Search results

1

Jarosława Iwaszkiewicza wiersz „pośmiertny”

100%

Brzozowski J., Uniwersytet Łódzki I. F. P.

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2012

|

vol. 01

EN

The main subject of the text is the poem with an incipit of “Mamo, czy ja oślepłem…” (“Mother, have I gone blind…”), which is the final poem in the Pini di Roma series, published in the second edition of Śpiewnik włoski from 1978. The interpretation of the poem is preceded by remarks on the content and composition of the two editions of the volume (the first one dated 1974, and the second one) as well as a number of remarks placing the poem in the context of European and Polish literary and cultural tradition. The poetics of “Mamo, czy ja oślepłem…” — the conversation of the dying poet with his deceased mother — allows the text to be perceived as a peculiar ‘posthumous’ poem. At the same time, the poem is very elevating, optimistic and gives a great amount of hope in comparison to other death-themed lyrics by the author of Muzyka wieczorem.

2

Poetyckie powroty Tuwima do Łodzi i Inowłodza

63%

Ratajska K., Uniwersytet Łódzki I. F. P., krystyna.waga@wp.pl

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2012

|

vol. 01

EN

Reflections on Julian Tuwim’s poems Podróż (Journey, 1924) and [“Ja do ciebie nie mogę, nie mogę...”] ([“I cannot, I cannot go to you ...”], 1952) focus on a common theme of a man rooted in the homeland of his childhood and youth. The argument is based on the close relationship between biography and existential reflection. Tuwim’s remembrance of the reality of Łódź and Inowłódz leads to the conclusion that memory is the most important value. A tenant house and courtyard in Łódź or a forest in Inowłódz are the microspace of the remembered and mythologized landscape, evoking the poet’s expressively articulated experiences.

3

Ku śmierci ze skazą „niegotowości”? — o kilku czytelniczych spojrzeniach na Sérénité Jarosława Iwaszkiewicza

63%

Berkan-Jabłońska M., Uniwersytet Łódzki I. F. P., m.berkanjablonska@interia.pl

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2012

|

vol. 01

EN

This article proposes to read Iwaszkiewicz’s story titled Sérénité with more suspicion than it has been done in a traditional, usually enthusiastic reception of this prose. Firstly, the text presents typical approaches to interpretation. The main part of the article suggests certain textual qualities which may cause feel “discomfort” in the modern reader. According to the author of the paper, there is something anachronistic in the story. The story was written a long time ago and therefore the style of narration, the elements of camouflage and sophisticated tricks may seem inappropriate for such a serious subject as death. Also, the construction of the narrator and hero who is always passive, unwilling to act and focused on his inner life may today seem irritatingly anachronistic, oldfashioned and incomprehensible. These arguments are used to show that a critical analysis of the novel, due to new readers’ awareness, can surprisingly lead to interesting questions and open new paths of interpretation.

4

„Ale pachniały zioła…”. Kilka uwag o Orfeuszu i Eurydyce Czesława Miłosza

63%

Brzozowski J., Uniwersytet Łódzki I. F. P., jacek_brzozowski@interia.pl

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2012

|

vol. 01

EN

The text is an attempt to prove that the descent to the underworld that the poem depicts (written after Carol’s death) led the Old Poet-Orpheus to absolute, completely objective and maximally interiorized knowledge of loss. The knowledge is of certain weight to the author, who only a few years earlier wrote a dramatic poem entitled ‘It’ (‘To’) and made it the first text of his poetic book under the same title. Unlike the case of the ancient Orpheus, or other later Orpheuses, that knowledge is not, however, the character’s final destination. The ending of the poem allows the reader to assume that — typically of Miłosz — it is an opening to the grand epiphany of existence.

5

„Mój łódzki okres – to była moja młodość!”. Z Profesor Heleną Karwacką rozmawiają Krystyna Pietrych i Jacek Brzozowski

63%

Karwacka H., Brzozowski J., Kałowska A., Pietrych K., Uniwersytet Łódzki I. F. P., agnieszka.kalowska@gmail.com

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2014

|

vol. 03

PL

Profesorowie Krystyna Pietrych i Jacek Brzozowski rozmawiają z prof. Heleną Karwacką m.in. o krakowskich studiach polonistycznych i bibliotekoznawczych, współpracy z wybitnymi postaciami polskiej historii literatury, życiu kulturalnym powojennej Łodzi.

EN

Professors Krystyna Pietrych and Jacek Brzozowski talk to Professor Helena Kar- wacka about the Polish and library studies in Krakow, her cooperation with promi- nent figures of Polish history of literature, and the cultural life in the post-war Łódź.

6

Impresje „archiwisty”…

51%

Berkan-Jabłońska M., Uniwersytet Łódzki I. F. P., Maria Berkan-Jabłońska — adiunkt w Katedrze Literatury i Tradycji Romantyzmu Uniwersytetu Łódzkiego. Zajmuje się zarówno twórczością romantyczną j. i. p. w. O. i. j. p. w. z. k. s. o. i. r., m.berkanjablonska@interia.pl

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2012

|

vol. 01

EN

The article addresses some aspects of the work in the archives in Vilnius. The author emphasizes that the Vilnius archives contain a lot of valuable literary documents and materials relating to the Polish literature, especially of the period 1830–1870, which is less known. Meanwhile, it is difficult to conduct a query. First, there are only a few catalogs of Vilnius collections that do not contain all the units included in the archival fonds.Second difficulty is the language, because the descriptions in the catalogs are usually in Lithuanian or Russian, even though they concern Polish-works. Thirdly, only a small percentage of the Polish part of the collections is digitized, so ephemeral sets quickly deteriorate. If we want to preservethe legacy of the borderland, we must find a way to support the queries in Vilnius, based on scientific and institutional Polish-Lithuanian cooperation.

7

Między słowem, milczeniem i… słowem. O wierszu *** [Czas na mnie…] z tomu Płaskorzeźba

51%

Dakowicz P., Uniwersytet Łódzki I. F. P., Przemysław Dakowicz – dr a. w. K. L. i. T. R. m. U. Ł. Z. s. z. m. r. m. a. w. o. p. w. A. k. H. i. o. N. o. p. w. L. t. s., pdakowicz@poczta.onet.pl

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2013

|

vol. 02

PL

Artykuł jest próbą analizy i interpretacji jednego z najbardziej „ascetycznych” pod względem formalnym utworów poetyckich Tadeusza Różewicza — wiersza [*** czas na mnie…] z tomu Płaskorzeźba.

8

Dziwna piosenka Juliana Tuwima

51%

Cieślak T., Uniwersytet Łódzki I. F. P., Tomasz Cieślak – dr hab. p. n. w. K. L. i. T. d. R. U. Ł. Z. s. g. p. p. w. W. k. N. p. p. w. p. L. r., tomcies@uni.lodz.pl

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2014

|

vol. 03

PL

Artykuł jest próbą analizy wiersza Juliana Tuwima Powody. Piosenka na majową melodię z czerwca 1933 roku. Autor rekonstruuje prawdopodobne okoliczności jego powstania (strajk pracowników Tomaszowskiej Fabryki Sztucznego Jedwabiu między kwietniem a czerwcem 1933 roku), których uwzględnienie ujawnia ukryte, aluzyjnie przywoływane w wierszu, polityczne sensy tego pozornie żartobliwego tekstu.

EN

The article is an attempt to analyse Julian Tuwim’s poem Reasons. A Song to a May Tune from June 1933 year. The author reconstructs the likely circumstances of its creation (the strike of the workers of the Tomaszów Silk Factory between April and June 1933), which reveal hidden political meanings, to which this seemingly playful text alludes.

9

Kwiaty polskie – utwór zagadkowy i kontrowersyjny

51%

Ratajska K., Uniwersytet Łódzki I. F. P., Krystyna Ratajska – prof. dr hab. e. p. U. Ł. Z. s. k. i. r. l. r. p. m. d. m., krystyna.waga@wp.pl

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2013

|

vol. 02

EN

The paper points to the numerous controversies surrounding Julian Tuwim’s poem Kwiaty polskie (“Polish Flowers”). It outlines the discussions related to the story, ge- nological classification, composition, and concept of the protagonist. It presents the autothematic character of the poem, situating it in the historical and social context. The author, stressing the complexity of the poetics, does not provide any definitive conclusions, deciding that the interpretation of Kwiaty polskie calls for further re- search and remains an open question.

PL

Artykuł zwraca uwagę na liczne kontrowersje wokół poematu Juliana Tuwima Kwiaty polskie. Omawia dyskusje związane z fabułą, klasyfikacją genologiczną, kompozycją i koncepcją bohatera. Ukazuje autotematyzm utworu, osadzając go w kontekście historyczno-społecznym. Autorka podkreślając złożoność poetyki niczego nie rozstrzyga, orzekając, że interpretacja Kwiatów polskich domaga się dalszych badań i pozostaje sprawą otwartą.

10

Notatki na marginesie dwóch wierszy Tadeusza Różewicza

51%

Brzozowski J., Uniwersytet Łódzki I. F. P., Jacek Brzozowski – profesor zwyczajny w Katedrze Literatury i Tradycji Romantyzmu UŁ. Zajmuje się polską poezją p. t. p., jacek_brzozowski@interia.pl

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2013

|

vol. 02

PL

Przedmiotem notatek są dwa późne wiersze Tadeusza Różewicza, wiersze o fundamentalnych Różewiczowskich problemach: o śmierci oraz o kondycji współczesnego człowieka. Pierwsza część notatek przynosi zwięzłą próbę określenia zasadniczych treści oraz kontekstów wiersza Wrota śmierci, poświęconego pamięci zmarłego w 2005 roku Henryka Bereski. Druga część — jest próbą interpretacji wiersza bez tytułu jako utworu, w którym poeta — na ład bilansu czy podsumowania — zapisał istotę swoich poglądów na naturę współczesnego człowieka.

11

Na straży Teatru Niekonsekwencji – o kilku, nie tylko teatralnych, próbach czytania Straży porządkowej Tadeusza Różewicza

51%

Berkan-Jabłońska M., Uniwersytet Łódzki I. F. P., Maria Berkan-Jabłońska – dr a. w. K. L. i. T. R. m. U. Ł. Z. s. z. t. r. m., m.berkanjablonska@interia.pl

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2013

|

vol. 02

PL

Artykuł stanowi przyczynek do rozważań na temat współczesnej recepcji dramaturgii Tadeusza Różewicza, a za podstawę przyjmuje jeden z utworów wchodzących w skład Teatru Niekonsekwencji – Straż Porządkową. Na podstawie kilku teatralnych przedsięwzięć, wynikających z nich wypowiedzi recenzentów oraz materiału historycznoliterackiego autor konstatuje pewien impas w lekturze i odbiorze „teatru otwartego” Różewicza. Opinie i działania znawców zostały więc, nieco przekornie, skonfrontowane z pomysłami interpretacyjnymi odbiorców nieprofesjonalnych: młodzieży studenckiej i licealnej. Niewielka próba ankietowa, stanowiąca rodzaj socjologiczno-kulturowego eksperymentu, odnotować zmiany (być może uzasadnione generacyjnie), jakie nastąpiły w regułach odbierania Straży Porządkowej.

12

Julian Tuwim – bywalec Domu Koncertowego w Łodzi. W kręgu fascynacji Scherzem b-moll Fryderyka Chopina

51%

Ratajska K., Uniwersytet Łódzki I. F. P., Krystyna Ratajska – prof. dr hab. e. p. U. Ł. Z. s. k. i. r. l. r. p. m. d. m., krystyna.waga@wp.pl

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2014

|

vol. 03

EN

The text is devoted to Tuwim’s fascination with the music of Chopin, especially his Scherzo in B flat minor. It is closely associated with musical the poet’s musical ex - periences in the House Concert in Łódź. The text is also an attempt to interpret the translation of music into poetry made in the poem “Scherzo”.

PL

Tematem tekstu jest fascynacja muzyką Chopina,szczególnie scherzem-b-moll.Wiąże się ona ściśle z wtajemniczeniami muzycznymi przeżywanymi w Domu Koncertowym w Łodzi. Tekst jest także próbą interpretacji przekładu muzyki na poezję dokonanym w wierszu "Scherzo"

13

Filologia doświadczalna Rec. książki Arkadiusza Żychlińskiego, „Laboratorium antropofikcji. Dociekania filologiczne”, Wydawnictwo IBL, Wydawnictwo Naukowe UAM, Warszawa 2014, ss. 389

51%

Jarzyna A., Uniwersytet Łódzki I. F. P., Anita Jarzyna – dr nauk humanistycznych r. a., anitajarzyna@gmail.com

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2015

|

vol. 04

PL

Artykuł jest obszernym omówieniem książki Arkadiusza Żychlińskiego pt. „Labo-ratorium antropofikcji. Dociekania filologiczne” (Warszawa 2014). Autorka podkreśla pionierski, zwłaszcza na gruncie polskiej humanistyki, charakter rozważań po-znańskiego germanisty, który odnosząc się do wybranych badań z zakresu zoologii, etologii, antropologii, rozważa możliwość uczynienia z filologii soczewki do namysłu nad antropogenezą. Wypracowywanej w ten sposób koncepcji przyświeca przede wszystkim myśl Martina Heideggera, przekonanego o nieredukowalnej różnicy między człowiekiem a zwierzęciem. Żychliński chce ową różnicę eksplorować za pośrednictwem fikcji; uczony przyjmuje, a poniekąd również wprowadza szerokie rozumienie tego pojęcia, którym obejmuje fabuły literackie, filmowe, serialowe oraz występujące w grach komputerowych. To one stają się owymi laboratoriami, w których eksperymentuje się z różnymi modelami życia, sposobami bycia człowiekiem (wyłącznie człowiekiem!). Autorka niniejszego omówienia dowartościowuje oryginalną koncepcję, wynikającą między innymi ze splotu studiów humanistycznych z naukami o życiu, jednocześnie wymienia szereg zastrzeżeń, jakie rodzą się, gdy czytać pracę Żychlińskiego z perspektywy krytycznych studiów nad zwierzętami.

EN

The article is a comprehensive overview of the book by Arkadiusz Żychliński, “Laboratorium antropofikcji. Dociekania filologiczne” (Warsaw 2014). Emphasised is the pioneering, especially in Polish humanities, character of reflections presented by the author, who, referring to selected research in zoology, ethology, and anthropology, considers the possibility of making philology the lens to reflect on anthropogenesis. The conceptis primarily inspired by Martin Heidegger, who was convinced of the irreducible difference between man and animal. Żychliński wants to explore this difference through fiction, introducing a broad understanding of the term, which includes narratives in literature, film, TV series and computer games. They become laboratories where experiments with different models of life, ways of being human (only human!) are carried out. The reviewer emphasises originality of the concept, resulting, inter alia, from combining humanistic studies with life sciences. She also lists a number of concerns that arise when if Żychliński’s work is read from the perspective of critical studies on animals.

14

Tadeusza Kantora „krótkie spięcia sensu między słowami”

51%

Skrzypczak M., Uniwersytet Łódzki I. F. P., Magdalena Skrzypczak – absolwentka filologii polskiej i kulturoznawstwa d. w. K. L. i. T. R. U. Ł. Z. s. m. i. t. T. K., magdalenaskrzypczak@op.pl

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2015

|

vol. 04

PL

Artykuł eksponuje praktykę pisarską Tadeusza Kantora – „artysty teatru”, który w swoich pismach – zarówno teoretycznych, jak i stricte artystycznych/literackich – przekraczał granice klasycznie rozumianej gatunkowości, zmierzając w stronę hybrydyzacji tekstu. Autorka podejmuje krytyczny dialog z trzytomową edycją „Pism” artysty, wskazując jednocześnie na ważność manuskryptu jako świadectwa dynamicznego procesu twórczego. Odwołując się do koncepcji kłącza Gil-les’a Deleuze’a i Félixa Guattariego, autorka akcentuje problem kł?czowato?ci zapisk?w artysty oraz konfrontuje jego teksty z?t? figur?-modelem (ączowatości zapisków artysty oraz konfrontuje jego teksty z tą figurą-modelem (rhizome), wskazując na nieprzystawalność ponowoczesnego myślenia o podmiocie względem praktyki pisarskiej Kantora. Natomiast sięgając do koncepcji poezji Brunona Schulza i zestawiając ją z refleksjami Kantora na temat języka i mitu, autorka próbuje odnaleźć klucz do językowej koncepcji pisarstwa artysty, nieustannie poszukującego własnego idiomu oraz toczącego swoistą walkę ze słowem.

EN

The article discusses Kantor’s writing practice of crossing borders between styles and genres, which in effect produced thoroughly hybrid literary or theoretical texts. The article focuses in particular on the analysis of Kantor’s manuscripts which give evidence of a dynamically changing and evolving nature of the text production. The theories of Gilles Deleuze and Félix Guattari are used by the author to prove that the postmodern philosophy and analysis do not capture the specific idiom of Kantor’s writing. Comparing Bruno Schulz with Kantor’s concept of literature, the author shows his specific way of forging a very personal idiom of writing and of literary expression.

Refine search results

Jarosława Iwaszkiewicza wiersz „pośmiertny”

Poetyckie powroty Tuwima do Łodzi i Inowłodza

Ku śmierci ze skazą „niegotowości”? — o kilku czytelniczych spojrzeniach na Sérénité Jarosława Iwaszkiewicza

„Ale pachniały zioła…”. Kilka uwag o Orfeuszu i Eurydyce Czesława Miłosza

„Mój łódzki okres – to była moja młodość!”. Z Profesor Heleną Karwacką rozmawiają Krystyna Pietrych i Jacek Brzozowski

Impresje „archiwisty”…

Między słowem, milczeniem i… słowem. O wierszu *** [Czas na mnie…] z tomu Płaskorzeźba

Dziwna piosenka Juliana Tuwima

Kwiaty polskie – utwór zagadkowy i kontrowersyjny

Notatki na marginesie dwóch wierszy Tadeusza Różewicza

Na straży Teatru Niekonsekwencji – o kilku, nie tylko teatralnych, próbach czytania Straży porządkowej Tadeusza Różewicza

Julian Tuwim – bywalec Domu Koncertowego w Łodzi. W kręgu fascynacji Scherzem b-moll Fryderyka Chopina

Filologia doświadczalna Rec. książki Arkadiusza Żychlińskiego, „Laboratorium antropofikcji. Dociekania filologiczne”, Wydawnictwo IBL, Wydawnictwo Naukowe UAM, Warszawa 2014, ss. 389

Tadeusza Kantora „krótkie spięcia sensu między słowami”