was existieren könnte (oder sollte)?“. Zuerst prüfen wir die Bedingungen für die Möglichkeiten des Schaffens, also den ontologischen Grundsatz gegenüber der Welt, der von Fjodorow und Bierdjajew angenommen wird. Dann stellen wir die Gründe fest, die hinter der Notwendigkeit des Schaffensaktes stehen, nämlich etwas Neues in die vorhandene Wirklichkeit einzuführen.

EN

The aim of this paper is to present, on the basis of two different thinkers – Nikolai Fedorov and Nikolai Berdyaev, a new philosophical project which diverges from the common understanding of philosophy, popularly construed as an attempt to describe reality. Instead, this new philosophical project angles towards active eschatology. Called after Berdyaev “the philosophy of creativity”, this project is an example of one of the primary characteristics of the Russian philosophical thought in question – the need and insistence on applying theory, on complementing philosophy with across-theboard praxis, with employment and practice that reach beyond the confines of academic philosophy.Drawing on the thought of Fedorov and Berdyaev, the article attempts to privide an apt answer to the elementary question of dialectics of creativity formulated by Władysław Stróżewski: “Why doesn’t there exist something that potentially could (or should) exist?” Firstly, select conditions that allow the possibility of creativity – Fedorov’s and Berdyaev’s ontological presumptions about the world are examined. Secondly, reasons justifying the necessity of the creative act, i.e., the rationale behind creating something new and unleashing it onto the world, are duly considered and elaborated on.

PL

Celem artykułu jest ukazanie na przykładzie koncepcji M. Fiodorowa i M. Bierdiajewa projektu filozoficznego, w którym następuje odejście od filozofii rozumianej jako opis rzeczywistości i zwrócenie się w stronę aktywistycznej eschatologii. Ten projekt określamy za Bierdiajewem mianem „filozofii twórczości”. Stanowi on wykrystalizowaną postać stwierdzanej przez filozofów rosyjskich konieczności wcielania w życie wniosków filozoficznych, dopełniania ich realizacją poza obszarem filozofii. Nawiązując do Fiodorowa i Bierdiajewa, próbuję odpowiedzieć na zasadnicze pytanie dialektyki twórczości sformułowane przez W. Stróżewskiego: dlaczego nie istnieje coś, co mogłoby (lub powinno) istnieć. Najpierw badam warunki możliwości twórczości, czyli założenie ontologiczne przyjęte przez Fiodorowa i Bierdiajewa. Następnie przedstawiam racje stojące za koniecznością dokonania aktu twórczego.

6

Jak wymazać śmierć z kart historii? Meandry praktyki wskrzeszania zmarłych ojców Nikołaja Fiodorowa

100%

Jędrysko C.

Przegląd Rusycystyczny

|

2014

|

issue 3

PL

Cezar Jędrysko Uniwersytet Jagielloński, Kraków, Poland cezar.jedrysko@gmail.com КАК СТЕРЕТЬ СМЕРТЬ СО СТРАНИЦ ИСТОРИИ? СЛОЖНОСТЬ ПРАКТИКИ ВОСКРЕШЕНИЯ МЕРТВЫХ ОТЦОВ Н.Ф. ФЕДОРОВА Резюме В основе настоящей статьи лежит представление о подробностях „общего дела” для человечества, концепции разработанной Н.Ф. Федоровым, мыслителем второй половины XIX века. Он провозглашал, что у человечества есть моральный и религи-озный долг, чтобы уничтожить смерть и воскресить все прошлые поколения. В этой статье я подробно останавомваюсь на футуристическом образе высокотехнологичного, организованного по законам культа предков общества-братства. Я хочу изобразить проект Федорова как реорганизацию трех начальных отношений: (1) отношения человека к космосу, (2) отношения человека к культуре и (3) отношения человека к человеку. HOW TO ERASE DEATH FROM THE PAGES OF HISTORY? N.F. FEDOROV’S DEVIOUS THOUGHTS ON RESURRECTING DECEASED FATHERS SummaryThis paper is devoted to the details of the “common task” for humanity, as developed and propounded by the XIX-th century Russian thinker Nicolai Fedorovich Fedorov. He proclaimed that mankind is under a moral and religious obligation to overcome death and resurrect every single past generation. In this article I will focus on Fedorov’s futuristic vision of a high-tech society-brotherhood organized by the cult of ancestors. I am going to depict Fedorov’s project in terms of redesigning three primary relations: (1) man’s relation to the cosmos, (2) man’s relation to culture and (3) man’s relation to man.

7

Wprowadzenie

38%

Bohun M., Jędrysko C.

Kultura i Wartości

|

2015

|

issue 14

Refine search results

4 Kultura i Wartości

2 Przegląd Rusycystyczny

1 Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris

7 Jędrysko C.

1 Bohun M.

1 2015

4 2014

2 2013

Poglądy antyinteligenckie Lwa Tołstoja

Dwa symbole. Dwie koncepcje postępu i diagnoza kryzysu współczesności N. F. Fiodorowa

Granice filozofii. Mikołaj Fiodorow i projekt wspólnego dzieła

O idei rosyjskiej raz jeszcze – aktualnie i dobrze. Recenzja: Paweł Rojek, Przekleństwo imperium. Źródło rosyjskiego zachowania, Wydawnictwo M, Kraków 2014

Filozofowie tylko interpretowali świat, idzie jednak o to, aby go przemienić. Filozoficzny projekt Mikołaja Fiodorowa i Mikołaja Bierdiajewa

Jak wymazać śmierć z kart historii? Meandry praktyki wskrzeszania zmarłych ojców Nikołaja Fiodorowa

Wprowadzenie