Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Uwarunkowania endogeniczne zarządzania zasobami ludzkimi zakreślają ramy funkcji kadrowej w organizacji. Celem artykułu jest wskazanie wybranych uwarunkowań, których wpływ na cele, zadania, dobór metod i praktyk zarządzania kadrami jest współcześnie szczególnie istotny. Uwagę skupiono na tendencjach przekształceń strukturalno-organizacyjnych, roli kultury organizacyjnej w realizacji procesów i praktyk kadrowych oraz zarządzaniu różnorodnością zasobów ludzkich w organizacji. Ukazano też powiązanie problematyki (zagadnień) zarządzania zasobami ludzkimi z problematyką pedagogiki pracy.
EN
Endogenic determinants of human resource management determine the range of the personnel function in an organization. The aim of the article is to present selected determinants, the influence of which over goals, tasks, the choice of methods and practices of personnel management is very significant nowadays. The attention has been paid to the tendencies of structural-organizational transformations, the role of organizational culture in realizing processes and staff-related practices, as well as of managing the diversity of human resources in an organization. The relationship between the issues (problems) of human resource management and the issues of labour pedagogy has been indicated as well.
2
Content available remote

OD REDAKTORA TEMATYCZNEGO NUMERU

100%
PL
Trudno przecenić znaczenie kształcenia zawodowego dla rozwoju kapitału ludzkiego. Kapitał ludzki danej organizacji stanowi o jej wartości, a konieczność rozwoju potencjału pracy nie wymaga dodatkowej argumentacji. Edukacja zawodowa wysunęła się na czoło priorytetów społecznych i gospodarczych w krajach wysoko rozwiniętych, o najwyższej konkurencyjności gospodarczej. Tym silniejszy jest imperatyw wzrostu roli edukacji zawodowej w Polsce, która jeszcze musi dokonywać głębokich przekształceń strukturalnych i modelowych kształcenia zawodowego. Kwestią nie podlegającą dyskusji jest to, że szkolne kształcenie zawodowe jest drogą do pracy zawodowej, a nie jedynie okresem zdobywania wiedzy. Chociaż w czasie nauki szkolnej rozwijana jest przede wszystkim wiedza uczniów, ale pracodawcy coraz bardziej oczekują od absolwentów szkół posiadania umiejętności praktycznych, określonych cech osobowości oraz zdolności przystosowania się do zmieniających się warunków. Rozwój wiedzy jest zatem warunkiem koniecznym, ale niewystarczającym do posiadania takiego kapitału ludzkiego i uzyskania takich kwalifikacji zawodowych, żeby po skończeniu szkoły mieć pracę sprawiającą satysfakcję, zgodną z własnymi zainteresowniami, dającą możliwości rozwoju, zadowalające wynagrodzenie itd. Wiedza ta powinna być uzupełniania na zasadzie komplementarności z doświadczeniami w praktyce gospodarczej. Łączenie nauki i praktyki staje się wymogiem współczesnych czasów. Szybki przepływ informacji, rozwój techniki i technologii, zmiany w wartościach, w gospodarce, prawie i polityce powodują, że wzrasta potrzeba większej konfrontacji nauki z doświadczeniem. Ponadto łączenie nauki i praktyki może sprzyjać większemu zainteresowaniu wzbogacaniem wiedzy, ale też nabywaniu kolejnych doświadczeń. Gromadzenie doświadczeń powiązanych z pracą i miejscem pracy może istotnie wpływać na rozwój kompetencji, podstawowego komponentu kapitału ludzkiego. Wiązanie teorii z praktyką w procesach dydaktycznych to prawo procesu poznawczego, a zarazem konstytutywna zasada kształcenia zawodowego. Wiązanie teorii z praktyką nie deprecjonuje ani teorii, ani praktyki, które są równie ważnymi czynnikami poznania. Związek teorii i praktyki sprzyja weryfikacji zdobytej wiedzy w praktyce oraz wzbogaca praktykę przez rozszerzanie potrzebnej wiedzy. Równolegle z wiedzą i umiejętnościami zawodowymi są kształtowane i rozwijanie cechy osobowości potrzebne na stanowiskach pracy. Związek ten umożliwia identyfikację własnych zainteresowań oraz zwiększanie lub pomniejszanie identyfikacji z nauczanym zawodem. Sprzyja także powstawaniu i realizacji pomysłów na otwieranie i prowadzenie własnej działalności gospodarczej. Praktyczna nauka zawodu u pracodawcy stanowi istotę dualnego systemu kształcenia zawodowego. System ten podlega rozlicznym uwarunkowaniom – tak zewnętrznym, jak i wewnętrznym, które wpływają na jego kształt. Do podstawowych uwarunkowań zewnętrznych zaliczyć można: zewnętrzny rynek pracy i dostępność kadr o oczekiwanych kompetencjach, dostępność, jakość i koszty szkoleń zewnętrznych o profilu zgodnym z oczekiwaniami organizafcji (przedsiębiorstwa), osobiste przekonania decydentów, stan prawny, wysokość i strukturę publicznych nakładów finansowych na edukację. Z kolei do podstawowych uwarunkowań wewnętrznych systemu dualnego należą: wielkość przedsiębiorstwa, dostępność danych koniecznych do planowania kształcenia w konkretnych zawodach, jakość kadr kierowniczych i specjalistów odpowiedzialnych za kształcenie pracowników i praktykantów, elastyczność zatrudnienia. Doświadczenia gospodarek, które od wielu lat działają w systemie wolnorynkowym (Niemcy, Szwajcaria, Holandia, Austria, Czechy, Węgry), wskazują na to, że dualny system kształcenia zawodowego jest rozwiązaniem przynoszącym wiele korzyści na gruncie ekonokonomicznym i społecznym, w tym dla uczniów, bowiem umożliwia im relatywnie łatwe wchodzenie na rynek pracy. Obecnie coraz większe znaczenie dla wzrostu zatrudnialności przypisuje się kompetencjom społecznym, które pomagają, a czasem wręcz warunkują realizację zadań zawodowych. Stanowią grupę pożądanych kompetencji pracowników i kierowników, znacząco wpływających na rezultaty ich pracy. Eksperci rynku pracy podkreślają, że pracę otrzymuje się w 70% dzięki wiedzy fachowej i w 30% dzięki kompetencjom społecznym, traci się zaś w 70% z braku kompetencji społecznych i w 30% z braku kwalifikacji merytorycznych. Wysoki poziom kompetencji społecznych gwarantuje stabilność zatrudnienia i ciągłość kariery zawodowej w większym stopniu niż tylko same kompetencje merytoryczne. Niestety, szkoły zawodowe i uczelnie krytykowane są za niewystarczający poziom kształcenia w zakresie kompetencji społecznych.nie krytykowane są za niewystarczający poziom kształcenia w zakresie kompetencji społecznych. Podczas konferencji zorganizowanej w Wałbrzyskiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej w dniu 24 czerwca 2016 r. minister edukacji narodowej Anna Zalewska ogłosiła kierunki zmian dotyczących kształcenia w szkolnictwie zawodowym. Stwierdziła: Celem zmiany w edukacji zawodowej jest stopniowe wprowadzania dualnego systemu kształcenia odpowiadającego potrzebom gospodarki, realizowanego we współpracy z przedsiębiorstwami stanowiącymi otoczenie szkoły (por. ramka). Zmiany w kształceniu zawodowym dla rynku pracy […] Anna Zalewska, Minister Edukacji Narodowej zapowiedziała m.in.: stopniowe wprowadzanie dualnego systemu kształcenia, włączanie pracodawców w proces kształcenia i egzaminowania, powołanie dwustopniowej szkoły branżowej oraz utworzenie Korpusu Fachowców i specjalnego Funduszu Rozwoju Edukacji Zawodowej. Obecny model kształcenia zawodowego w systemie edukacji nie spełnia swojej funkcji. Wymagania edukacyjne w stosunku do dużej grupy uczniów technikum są zbyt wysokie. Potwierdzają to dostępne dane: 1 na 10 uczniów technikum nie zamierza przystąpić do matury, co 2 uczeń technikum nie zdaje matury, 1 na 4 uczniów technikum nie przystępuje do niej w ogóle, a co 3 uczeń technikum nie zdaje egzaminu zawodowego. Priorytetem działań MEN w obszarze kształcenia zawodowego jest aktywne włączanie ców w ces kształcenia, egzaminowania i potwierdzania nabytych kwalifikacji zawodowych. Takie działania możliwe będą dzięki udziałowi pracodawców m.in. w tworzeniu nowych zawodów oraz podstaw programowych; opracowywaniu programów nauczania dla zawodu (we współpracy ze szkołami zawodowymi), uwzględniających potrzeby lokalnego i regionalnego rynku pracy; realizacji procesu kształcenia praktycznego uczniów (we współpracy ze szkołą i centrum kształcenia praktycznego); doposażeniu szkół/centrów kształcenia praktycznego w nowoczesną bazę techno-dydaktyczną; wsparciu kadrowym dla szkół; zaangażowaniu pracowników przedsiębiorstwa w kształcenie praktyczne uczniów. W obecnej strukturze gospodarczej kraju konieczne jest wprowadzenie modelu kształcenia, w którym ważną rolę spełni­ają dobrze wyposażone centra kształcenia praktycznego (CKP) ściśle współpracujące z pracodawcami lub warsztaty szkolne. Ważne jest, aby każdy uczeń część kształcenia zawodowego realizował u pracodawcy. Założeniem proponowanych zmian jest to, aby w każdym powiecie funkcjonowało jedno centrum kształcenia praktycznego. Jego zadaniem byłaby realizacja kształcenia praktycznego, współpraca z pracodawcami w realizacji kształcenia praktycznego uczniów w zakresie umiejętności niezbędnych do wykonywania zadań zawodowych w rzeczywistym środowisku pracy, organizacja i przeprowadzanie egzaminów zawodowych, koordynacja doradztwa zawodowego w obszarze działania placówki. W procesie realizacji kształcenia ustawicznego dorosłych, CKP będą prowadziły kształcenie dla rynku pracy odpowiadające zapotrzebowaniu pracodawców w poszczególnych branżach. CKP ma także pełnić rolę ośrodka certyfikującego w oparciu o ustawę z Zintegrowanym Systemie Kwalifikacji. Zmianie musi ulec także struktura kształcenia zawodowego. Będzie ona polegała na utworzeniu dwustopniowej szkoły branżowej. Po ukończeniu szkoły branżowej I stopnia i po zdaniu egzaminu z jednej kwalifikacji absolwent uzyska dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe. Będzie on przygotowany do podjęcia pracy lub kontynuowania kształcenia w szkole branżowej II stopnia. Po ukończeniu szkoły branżowej II stopnia i po zdaniu egzaminu z drugiej kwalifikacji absolwent uzyska wykształcenie średnie zawodowe i dyplom technika. Absolwent szkoły branżowej II stopnia z tytułem technika może przystąpić do matury zawodowej oraz kontynuować kształcenie na wyższych studiach zawodowych w branży, w której uzyskał tytuł technika. Co najmniej 50% zajęć w szkole branżowej będzie przeznaczone na kształcenie zawodowe. W proponowanej strukturze pozostaje technikum działające na dotychczasowych zasadach, z maturą na poziomie podstawowym lub rozszerzonym oraz dyplomem potwierdzającym kwalifikacje zawodowe. Z danych GUS wynika bardzo duże zapotrzebowanie na absolwentów szkół zawodowych, natomiast nadpodaż absolwentów z wyższym i średnim wykształceniem, którzy bardzo często przekwalifikują się bezpośrednio po ukończeniu szkoły. Sytuacja ta wynika m.in. z nieskutecznego doradztwa zawodowego. Dlatego MEN proponuje rozwiązania polegające na: wprowadzaniu ramowych programów doradztwa zawodowego; uwzględnianiu tematyki doradztwa zawodowego w podstawie programowej na każdym etapie edukacji; obowiązku badania predyspozycji zawodowych uczniów przed wyborem ścieżki kształcenia w poradni psychologiczno-pedagogicznej. W związku z potrzebą dostosowania kształcenia zawodowego do potrzeb rynku pracy w określonych branżach MEN pro­ponuje wydawanie weryfikowanej czasowo opinii przez powiatowe i wojewódzkie rady rynku pracy. Opinia będzie dotyczyła wprowadzenia i kontynuowania kształcenia w zawodzie. Wojewódzkie Urzędy Pracy wydawać będą ją na podstawie przeprowadzonych badań i rzetelnych diagnoz w zakresie zapotrzebowania na pracowników w określonych zawodach. […]. W ramach zmian w kształceniu zawodowym resort edukacji proponuje utworzenie specjalnego Funduszu Rozwoju Edukacji Zawodowej (FREZ), którego celem będzie finansowanie m.in. doposażania szkół i centrów kształcenia praktycznego w nowoczesną bazę techno-dydaktyczną, rozbudowy sieci centrów kształcenia praktycznego, kosztów prowadzenia praktycznej nauki zawodu u pracodawcy, staży dla nauczycieli kształcenia zawodowego w celu uaktualniania ich wiedzy i umiejętności, dodatków motywacyjnych dla nauczycieli kształcenia zawodowego zatrudnionych w szkole i w centrum kształcenia praktycznego, dodatkowych uprawnień branżowych dla uczniów szkół zawodowych, doradztwa zawodowego. Źródłem finansowania FREZ mogłyby być środki z Funduszy Pracy, Spółek Skarbu Państwa, składek od zrzeszonych przedsiębiorców. Źródło: https://men.gov.pl/ministerstwo/informacje/zmiany-w-ksztalceniu-zawodowym-dla-rynku-pracy, [dostęp 29.06.2016]. Kształcenie zawodowe w szkole i w przedsiębiorstwie, inaczej mówiąc kształcenie przez pracę i w miejscu pracy, stanowi myśl przewodnią artykułów tego numeru „Polityki Społecznej”. Zawartość numeru dobrana została w taki sposób, by prezenstanowiska zarówno z teoretycznego, jak i praktycznego punktu widzenia i by odpowiadała na istotne pytania, jakie pojawiają się w związku z modelowaniem, planowaniem i realizacją kształcenia zawodowego. Przedkładany zeszyt monotematyczny rozpoczyna się rozważaniami o poradnictwie zawodowym. Poradnictwo zawodowe stanowi swoisty instrument wsparcia młodzieży w wejściu na rynek pracy. W kolejnym artykule dokonano analizy prawno-organizacyjnych uwarunkowań wprowadzania i rozwoju dualnego kształcenia zawodowego w Polsce. Pokazano też dobre i złe przykłady kształcenia dualnego w kontekście Specjalnych Stref Ekonom. Wyniki dociekań teoretycznych i badań empirycznych na temat kształcenia zawodowego w przedsiębiorstwach prezentuje następny artykuł. W innym artykule autor uwiarygodnia twierdzenie, że studia są drogą do zatrudnienia. Studenci powinni zdobywać doświadczenia w praktyce gospodarczej, w podejmowaniu pracy w trakcie studiów, co niewątpliwie jest dla nich korzystne z punktu widzenia ścieżki zawodowej. Kolejny artykuł dotyczy rozpoznawania, kwalifikowania i rozwijania kompetencji społecznych absolwentów kształcenia zawodowego. Następne opracowanie prezentuje trendy rozwojowe kształcenia zawodowego na świecie, doświadczenia państw wysoko rozwiniętych w dziedzinie edukacji szkolnej, rozwiązania systemowe i modele współpracy szkół z zakładami pracy. Warto dodać, że wśród wielu wyzwań, jakie stają przed polskim społeczeństwem, współdziałanie podmiotów systemu edukacji zawodowej i rynku pracy należy do najtrudniejszych. Monograficzny numer czasopisma kończy artykuł prezentujacy polskie przedwojenne i powojenne doświadczenia w dualnym systemie kształcenia, a także współczesne bariery szerszego wdrażania dualnego systemu kształcenia zawodowego w Polsce. Analizy i badania współczesnego kształcenia zawodowego powinny uwzględniać i respektować dotychczasowy dorobek w tym zakre­sie. Rozważając współczesne realia warto pamiętać, że w Polsce mamy doświadczenia odpowiedzialnego, dobrego przygotowania zawodowego u pracodawców, sięgające okresu międzywojennego. Mamy nadzieję, że zaprezentowane artykuły przyczynią się do lepszego poznania problemów kształcenia zawodowego. Złożoność problematyki kształcenia zawodowego przesądza o tym, że niektóre rozważania zawarte w artykułach tego numeru „Polityki Społecznej” mogą zawierać elementy dyskusyjne i stanowić jednocześnie inspirację do dalszych badań.
EN
The arti­cle focuses on the education pupils in enterprises as a source of development of the necessary competence in the market. The attention focused on school education (formal), which is the basis of human capital employees. Difficulty expressing the themselves in the dissemination of dual education in Poland are mainly due to the lack of appropriate legal solutions, the lack of appropriate motivators for employers and for small financial resources to conduct vocational training in enterprises. The benefits of vocational training in enterprises is not only the illusions are realities that require still closer ties sphere of work (enterprises) and the sphere of educa­tion (vocational schools).
PL
W artykule zwrócono uwagę na kształcenie uczniów na terenie przedsiębiorstw jako źródło kształtowania potrzebnych na rynku kompetencji. Uwagę skupiono na kształceniu szkolnym (formalnym), które stanowi podstawę kształtowania kapitału ludzkiego pracowników. Trudności wyrażające się w upowszechnianiu w Polsce dualnego kształcenia wynikają głównie z braku odpowiednich rozwiązań prawnych, odpowiednich motywatorów dla pracodawców oraz za małych środków finansowych na prowadzenie kształcenia zawodowego w przedsiębiorstwach. Korzyści z kształcenia zawodowego w przedsiębiorstwach to nie tylko iluzje, to realia wymagające jednak nadal zacieśniania więzi sfery pracy (przedsiębiorstw) i sfery edukacji (szkół zawodowych).
4
Content available remote

OD REDAKTORA TEMATYCZNEGO NUMERU

100%
PL
Oddajemy w Państwa ręce numer poświęcony zagadnieniom informacji o zawodach, które – będąc wykorzystywane przez instytucje rynku pracy – pozwalają zwiększyć efektywność ich funkcjonowania i – co za tym idzie – poprawić zdolność do bycia zatrudnionym kobiet i mężczyzn, ludzi młodych i starszych przez dostępność do informacji zawodowej. Zmiany, jakim podlega treść i organizacja pracy we wszystkich sektorach gospodarki powodują, że bezpieczeństwo zatrudnienia w dotychczasowym rozumieniu wydaje się odchodzić w przeszłość. Obecnie organizacje potrzebują pracowników zdolnych do pełnienia różnych ról organizacyjnych oraz szybkiego przystosowywania się do zmiennych warunków działania w zależności od aktualnych potrzeb organizacji i rynku pracy. Zwiększają się wymagania wobec pracowników, a także oczekiwania i systemy wartości samych pracowników. Wzbogacanie zbiorów informacji zawodowych, będących w dyspozycji instytucji rynku pracy i upowszechnianych przez środki masowego przekazu, zwiększa szanse właściwego wykorzystania potencjału zasobów ludzkich i uzyskania trwałego zatrudnienia. Informacja jest kluczem do szeroko rozumianego sukcesu zawodowego. Z tych względów problematyka rozwoju informacji o zawodach cieszy się coraz większym zainteresowaniem zarówno teoretyków, jak i praktyków nauk społecznych. Niniejszy numer tematyczny „Polityki Społecznej” przygotowano w związku z realizacją projektu pt. Rozwijanie, uzupełnianie i aktualizacja informacji o zawodach oraz jej upowszechnianie za pomocą nowoczesnych narzędzi komunikacji – INFODORADCA+ (nr projektu: POWR.02.04.00-00-0060/16-00. Projekt jest współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego, Program Operacyjny Wiedza Edukacja Rozwój, Oś priorytetowa II: Efektywne polityki publiczne dla rynku pracy, gospodarki i edukacji, Działanie 2.4. Modernizacja publicznych i niepublicznych służb zatrudnienia oraz lepsze dostosowanie ich do potrzeb rynku pracy. Partnerami projektu INFODORADCA+ są: DORADCA Consultants Ltd Sp. z o.o., Gdynia; Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom; Instytut Pracy i Spraw Socjalnych, Warszawa; Centralny Instytut Ochrony Pracy – Państwowy Instytut Badawczy, Warszawa; PBS Sp. z o.o., Sopot. Głównym celem projektu jest opracowanie, uzupełnienie i aktualizacja informacji o zawodach dla co najmniej 1000 zawodów, ujętych w klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy. Docelowo zbiory o zawodach będą dostępne w bazie danych na Wortalu PSZ (http://psz.praca.gov.pl/) i będą mogły być wykorzystywane do podejmowania decyzji dotyczących wyboru zawodu, miejsca pracy/ zatrudnienia, nabywania nowych kompetencji czy też zmiany kwalifikacji zawodowych zgodnie z potrzebami rynku pracy i klientów instytucji rynku pracy. Informacje o zawodach mają umożliwić dopasowywanie treści szkoleń kontraktowanych przez urzędy pracy czy być może także treści programów szkolnych do potrzeb rynku pracy. W numerze zawarto teksty o różnym charakterze. Zwracają one uwagę na wielość podmiotów, którym mogą być dedykowane informacje o zawodach funkcjonujących na rynku pracy. Pierwszy zawiera diagnozę sytuacji na polskim rynku pracy i kształtujące ją czynniki. W drugim zaprezentowano przemiany rozumienia pojęcia „zawód”, współczesny model informacji o zawodzie, jego strukturę i rolę poszczególnych elementów. Kolejny tekst prezentuje konstrukcję nowego rozwiązania systemowego, jakim jest europejska klasyfikacja umiejętności/kompetencji, kwalifikacji i zawodów (ESCO), która przyporządkowuje konkretnym zawodom określone umiejętności/kompetencje i kwalifikacje. Tekst ten prezentuje też powiązanie tej klasyfikacji z tworzeniem i funkcjonowaniem na rynku opisów informacji o zawodach. Następny tekst odnosi się do praktyki poradnictwa zawodowego w urzędach pracy. Ukazuje kategorie informacji zawodowej, sposoby i formy gromadzenia i udostępniania informacji zawodowych oraz znaczenie informacji o zawodach w procesie podejmowania decyzji zawodowych. Autorka kolejnego artykułu przedstawia możliwość wykorzystywania opisu informacji o zawodach w poprawie zatrudnialności osób niepełnosprawnych. Ukazuje wciąż bardzo trudną sytuację osób niepełnosprawnych na rynku pracy i uzasadnia wzrost znaczenia instytucji wspierających aktywizację zawodową osób niepełnosprawnych. O znaczeniu informacji o zawodach w działalności instytucji edukacji formalnej oraz pozaformalnej w procesach kształcenia i doskonalenia kadr informuje kolejny tekst. Jego autor przedstawia istotę i ewolucję tego rodzaju informacji. Stara się też odpowiedzieć na pytanie, jakie są możliwości wykorzystania informacji o zawodach w formułowaniu treści i efektów kształcenia i doskonalenia zawodowego. O tym, jaka jest możliwość wykorzystywania informacji o zawodach w kształceniu i zatrudnianiu w rzemiośle informuje następny tekst zamieszczony w numerze. Numer zamyka artykuł dotyczący wpisania informacji o zawodach w realizację zadań związanych z praktyką procesów Human Resources (HR) w organizacji. Zdajemy sobie sprawę, że jeden numer czasopisma nie wyczerpuje wszystkich aspektów związanych z zastosowaniem informacji o zawodach. Jednak jest jednym krokiem z wielu, które być może poszerzą wiedzę o tym ważnym obszarze ludzkiego życia i świadomość ich wykorzystywania.
5
Content available remote

Aktywizacja zawodowa osób w wieku 50+

100%
EN
People aged 50+ are at risk of social exclusion and the unemployment. The article deals with the issue of professional activation of people aged 50+, which is one of the areas of extensive scientific interests and research of work pedagogy. Good practices in the area of recruitment and professional developme
PL
Artykuł dotyczy problematyki zatrudnialności osób w wieku 18-24 i 55+. Cel prezentowanych w artykule badań dotyczył zweryfikowania zbieżności zalet przypisywanych młodym i starszym pracownikom przez pracodawców z cechami wymaganymi od osób nowo zatrudnianych w organizacji. W wypadku stwierdzenia takiej zbieżności celem dodatkowym była ocena działań podejmowanych dla zachęcenia młodych pracowników do rozwoju kompetencji i doskonalenia efektywności pracy, a starszych pracowników do przedłużonej aktywności zawodowej. Opisane badania przeprowadzone zostały wśród 98 pracujących studentów. Otrzymane wyniki wskazują na niezgodność pomiędzy przekonaniami a działaniami podejmowanymi przez pracodawców wobec młodych i starszych pracowników.
EN
The article discusses the issue of employability of the people aged 18-24 and 55+. The aim of the presented research was to verify whether advantages assigned to junior and elderly workers are convergent with the requirements for new employees. In case of such a convergence, the additional aim was to verify whether any actions are taken to encourage junior workers to develop and perfect their effective job, and senior workers to prolong their working activity. The presented research was conducted with 98 student workers. The results indicate a discrepancy between the employers’ beliefs and actions targeted at junior and elderly workers.
7
Content available remote

WSPÓŁCZESNY KONCEPT OPISU INFORMACJI O ZAWODZIE

100%
EN
In the article was attempted to show the transformation of the concept of profession and difficulties definition profession as a concept. Shown the contemporary structure of the concept of information about the profession and the role of the various elements of information in employ.
PL
W artykule podjęto próbę ukazania przemian pojęcia zawód i trudności definicyjne zawodu jako pojęcia. Ukazano współczesną strukturę konceptu informacji o zawodzie i rolę poszczególnych elementów informacji w zatrudnianiu.
EN
The aim of the study is to show the multidimensionality and values of formal and informal cooperation between Polish and Ukrainian educators and its importance for the common future. The study uses a descriptive method as well as a review of literature on the subject to describe the experience gained during conferences, scientific forums and work at universities over several years of contacts with Ukrainian academic teachers.
PL
Celem opracowania jest ukazanie wielowymiarowości i walorów współpracy formalnej i nieformalnej polskich i ukraińskich pedagogów i jej znaczenia dla wspólnej przyszłości. W opracowaniu zastosowano metodę opisową, wykorzystując doświadczenia uzyskane podczas kilkunastoletnich kontaktów z ukraińskimi nauczycielami akademickimi podczas konferencji i forów naukowych oraz w trakcie zajęć na studiach, a także wykorzystując przegląd literatury przedmiotu.
9
100%
EN
The goal of this article is a diagnosis of the main problems of human resource management in the school, and in particular the type of organizational culture that dominates in schools. Achieving such a goal required taking into account the specifics of management in the school. The basis of the topic is a survey conducted among teachers. On the basis of the analysis of the respondents’ statements, the most important challenges faced by the managing directors of the teaching staff and the conclusions of the conducted research were indicated.
PL
Celem artykułu jest zdiagnozowanie głównych problemów zarządzania zasobami ludzkimi w szkole, a w szczególności typu kultury organizacyjnej dominującej w szkołach. Realizacja tak postawionego celu wymagała uwzględnienia specyfiki zarządzania w szkole. Podstawę podjętego tematu stanowi badanie przeprowadzone wśród nauczycieli. Na bazie analizy wypowiedzi badanych wskazano najważniejsze wyzwania, jakie stoją przed dyrektorami zarządzającymi kadrą nauczycielską oraz wnioski płynące z przeprowadzonych badań.
10
100%
EN
The article attempts to show the relationship between the descriptions of the occupations developed within the framework of the INFODORADCA+ project to social policy, understood as the practical activities. Particular attention is paid to the instruments of social policy and an indication of the sample of representative competitions for different groups of instruments of social policy
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.