Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Intymność. Objęcie w tangu argentyńskim

100%
Chałupnik A.
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
|
2020
|
vol. 111
|
issue 4
42-56
EN
The Argentine tango, a genre that originated from migrant music and dance traditions in the port districts of Buenos Aires and Montevideo in the late 19th century, has enjoyed a revival in the last two decades. The tango is listened to, learned, and danced around the world, at local milongas, marathons, and festivals gathering even as many as hundreds of dancers. This article presents the history of the tango and discusses its present popularity through the prism of intimacy that forms between two dancers connected in the close embrace that satisfies their deep emotional needs. The author also highlights the social and cultural dimension of the tango’s popularity driven by the currently common deficit of a non-sexual touch. Intimacy in the abrazo, the tango embrace, may appear when certain technical conditions are met by the dancers (relaxed muscles, open chest, proper floor work, breathing exercises). Referring to Richard Shusterman’s somaesthetics as the primary theoretical perspective, the author conducts a phenomenological analysis of the abrazo, trying to construct the ‘somaesthetics of the embrace’.
2
Publication available in full text mode
Content available

Tango jako maszyna pamięci

100%
Chałupnik A.
Didaskalia. Gazeta Teatralna
|
2023
|
issue 175-176
8-34
EN
The article looks at the history of Argentine tango in Poland using the tools of song studies and memory studies. The author makes reference to Marvin Carlson’s concept and treats tango as a memory machine; in her opinion, pre-war Polish tango allows to tell an important fragment of the history of Poland and Central Europe. Focusing on selected songs, she shows how their history (and the fates of their creators) is entangled in various cultural, social and political contexts. The author constructs the narrative by choosing one tango, Plegaria by the Argentinian musician Eduardo Bianco, which was chosen for his debut at the Qui Pro Quo theatre by the Dana Choir. According to a legend, this tango was to be the ‘tango of death’ from the Janowska concentration camp, the inspiration for Paul Celan’s Todesfuge (Death Fugue). Other Polish songs of the time are also recalled (e.g. the tango Wanda, alluding to the activities of the Zwi Migdal organisation, the foxtrot Gdy Petersburski razem z Goldem gra (When Petersburski and Gold play together), or the Polish version of La Cumparsita with lyrics by Andrzej Włast) and their composers (Jerzy Petersburski, the brothers Artur and Henryk Gold, Henryk Wars and Dawid Bajgelman), lyricists (Andrzej Włast and Emanuel Schlechter) and performers (Mieczysław Fogg, Adam Aston and Wiera Gran). Many tango artists in Poland had Jewish roots and perished during the war, which means that the genre itself became entangled here in the history of the Holocaust.
3
Publication available in full text mode
Content available

Dajcie nam chwilę

100%
Chałupnik A.
Didaskalia. Gazeta Teatralna
|
2024
|
issue 180
244-253
PL
Teatr Dramatyczny w Warszawie Nasze czasy reżyseria: Weronika Szczawińska, scenariusz: Weronika Szczawińska i Piotr Wawer jr., dramaturgia i choreografia: Agata Maszkiewicz, scenografia i kostiumy: Karol Radziszewski, współpraca oddechowa: Dobrawa Borkała, opracowane muzyczne: Piotr Wawer jr., inspicjent / asystent reżyserki: Julian Potrzebny, realizacja światła: Tomasz Burzyński, Łukasz Dąbrowski, realizacja dźwięku: Jacek Alka, Arkadiusz Jermacz premiera: 1 lutego 2024
4
Publication available in full text mode
Content available

Wstęp. Zatańczyć, wyrazić, opisać. Języki tańca

63%
Chałupnik A., Klimczyk W.
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
|
2020
|
vol. 111
|
issue 4
10-11
PL
Czym są języki tańca i na czym polega ich różnorodność? Z potrzeby metodologicznej refleksji nad tym zagadnieniem narodził się pomysł badawczego przyjrzenia się temu niełatwemu, wbrew pozorom, tematowi. Kłopot stanowi już podstawowa definicja przedmiotu badań. Dla Joan Kealiinohomoku kluczowy wydaje się moment rozpoznania tańca jako tańca właśnie przez członków tańczącej wspólnoty. Intuicyjnie nazywamy tańcem ekspresję bywalców klubów techno, oglądany na scenie balet klasyczny, telewizyjne show w rodzaju Tańca z gwiazdami czy będące często niezbywalną częścią rytuału tańce w kulturach plemiennych – fenomeny niesłychanie przecież odmienne. Łączy te zjawiska ruch ciała, w skomponowanej w czasie i przestrzeni strukturze, czasami posługującej się znakiem. Tym, co wysuwa się na pierwszy plan, byłaby funkcja estetyczna. Taniec to tworzenie i doświadczanie ulotnego piękna. W planowanym numerze będziemy poszukiwać języka, w którym teoria spotyka się z praktyką, a metodologia jest – jak w somaestetyce Richarda Shustermana – wglądem we własne cielesne doświadczenie, samowiedzą. Ideą numeru jest łączenie refleksji teoretycznej nad tańcem z praktyką taneczną i choreograficzną. Kategoria intymności w tangu argentyńskim, improwizacja wobec choreografii, taniec jako narzędzie międzykulturowe, choreografie przeszłości to tylko niektóre z planowanych zagadnień.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.