Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Journals help

  1. 5 Kwartalnik Filmowy

Authors help

  1. 5 Kosińska-Krippner B.

Years help

  1. 3 2013

  2. 1 2011

  3. 1 2010

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Between fact and fiction. Documentary telenovela, or docusoap Polish style

100%
Kosińska-Krippner B.
Kwartalnik Filmowy
|
2013
|
issue Special Issue - Polish Film Scholars on Polish Cinema
169-188
EN
The article deals with documentary soap operas, or the Polish version of docusoaps. This is a television genre that is a hybrid of observational documentary and elements typical of soap operas. In the introduction the author presents up to date research on docusoaps: she defines, following Margaret Lünenborg, the conditions that had to be met, in order for the genre to come into the existence, and she shows the circumstances in which it first appeared. She refers to the work of Richard Kilborn in order to present characteristic features of docusoap, and she uses the staging strategies for reality TV described by Elisabeth Klaus and Stephanie Lücke, in order to show staging strategies in docusoaps. In the main part of the article Kosińska-Krippner presents a short history of documentary soap operas, classification of its various types and the analysis of its components. She then defines this genre and describes its features. In the conclusion the author compares docusoaps and documentary soap operas, and shows the similarities and differences between the two genres, she also comments upon the value and usefulness of this genre.
2

Awangarda austriacka. Peter Kubelka – kucharz filmowiec

100%
Kosińska-Krippner B.
Kwartalnik Filmowy
|
2010
|
issue 70
59-82
PL
Portret Petera Kubelki – jednego z najbardziej znanych austriackich artystów, legendy międzynarodowej awangardy filmowej po II wojnie światowej. Autorka omawia filmy Kubelki w kolejności ich powstawania, ukazując ewolucję jego pracy wynikającą z nieustających prób artysty dotarcia do istoty kina. Szkicując biografię Kubelki, Kosińska- Krippner stara się ukazać bogactwo osobowości artysty, który kieruje się w życiu zasadą despecjalizacji, integrującą rozmaite obszary kultury (film, gotowanie, architektura, archeologia). Ukazuje go jako reżysera, wykładowcę, podróżnika, prelegenta, performera, filozofa, etnologa, kucharza i muzyka. Omawia jego najważniejsze życiowe projekty (Austriackie Muzeum Filmu, Anthology Film Archive, The Invisible Cinema). Odnotowuje też przykłady wpływu Kubelki na innych artystów.
EN
A portrait of Peter Kubelka – one of the best known Austrian artist, a legend of international film avant-garde in the post-war era. The author presents Kubelka’s films in the order of their production, showing the evolution of his work resulting from the search for the essence of film. In her presentation of Kubelka’s life and work Kosinska-Krippner presents the richness of his personality, and the width of his culture related interests (film, cooking, architecture, archaeology). She shows him as a director, teacher, adventurer, presenter, performer, philosopher, ethnologist, cook and a musician. She describes his most important projects (Austrian Film Museum, Anthology Film Archives, The Invisible Cinema) and notes the influence Kubelka had on other artists.
3

Miedzy fikcja a faktami. Docusoap po polsku, czyli telenowela dokumentalna

100%
Kosińska-Krippner B.
Kwartalnik Filmowy
|
2011
|
issue 75-76
273-294
EN
The article deals with documentary soap operas, or the Polish version of docusoaps. This is a television genre that is a hybrid of observational documentary and elements typical of soap operas. In the introduction the author presents up to date research on docusoaps: she defines, following Margarete Lünenborg, the conditions that had to be met, in order for the genre to come into the existence, and she shows the circumstances in which it first appeared. She refers to the work of Richard Kilborn in order to present characteristic features of docusoap, and she uses the staging strategies for reality TV described by Elisabeth Klaus and Stephanie Lücke, in order to show staging strategies in docusoaps. In the main part of the article Kosińska-Krippner presents a short history of documentary soap operas, classification of its various types and the analysis of its components. She then defines this genre and describes its features. In the conclusion the author compares docusoaps and documentary soap operas, and shows the similarities and differences between the two genres, she also comments upon the value and usefulness of this genre.
4

Cielesność, intymność i seksualność w filmach Ulricha Seidla jako medium samotności i odrzucenia

100%
Kosińska-Krippner B.
Kwartalnik Filmowy
|
2013
|
issue 83-84
277-294
PL
Austriacki reżyser Ulrich Seidl mówi, że wszystkie jego filmy są cielesne, gdyż – jego zdaniem – ważne jest, by robić filmy fizyczne i przyciągać widzów do postaci tak blisko, jak się tylko da. Kosińska-Krippner śledzi w jego twórczości rozmaite ujęcia zagadnienia cielesności i seksualności – m.in. wykorzystanie obrazu ciała jako narzędzia prowokacji czy uczynienie z obrazu cielesności swoistego medium do wyrażania refleksji nad człowiekiem i światem, jaki on wokół siebie tworzy. Reżyser pokazuje ciało w rozmaitych ujęciach i aspektach, czasem ucieka od jego wizualnej prezentacji, ograniczając się do sfery werbalnej, a czasem epatuje cielesnością, nagością, wyuzdaniem i perwersją, żeby powiedzieć coś więcej o ludzkiej naturze. Seidl pokazuje swoich bohaterów w najbardziej intymnych sytuacjach, bez współczucia patrzy na społeczeństwo, a oceny pozostawia widzom. Bezlitośnie obnaża brzydotę ludzkiej egzystencji, diagnozuje psychikę (duszę) współczesnego człowieka i kondycję jego świata oraz relacje międzyludzkie, pokazując to, co człowiek robi z własnym ciałem i jak traktuje ciała innych. Reżyser odziera widza z iluzji, że znormalizowane (dostatnio żyjące) społeczeństwo i margines społeczny to odległe i nieprzenikające się światy.
EN
Austrian director Ulrich Seidl says that all his films are physical, because – in his opinion – it is important to make films physical and attract viewers to characters as close as possible. Kosińska-Krippner follows in his work various ways in which issues of corporeality and sexuality are grasped – including the use of an image of body as a tool of provocation or making the image of corporeality a specific medium of expressing reflection on man and the world, which he creates around himself. The director shows the body in its various facets and aspects, sometimes running away from its visual presentation, limiting himself to the verbal sphere and sometimes he dazzles us with physicality, nudity, debauchery and perversion, in order to tell us more about the human nature. Seidl shows his characters in the most intimate of situations, he looks at society without compassion, and leaves the evaluation to the viewers. He mercilessly exposes the ugliness of human existence, diagnoses the psyche (soul) of the modern man and the condition of his world and human relationships, showing what humans do with their own bodies and how they treat the bodies of others. The director robs the viewer of the illusion that normalised (prosperous) society and the dregs of society are distant and separate worlds.
5

Butterkinder - austriacki epizod z historii europejskich dzieci.

100%
Kosińska-Krippner B.
Kwartalnik Filmowy
|
2013
|
issue 81
104-116
PL
Szkicując sytuację Austrii po 1945 r. i odwołując się do filmu "Butterkinder – Überleben nach dem Krieg. Kinderverschickung aus Österreich 1945-1950" (reż. Alois Hawlik, prod. Austria –Hiszpania, 2007) autorka przypomina mało znany epizod z historii Austrii dotyczący Butterkinder, czyli dzieci wysyłanych z Austrii zaraz po wojnie za granicę, by odżywiły się i odzyskały wiarę w lepszy świat. Od 1945 r. rodziny ze Szwajcarii, Belgii, Irlandii, Danii, Holandii, Szwecji, Norwegii, Hiszpanii, Portugalii i Węgier przyjęły od 80 000 do ponad 100 000 austriackich dzieci. Niektóre z nich pozostały na zawsze u swych nowych opiekunów. Autorka zwraca uwagę, że film pokazał okres powojenny nie z punktu widzenia zwycięzców lub pokonanych, ale dzieci, i po raz pierwszy dał szansę przemówić samym – dorosłym już – „maślanym dzieciom”, przywrócił światu i samym Austriakom pamięć o tym wydarzeniu, przypominając przy okazji jedną z pierwszych powojennych europejskich akcji pomocowych, która pozostawiła ślad ponad granicami i była demonstracją europejskiej solidarności na długo przed zjednoczeniem Europy.
EN
By sketching the situation of Austria after 1945, and by referring to the film 'Butterkinder – Überleben nach dem Krieg. Kinderverschickung aus Österreich 1945-1950' (directed by Alois Hawlik) the author recalls generally little-known episode in the history of Austria concerning the Butterkinder, the children sent abroad from Austria after the war to regain their strength and faith in a better world. From 1945 onwards, families from Switzerland, Belgium, Ireland, Denmark, the Netherlands, Sweden, Norway, Spain, Portugal and Hungary took in from around 80 000 to over 100 000 Austrian children. Some of them remained forever with their new guardians. The author points out that the film presents the post-war period not in terms of the winners or the losers, but from the point of view of the “butter children”, who, for the first time are given the chance to speak, and restore to the world and the Austrians the memory of this event, and recall the occasion of one of the first post-war European humanitarian actions, which left a trail across borders and was a demonstration of European solidarity long before the unification of Europe.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.