Tzw. umowy handlowe nowej generacji, takie jak podpisane przez Unię Europejską i Kanadę porozumienie CETA obejmują nie tylko liberalizację handlu towarami i utworzenie strefy wolnego handlu, ale również wiele innych obszarów. Należą do nich m.in.: liberalizacja rynku usług, w tym usług o charakterze publicznym, wzajemne uznawanie kwalifikacji zawodowych, deregulacja i liberalizacja rynków finansowych, zacieśnienie współpracy w ramach ochrony własności intelektualnej, czy wzajemna ochrona inwestycji. Z rozważań przeprowadzonych w niniejszej pracy wynika, że analiza konsekwencji tego typu umów powinna być przeprowadzana nie tylko na poziomie całego ugrupowania integracyjnego jakim jest UE, ale też z punktu widzenia pojedynczych państw członkowskich, których poziom rozwoju gospodarczego oraz struktury gospodarek znacznie się od siebie różnią. Jest to istotne dla odpowiedniego przygotowania się do wejścia w życie takiego porozumienia, stworzenia warunków do pełnego wykorzystania wynikających z niego szans i dostosowania się do nowej, specyficznej dla danego państwa sytuacji rynkowej oraz uniknięcia największych możliwych zagrożeń.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.